2016-03-06 17:47:14
Εθνική προσπάθεια επικών διαστάσεων για την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων, που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την προσπάθεια που έγινε στην Αμερική μετά το κραχ του 1929 και μέχρι τα μέσα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, απαιτεί η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, σύμφωνα με τον ΣΕΒ.
Τα στοιχεία που παραθέτει ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο για την ελληνική οικονομία, συγκρίνουν τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας στην Ελλάδα με αυτή της Αμερικής του 1930. Η ανεργία στην Αμερική από 4,8% το 1929 ανήλθε σε 23,6% το 1932 και το 1933.
Η ανεργία άρχισε σταδιακά να υποχωρεί με τη μεγάλη ώθηση που έδωσαν στην οικονομία οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν από τον πρόεδρο Ρούζβελτ από το 1933 και μετά. Παρ’ όλα αυτά, δεν επανήλθε στα προ κρίσης επίπεδα παρά μόνον προς τα μέσα της περιόδου του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1940-1945), με τη μαζική αύξηση της δημόσιας κατανάλωσης και των δημοσίων επενδύσεων που απαιτούσε η πολεμική προσπάθεια.
Στην Ελλάδα, η ανεργία από 7,8% το 2008 ανήλθε στο υψηλότερο σημείο (27,5%) το 2013 και έκτοτε διατηρείται σε σχετικά υψηλό επίπεδο (26,4% το 2015). Είναι εντυπωσιακή η εικόνα της δημόσιας δαπάνης στην Ελλάδα και την Αμερική. Στην Ελλάδα ήταν ήδη διπλάσια ως ποσοστό του ΑΕΠ απ’ ό,τι στην Αμερική, όταν οι δύο οικονομίες έμπαιναν στην κρίση.
Οι αναλυτές του ΣΕΒ παραθέτουν επίσης πίνακα, όπου είναι εμφανής η εντυπωσιακή συρρίκνωση των ιδιωτικών επενδύσεων στην Αμερική από το 1929 έως το 1932, και η επαναφορά τους στα προ κρίσης επίπεδα το 1937, μετά οκτώ χρόνια δηλαδή. Στην Ελλάδα, βρισκόμαστε στην 7η χρονιά πτώσης, χωρίς ισχυρή προοπτική ανάκαμψης των επενδύσεων.
Το συμπέρασμα που βγάζουν οι αναλυτές του ΣΕΒ, είναι ότι απαιτείται να αυξηθεί μαζικά η δαπάνη στην οικονομία. Επειδή αυτό δεν μπορεί να γίνει με αύξηση δημόσιας κατανάλωσης, αλλά ούτε και των δημοσίων επενδύσεων, αυτό που απομένει είναι η αύξηση ιδιωτικών επενδύσεων. Και επειδή η καθαρή αποταμίευση είναι αρνητική, οι ιδιωτικές επενδύσεις πρέπει να χρηματοδοτηθούν, κυρίως, από ξένες αποταμιεύσεις, που σημαίνει άμεσες ξένες επενδύσεις, καταλήγει ο ΣΕΒ.
Πηγή
Tromaktiko
Τα στοιχεία που παραθέτει ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο για την ελληνική οικονομία, συγκρίνουν τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας στην Ελλάδα με αυτή της Αμερικής του 1930. Η ανεργία στην Αμερική από 4,8% το 1929 ανήλθε σε 23,6% το 1932 και το 1933.
Η ανεργία άρχισε σταδιακά να υποχωρεί με τη μεγάλη ώθηση που έδωσαν στην οικονομία οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν από τον πρόεδρο Ρούζβελτ από το 1933 και μετά. Παρ’ όλα αυτά, δεν επανήλθε στα προ κρίσης επίπεδα παρά μόνον προς τα μέσα της περιόδου του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1940-1945), με τη μαζική αύξηση της δημόσιας κατανάλωσης και των δημοσίων επενδύσεων που απαιτούσε η πολεμική προσπάθεια.
Στην Ελλάδα, η ανεργία από 7,8% το 2008 ανήλθε στο υψηλότερο σημείο (27,5%) το 2013 και έκτοτε διατηρείται σε σχετικά υψηλό επίπεδο (26,4% το 2015). Είναι εντυπωσιακή η εικόνα της δημόσιας δαπάνης στην Ελλάδα και την Αμερική. Στην Ελλάδα ήταν ήδη διπλάσια ως ποσοστό του ΑΕΠ απ’ ό,τι στην Αμερική, όταν οι δύο οικονομίες έμπαιναν στην κρίση.
Οι αναλυτές του ΣΕΒ παραθέτουν επίσης πίνακα, όπου είναι εμφανής η εντυπωσιακή συρρίκνωση των ιδιωτικών επενδύσεων στην Αμερική από το 1929 έως το 1932, και η επαναφορά τους στα προ κρίσης επίπεδα το 1937, μετά οκτώ χρόνια δηλαδή. Στην Ελλάδα, βρισκόμαστε στην 7η χρονιά πτώσης, χωρίς ισχυρή προοπτική ανάκαμψης των επενδύσεων.
Το συμπέρασμα που βγάζουν οι αναλυτές του ΣΕΒ, είναι ότι απαιτείται να αυξηθεί μαζικά η δαπάνη στην οικονομία. Επειδή αυτό δεν μπορεί να γίνει με αύξηση δημόσιας κατανάλωσης, αλλά ούτε και των δημοσίων επενδύσεων, αυτό που απομένει είναι η αύξηση ιδιωτικών επενδύσεων. Και επειδή η καθαρή αποταμίευση είναι αρνητική, οι ιδιωτικές επενδύσεις πρέπει να χρηματοδοτηθούν, κυρίως, από ξένες αποταμιεύσεις, που σημαίνει άμεσες ξένες επενδύσεις, καταλήγει ο ΣΕΒ.
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ» Ο ΠΑΡΝΤΟ;
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
