2016-05-15 09:48:18
"Σήμερα δίνουμε ένα σήμα στους πολίτες. Να εκπροσωπήσουμε την λογική, την υπευθυνότητα, την προοδευτική προοπτική. Να αντιπαλέψουμε τον λαϊκισμό, τον συντηρητισμό Εδώ δεν βρίσκονται οι ψηφοφόροι ενός πολιτικού χώρου ή ενός συνασπισμού κομμάτων. Εδώ βρίσκεται η ψυχή της δημοκρατικής συμπαράταξης. Είμαστε όλοι εδώ. Με ιστορικές διαδρομές και προσφορά στην Ανανεωτική Αριστερά, την Σοσιαλδημοκρατία, τον χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού, αλλά και του ευρύτερου προοδευτικού χώρου.
Είμαστε ενωμένοι, είμαστε αποφασισμένοι να γυρίσουμε μαζί σελίδα για την χώρα.
Όλη η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ. Το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ, οι ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ, οι ανένταχτοι. Στόχος μας να γίνουμε ένα μαζικό, κοινωνικό ρεύμα που διεκδικεί αλλαγή των συσχετισμών.
Μπορούμε ο καθένας με την ιστορική του διαδρομή, τις δικές του αποσκευές να συμβάλουμε στην ανασυγκρότηση του χώρου μας.
Είμαστε σήμερα εδώ για να επιταχύνουμε τα βήματά μας στον δρόμο που επιλέξαμε να βαδίσουμε και χαράξαμε από κοινού. Έναν δρόμο προοδευτικών λύσεων -όχι εύκολων αλλά εφικτών- για την χώρα μας που έχει πλέον υπερβεί τα όρια της αντοχής της.
Σήμερα λοιπόν πραγματοποιούμε το δεύτερο μεγάλο βήμα, αυτό της προγραμματικής εμβάθυνσης, μετά την εκλογική μας συνεργασία τον Σεπτέμβριο με την θετική της ανταπόκριση από την κοινωνία και το ενθαρρυντικό εκλογικό αποτέλεσμα. Διαθέτουμε την γνώση και προχωράμε αποφασιστικά μπροστά. Απευθυνόμαστε σε όλες τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, στον κόσμο της εργασίας και της νέας γενιάς, στους μη προνομιούχους. Τους καλούμε να συμπαραταχθούν μαζί μας στον δρόμο που οδηγεί στην υπέρβαση της κρίσης και στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Η Ελλάδα χρειάζεται «μετάγγιση» ριζικών προοδευτικών μεταρρυθμίσεων στο σώμα της και εμείς είμαστε αποφασισμένοι να τις προωθήσουμε.
Στόχος μας η σύγχρονη κεντροαριστερά των λύσεων και των προοδευτικών μεταρρυθμίσεων.
Φίλες και φίλοι,
Τον Σεπτέμβριο όταν υπογράφηκε η προγραμματική Συμφωνία των 10 και 1 σημείων μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, συμφωνία που συνοδεύτηκε και με την ένταξη στη Δημοκρατική Συμπαράταξη των Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία, πολλοί θεώρησαν πως έχουν να κάνουν με ένα θνησιγενές σχήμα.
Τους διαψεύσαμε.
Και θα έλθουν και πολλές άλλες διαψεύσεις.
Δυσάρεστες για όσους δεν τους αρέσει ή μάλλον δεν τους βολεύει το εγχείρημα που ξεκινήσαμε, αλλά ευχάριστες για όλους όσοι αγωνιούν για τον σχηματισμό εκείνου του πόλου που στην Ευρώπη έχει δώσει το καλύτερο μοντέλο κοινωνικής ευημερίας, του σοσιαλδημοκρατικού.
Ένας πόλος με τρεις ψυχές:
Της σύνδεσης με τις λαϊκές μάζες και κυρίως με τους μισθωτούς και τα μεσαία στρώματα.
Της προάσπισης της δημοκρατίας όχι ως υποχώρηση στον καπιταλισμό, αλλά ως απαραίτητο στοιχείο για την κοινωνική αλλαγή και τον σοσιαλισμό με δημοκρατία και κοινωνική συνοχή.
Της ανάδειξης της δυναμικής της κοινωνίας των πολιτών.
Τρεις ψυχές που σήμερα στο πρόσωπο των χώρων που συνθέτουν τη Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι σε θέση να παρουσιάσουν τις επεξεργασμένες θέσεις τους για τα πιο κρίσιμα θέματα που ταλαιπωρούν την ελληνική κοινωνία.
Γνωρίζουμε την σημασία ενός ισχυρού προοδευτικού, μεταρρυθμιστικού χώρου. Κοιτάμε μπροστά. Πιστεύουμε απόλυτα και στοχεύουμε σε μία ισχυρή προοδευτική παράταξη της Σοσιαλδημοκρατίας, της Ανανεωτικής Αριστεράς και του προοδευτικού κέντρου, ικανής να γίνει καταλύτης εξελίξεων. Ανοιχτή σε άλλες δυνάμεις της κεντροαριστεράς, του προοδευτικού χώρου και της πολιτικής οικολογίας.
Επίκεντρο και αφετηρία αυτής της προσπάθειας είναι η Δημοκρατική Συμπαράταξη.
Δεν είμαστε εδώ για να πανηγυρίσουμε.
Εμείς, αντίθετα με τον κύριο Τσίπρα που πανηγυρίζει τις ήττες του, στεκόμαστε προβληματισμένοι ακόμη και απέναντι στις επιτυχίες μας. Τα κείμενα που θα συζητήσουμε είναι αποτέλεσμα προβληματισμού και επεξεργασίας από πολλούς συντρόφους και συντρόφισσες, αλλά και από ανθρώπους που δεν εντάσσονται, ακόμη, στη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Η κατάθεση αυτών των προτάσεων είναι όντως μια νίκη.
Δεν είναι όμως μια νίκη που ολοκληρώνει την πορεία μας, αλλά μια νίκη που δεσμεύεται για την συνέχισή της.
Δεν είναι μια νίκη που μας καλεί να σαλπίσουμε πανηγυρισμούς, αλλά μια νίκη που η ίδια σαλπίζει την ανάγκη συνέχισης και εμβάθυνσης του εγχειρήματος.
Και δεν είναι μια νίκη που έγινε για να ξεκινήσουμε τα αλληλοσυγχαρητήρια, αλλά μια νίκη που υπερβαίνει τις λογικές της αυτοεπιβεβαίωσης και της περιχαράκωσης, μια νίκη που όπως καταγράφεται και στα κείμενα αφορά την αναγκαία «στροφή προς νέες πολιτικές» τις οποίες «χρειάζεται αυτός ο χώρος».
Και δεν φτάνει βεβαίως ούτε μόνο αυτό.
Η ανασυγκρότηση του σοσιαλδημοκρατικού χώρου είναι επιτακτική ανάγκη για λόγους πολιτικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς. Ειδικότερα στην Ελλάδα και για λόγους πολιτικής ομαλότητας και σταθερότητας. Για την επικράτηση του ορθολογισμού, της ανοιχτής κοινωνίας, των αξιών της κοινωνικής δικαιοσύνης, της συνοχής, της ισότητας και της αλληλεγγύης, που πρέπει να αποτελέσουν τη βάση για τη διαμόρφωση ενός «ελληνικής κυριότητας» σχεδίου, οράματος και αφηγήματος για το μέλλον της χώρας.
Χρειάζεται όμως να αλλάξουν πολλά στο χώρο μας.
Να απεμπλακούμε πλήρως από τον κρατισμό και τις πελατειακές σχέσεις. Να συγκρουστούμε μέχρι τέλους με όλες εκείνες τις δυνάμεις που αντιστάθηκαν σθεναρά στην οικοδόμηση ενός αξιόπιστου κράτους δικαίου. Να προωθήσουμε τη δημιουργία ενός κράτους που θα ενισχύει όσους έχουν πραγματικά ανάγκη και θα παρέχει καθολικές υπηρεσίες σε νευραλγικούς τομείς (υγεία, παιδεία, ασφάλεια, κλπ.).
Να προωθήσουμε μεταρρυθμίσεις που δεν θα αφορούν μόνο το κράτος και το δημόσιο τομέα, αλλά και τη λειτουργία της αγοράς και βεβαίως την παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας.
Αυτή η σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατία είναι αναγκαία αλλά και εφικτή. Ακόμη όμως και αυτή η εφικτότητα θα παραμείνει ένα όραμα, χωρίς την απαραίτητη ανανέωση προσώπων, ιδεών και πολιτικών πρακτικών και αν δεν εγκαταλειφθούν οι πρακτικές του λαϊκισμού και των πελατειακών σχέσεων που μας οδήγησαν στην κρίση.
Είναι κοινή πεποίθηση σήμερα πως η κοινωνία είναι έτοιμη. Το στοίχημα είναι να πεισθούν οι νέοι, αυτοί που έχουν υποστεί κυρίως τις συνέπειες της κρίσης και τα λαϊκά στρώματα. Αυτό το στοίχημα δεν πρέπει να χαθεί. Η ισχυρή σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατία είναι εθνική ανάγκη για να καλυφθεί το πολιτικό κενό στη χώρα.
Πρόσφατα βέβαια είδαμε και τον κ. Τσίπρα στο ρόλο του παρατηρητή στη Σύνοδο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών. Δεν υπάρχουν βέβαια τίτλοι ιδιοκτησίας στις ιδέες. Κανείς δεν μπορεί να απαγορέψει στον κ. Τσίπρα να γίνει σοσιαλδημοκράτης. Το ζήτημα είναι αν θέλει και αν μπορεί, και επίσης αν ξέρει τι σημαίνει σοσιαλδημοκρατία. Ιδιαίτερα όσον αφορά το τελευταίο, μήπως δεν ήταν ο Πρωθυπουργός και το κόμμα του που μέχρι πρότινος αποκαλούσαν την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία προδοτική; Τι είναι τελικά η σοσιαλδημοκρατία προδοτική ή προοδευτική δύναμη; Παράγοντας που στηρίζει τη λιτότητα ή παράγοντας που αγωνίζεται κατά αυτής; Και τα δυο δεν μπορεί να είναι. Τώρα έχουμε έναν Τσίπρα και ένα ΣΥΡΙΖΑ εσωτερικού που μοιράζουν χάντρες και καθρεφτάκια ακραίου ριζοσπαστισμού στους Έλληνες πολίτες που τους θεωρούν πολίτες-ιθαγενείς και έναν Τσίπρα εξωτερικού που παριστάνει τον δημιουργό μιας άλλης Ευρώπης. Τόση αμετροέπεια.
Για εμάς η σοσιαλδημοκρατία δεν είναι σημαία ευκαιρίας, αλλά η βάση για τη δημιουργία του προοδευτικού πόλου για τη διακυβέρνηση της χώρας. Η ευρωπαϊκή εμπειρία, αλλά και η στάση των σοσιαλιστικών κομμάτων έναντι της Ελλάδας δείχνει πως σήμερα η σοσιαλδημοκρατία και οι δυνάμεις της φιλοευρωπαϊκής δημοκρατικής Αριστεράς είναι στο προσκήνιο, προτείνουν λύσεις και διεκδικούν μια νέα παρουσία σε όλη την Ευρώπη.
Που όμως μέσα σ’ όλα αυτά βρίσκεται η χώρα;
Η κατάσταση με την υπερήφανη διαπραγμάτευση του κ. Τσίπρα θυμίζει το γνωστό ανέκδοτο επί σοβιετικής εποχής. Κάθε χρόνο που αυξάνονταν οι διώξεις, οι εξορίες και οι εγκλεισμοί σε στρατόπεδα, οι εκτελέσεις, κάθε χρόνο που η καταναλωτική δύναμη του λαού υποχωρούσε, που οι συνθήκες εργασίας δυσκόλευαν, η προπαγάνδα μιλούσε για νέες μεγαλύτερες επιτυχίες, την παραμονή της πρωτοχρονιάς η ευχή των σοβιετικών πολιτών ήταν η εξής: «Θεούλη μου, σε παρακαλούμε θερμά, φέτος μη μας δώσεις και άλλες επιτυχίες». Έτσι και ο ελληνικός λαός θα πρέπει να παρακαλάει τον Θεό να μην επιδαψιλεύει άλλο τον κ. Τσίπρα με τόσες επιτυχίες.
Σ’ αυτό λοιπόν το πλαίσιο όχι μόνο δεν γίνονται κατανοητές οι θριαμβολογίες από την πλευρά της Κυβέρνησης, αλλά μάλλον αυτές είναι το πρελούδιο μιας νέας «αυταπάτης», της αυταπάτης του πάλι «κερδάμε». Ότι και να γίνεται «κερδάμε». Τώρα πως τα καταφέρνουμε και ενώ «κερδάμε» να είμαστε συνεχώς στη ζώνη του υποβιβασμού, μόνο άνθρωποι χωρίς αυταπάτες θα μπορούσαν να μας το εξηγήσουν.
Ο Μακιαβέλι υποστήριζε ότι το ψέμα του πολιτικού συγχωρείται, όταν ενισχύει το δημόσιο συμφέρον, αλλά οι αυταπάτες ενός ηγέτη είναι ο ασφαλής δρόμος για την κόλαση της χώρας που αυτός εκπροσωπεί. Ο κύριος Τσίπρας συνδυάζει την κακή πλευρά του ψέματος, είπε ψέματα για να ανέλθει στην εξουσία και για να παραμείνει στην εξουσία, με τις αυταπάτες του.
Ποιο όμως είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα από τις αυταπάτες του κ. Τσίπρα, πέραν από τη φτωχοποίηση της χώρας και των πολιτών της; Το πρόβλημα έγκειται στο ότι αν οι πολιτικές Τσίπρα εκπροσωπούν τις δυνάμεις που αντιτάσσονται στις πολιτικές της λιτότητας, τότε οι γερμανικές συνταγές λιτότητας θα φαντάζουν στους πολίτες σαν πρόσκληση σε πάρτι Ρώσων μεγιστάνων.
Απαιτείται σοβαρότητα, συναίσθηση της κρισιμότητας της κατάστασης και των προβλημάτων που βιώνει αυτή τη στιγμή η ελληνική κοινωνία, η ελληνική οικογένεια από τα δυσβάστακτα μέτρα που ψηφίστηκαν.
Το «όνειρο του κ. Σόιμπλε» για την διαρκή επιτροπεία της χώρας, γίνεται πραγματικότητα.
Η κυβέρνηση δεν εφαρμόζει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και δεν προχωρά σε εξυγιαντικές ρυθμίσεις σε όλους τους τομείς πολιτικής. Για αυτό τον λόγο προχωρεί συνεχώς σε υφεσιακά μέτρα και στην υπερφολόγηση. Η κατάσταση αυτή σταδιακά μπορεί να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερα αδιέξοδα, εγκαθιδρύοντας ένα κλίμα αντιευρωπαϊσμού και επιβεβαιώνοντας τις λογικές του κ. Σόιμπλε.
Από την άλλη, στον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο κ. Μητσοτάκης καλείται να υπηρετήσει τις θέσεις ενός βαθιά συντηρητικού κόμματος και για την εκλογή του στηρίχθηκε σε δυνάμεις της σκληρής και λαϊκής δεξιάς. Η ΝΔ με την πολιτική της το 2004-2009 οδήγησε την χώρα στην κρίση. Στην συνέχεια ο λαϊκισμός των Ζαππείων δεν βοήθησε την χώρα, το αντίθετο μάλιστα. Σημαντικός κίνδυνος σήμερα είναι ο κ. Μητσοτάκης να στρέψει τη μισή κοινωνία εναντίον της άλλης μισής, θέτοντας σε λειτουργία μηχανισμούς κοινωνικού αυτοματισμού.
Ποια όμως είναι η δική μας πρόταση πέραν από την απαραίτητη κριτική;
Η σύγχρονη κεντροαριστερή πρόταση παρουσιάζεται σήμερα στην Συνδιάσκεψη μας και περιλαμβάνει ένα νέο σχέδιο που συνδέει άρρηκτα την καθοριστική για τη χώρα παραγωγή του πλούτου με την αναδιανομή του υπέρ των αδυνάτων, με στόχο να προσδώσει στην ανάπτυξη μόνιμα χαρακτηριστικά κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά και να ενισχύσει την ίδια την οικονομική ανάπτυξη. Η ανάπτυξη της ιδιωτικής οικονομίας και η υγιής επιχειρηματικότητα, σε συνδυασμό με ένα ολοκληρωμένο κράτος παροχής υπηρεσιών στους τομείς κοινωνικής πολιτικής με ταυτόχρονη ύπαρξη κανόνων ανταγωνισμού είναι μία σύγχρονη αναπτυξιακή πρόταση.
Εμείς με το Πρόγραμμα που εδώ καταθέτουμε παρουσιάζουμε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και προτείνουμε βαθιές τομές σε όλους τους τομείς πολιτικής, με στόχο αφενός την εξυγίανση και αφετέρου την αναδιανομή των δαπανών από το συντεχνιακό κράτος στο κράτος παροχής υπηρεσιών. Αυτή είναι η ειδοποιός μας διαφορά τόσο από τη ΝΔ που ζητά καθολική και άνευ κριτηρίων μείωση των δαπανών και από τον ΣΥΡΙΖΑ που φαίνεται πως βρίσκεται ότι είναι στην απέναντι πλευρά της ΝΔ, αλλά στην ουσία είναι στην ίδια, αφού αδιαφορεί για τον χαρακτήρα των δαπανών. Εμείς ζητάμε εξορθολογισμό των δαπανών για να ανοίξει η πολιτική την πόρτα για να εισέλθουν οι πολίτες στο κράτος παροχής κοινωνικών υπηρεσιών.
Η μείωση της ανεργίας είναι προτεραιότητά μας, γιατί αλλιώς κανένα από τα μεγάλα πολιτικά ζητήματα που αντιμετωπίζουμε δεν θα έχει κοινωνικά δίκαιη λύση. Η μείωσή της θα έρθει με μία πολιτική που θα δημιουργεί ευνοϊκό περιβάλλον για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τις επενδύσεις. Χρειάζεται αρμονική συνύπαρξη και όχι σύγκρουση μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, όπως οι κ. Τσίπρας και Μητσοτάκης επιδιώκουν από διαφορετική πλευρά ο καθένας.
Στους τομείς κοινωνικής πολιτικής, όπως στην Παιδεία, αυτό που προέχει σήμερα, σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, είναι να υπάρξει μία σύγχρονη ποιοτική δημόσια παιδεία, ένα σύγχρονο ποιοτικό δημόσιο πανεπιστήμιο απέναντι στις πολιτικές της σημερινής κυβέρνησης, που είναι καταστροφικές για την δημόσια παιδεία, και τις πολιτικές της ΝΔ, που θεωρεί ότι και οι τομείς κοινωνικής πολιτικής όπως η παιδεία και η υγεία ρυθμίζονται μόνο από την αγορά και τον ιδιωτικό τομέα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν προχωρά εδώ και 16 μήνες ούτε σε βασικές αλλαγές που δεν έχουν καμία σχέση με τα μνημόνια και είναι διαχρονικές θέσεις της αριστεράς. Θα αναφερθώ σε δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Το πρώτο είναι η δίκαιη φορολόγηση της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας και η επανατοποθέτηση των σχέσεων εκκλησίας και κράτους με τον διαχωρισμό τους.
Και το δεύτερο οι απαραίτητες αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, με την αλλαγή του εκλογικού συστήματος και την καθιέρωση της απλής αναλογικής με σκοπό την πιστότερη δυνατή αποτύπωση της βούλησης των πολιτών. Ιδιαίτερα τώρα που είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ η ενθάρρυνση της συναίνεσης και της συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων καθώς και των κυβερνήσεων συνεργασίας, που είναι ένα εμφανές πια κοινωνικό αίτημα. Η χώρα έχει ανάγκη από ένα εκλογικό σύστημα απαλλαγμένο από στρεβλώσεις και «στατιστικές αλχημείες» που θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και την άμεση κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών.
Ποιος όμως θα πρωτοστατήσει σε όλες αυτές τις αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος; Χωρίς καμία αμφιβολία, η νέα γενιά, η δική μου γενιά.
Οι νέοι και οι νέες της χώρας πρέπει να συμβάλουν δυναμικά, με τη συμμετοχή τους, στην συνδιαμόρφωση της πορείας της χώρας μας, διότι είναι αυτοί που πληρώνουν ακριβά τις κοντόφθαλμες πολιτικές και που στην πραγματικότητα θα κουβαλήσουν στην πλάτη τους το βαρύ φορτίο της ανοικοδόμησης της χώρας. Είναι αυτοί που η Ελλάδα, είτε θα τους εμπιστευθεί τώρα, είτε θα τους οδηγήσει στην απόλυτη απόγνωση.
Προφανώς και δεν είναι ενιαίο το «σώμα» των νέων. Μιλούμε ωστόσο όλοι την «ίδια» γλώσσα και οι επιθυμίες και τα οράματά μας έχουν έναν κοινό τόπο. Την διεκδίκηση πρακτικών λύσεων. Οι νέοι κουράστηκαν από τις θεωρητικολογίες, τις αδιέξοδες πολιτικές και τον λαϊκισμό. Δεν αναζητούν κάποιον που θα τους δείξει το δρόμο εκείνον απ’ όπου η ελπίδα έρχεται. Αναζητούν κάτι που θα τους εμπνεύσει, θα τους κινητοποιήσει να γίνουν συμμέτοχοι στην επίλυση των σύνθετων προβλημάτων της χώρας. Είμαστε λοιπόν εδώ. Για να κάνουμε έτσι ένα πρώτο βήμα στην διαμόρφωση ενός «New Deal» μεταξύ των γενεών και να θέσουμε ουσιαστικά το ζήτημα της διαγενεακής δικαιοσύνης στο δημόσιο διάλογο.
Για αυτό, φίλες και φίλοι, επιμένω ότι χρειάζεται ανανέωση στην πολιτική. Ανανέωση προσώπων, ιδεών, πολιτικών πρακτικών. Νέοι άνθρωποι χωρίς τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Γιατί ο κ. Τσίπρας αν και νέος έχει αγκυλώσεις και ιδεολογικές εμμονές που έρχονται από το παρελθόν.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σήμερα έχει φθάσει η ώρα για σταθερά βήματα μπροστά από όλους με όρους μέλλοντος και όχι παρελθόντος. Τώρα είναι η ώρα για τολμηρές αποφάσεις. Απευθυνόμαστε σε όλες τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής μεταρρυθμιστικής αριστεράς, του προοδευτικού κέντρου. Με βάση προγραμματικές θέσεις και μία μεταρρυθμιστική ατζέντα. Άλλωστε όλοι μας κινούμαστε στο πλαίσιο της Ομάδας των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σε αυτόν τον χώρο γίνονται οι σύγχρονες αναζητήσεις για το μοντέλο της κοινωνίας και την Ευρώπη που θέλουμε.
Οι διεργασίες για την σύγχρονη Κεντροαριστερά που έχει ανάγκη ο τόπος δεν περιορίζονται σε οποιαδήποτε εκλογική συνεργασία, αλλά αποτελούν την αφετηρία για την μεγάλη προοδευτική παράταξη. Η προσπάθεια συνεργασίας και η Επιτροπή Διαλόγου που συγκροτήθηκε αποτελεί μια πολύ θετική εξέλιξη. Δημιουργεί νέες προσδοκίες που δεν πρέπει να διαψευστούν. Δεν πρέπει να κυριαρχήσουν μικροκομματικές περιχαρακώσεις, παραγοντισμοί και ηγεμονισμοί. Ο ευρύτερος χώρος συνεχίζει και σήμερα να είναι κατακερματισμένος. Θέλω να είμαι αισιόδοξος ότι στο τέλος όλοι θα κατανοήσουν ότι μόνο μία ευρεία συμμαχία μπορεί να κινητοποιήσει τον προοδευτικό κόσμο.
Φίλες και φίλοι,
Θέλω να είμαι απολύτως ειλικρινής μαζί σας.
Η σημερινή προγραμματική μας συνδιάσκεψη είναι ένας σημαντικός σταθμός για την προώθηση το μεταβατικό διάστημα ενός πολυκομματικού φορέα, με τελικό στόχο ένα ενιαίο προοδευτικό σχήμα.
Η διαδικασία της πορείας και της συγκρότησης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης από εδώ και στο εξής είναι κρίσιμη. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη πρέπει να αποκτήσει πανελλαδική δομή και όργανα. Να αποκτήσει κινηματικά χαρακτηριστικά. Προς την κατεύθυνση αυτή, πράγματι αποτελεί πολύ σημαντικό βήμα η σημερινή Συνδιάσκεψη μας.
Στόχος μας είναι να δυναμώσουμε και να διευρύνουμε τη συμπαράταξη πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων απέναντι στα αδιέξοδα της πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης και στις συντηρητικές πολιτικές της ΝΔ. Να διαμορφώσουμε όλοι μαζί με ανοιχτό διάλογο το νέο προοδευτικό σχέδιο για την χώρα και το μέλλον της. Ο τόπος έχει ανάγκη από κινήσεις που ξεκινούν από τη βάση και όχι από την κορυφή. Στο πλαίσιο αυτό, η ανάδειξη επικεφαλής του νέου φορέα από την βάση κινητοποιεί τον ευρύτερο χώρο και μπορεί να γίνει στο τελικό στάδιο με ανοιχτή συμμετοχική διαδικασία με άμεση εκλογή από τη βάση με ανοιχτό μητρώο και χωρίς κανένα αποκλεισμό.
Το καινούριο συναρπαστικό ταξίδι της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είναι και η πρόκληση για την επόμενη ημέρα. Με ανοιχτό μυαλό, χωρίς να ακούμε τις σειρήνες που σφυρίζουν στα αυτιά μας, η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν διαπραγματεύεται τη φυσιογνωμία της, τη στρατηγική, τα οράματα, τους στόχους της για μια νέα εποχή που αρχίζει.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση συμμετοχής σε όλους τους δημοκράτες και προοδευτικούς πολίτες.
Φίλες και φίλοι,
Με δεδομένα τα αδιέξοδα της κυβερνητικής πολιτικής και έναν ΣΥΡΙΖΑ, που δεν εκφράζει στην πράξη σήμερα τις αρχές και τις ιδέες της ανανεωτικής Αριστεράς, θα γίνεται ολοένα και περισσότερο κατανοητή η ανάγκη ισχυροποίησης ενός χώρου που συνδυάζει τις αρχές της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας και της ανανεωτικής Αριστεράς.
Για αυτό αγωνιζόμαστε για την επαναθεμελίωση των ιδεών της σοσιαλδημοκρατίας και της ανανεωτικής αριστεράς. Για μία νέα ταυτότητα με ισχυρό κοινωνικό πρόσημο.
Επίκεντρο αυτής της προσπάθειας είναι η Δημοκρατική Συμπαράταξη.
Μπορούμε ως χώρος ρεαλισμού και πραγματικής προοδευτικής οπτικής να συμβάλουμε αποφασιστικά στις εξελίξεις.
Από εδώ, σήμερα, δίνουμε λοιπόν το σήμα. Όλοι μαζί να ξανακάνουμε το δημοκρατικό, προοδευτικό, σοσιαλιστικό ρεύμα μια πλειοψηφική πρόταση. Ένα ρεύμα κοινωνικής ευθύνης και ρεαλιστικής προοπτικής. ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ!
ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ για να υπερβεί η χώρα την κρίση με όραμα και μεταρρυθμίσεις.
ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ για την αναγέννηση της χώρας
ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΓΙΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ.
ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ για την σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία ως τη νέα προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης.
Ο χώρος μας δεν χρειάζεται ενέσεις ηθικού, ηθικό έχουμε, χρειάζεται ανανέωση σε πνεύμα, ιδέες, προτάσεις και πρόσωπα. Γι’ αυτό είμαστε σήμερα εδώ. Με προσδοκίες για ένα κοινό μέλλον.
Θα τα καταφέρουμε." Tromaktiko
Είμαστε ενωμένοι, είμαστε αποφασισμένοι να γυρίσουμε μαζί σελίδα για την χώρα.
Όλη η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ. Το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ, οι ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ, οι ανένταχτοι. Στόχος μας να γίνουμε ένα μαζικό, κοινωνικό ρεύμα που διεκδικεί αλλαγή των συσχετισμών.
Μπορούμε ο καθένας με την ιστορική του διαδρομή, τις δικές του αποσκευές να συμβάλουμε στην ανασυγκρότηση του χώρου μας.
Είμαστε σήμερα εδώ για να επιταχύνουμε τα βήματά μας στον δρόμο που επιλέξαμε να βαδίσουμε και χαράξαμε από κοινού. Έναν δρόμο προοδευτικών λύσεων -όχι εύκολων αλλά εφικτών- για την χώρα μας που έχει πλέον υπερβεί τα όρια της αντοχής της.
Σήμερα λοιπόν πραγματοποιούμε το δεύτερο μεγάλο βήμα, αυτό της προγραμματικής εμβάθυνσης, μετά την εκλογική μας συνεργασία τον Σεπτέμβριο με την θετική της ανταπόκριση από την κοινωνία και το ενθαρρυντικό εκλογικό αποτέλεσμα. Διαθέτουμε την γνώση και προχωράμε αποφασιστικά μπροστά. Απευθυνόμαστε σε όλες τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, στον κόσμο της εργασίας και της νέας γενιάς, στους μη προνομιούχους. Τους καλούμε να συμπαραταχθούν μαζί μας στον δρόμο που οδηγεί στην υπέρβαση της κρίσης και στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Η Ελλάδα χρειάζεται «μετάγγιση» ριζικών προοδευτικών μεταρρυθμίσεων στο σώμα της και εμείς είμαστε αποφασισμένοι να τις προωθήσουμε.
Στόχος μας η σύγχρονη κεντροαριστερά των λύσεων και των προοδευτικών μεταρρυθμίσεων.
Φίλες και φίλοι,
Τον Σεπτέμβριο όταν υπογράφηκε η προγραμματική Συμφωνία των 10 και 1 σημείων μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, συμφωνία που συνοδεύτηκε και με την ένταξη στη Δημοκρατική Συμπαράταξη των Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία, πολλοί θεώρησαν πως έχουν να κάνουν με ένα θνησιγενές σχήμα.
Τους διαψεύσαμε.
Και θα έλθουν και πολλές άλλες διαψεύσεις.
Δυσάρεστες για όσους δεν τους αρέσει ή μάλλον δεν τους βολεύει το εγχείρημα που ξεκινήσαμε, αλλά ευχάριστες για όλους όσοι αγωνιούν για τον σχηματισμό εκείνου του πόλου που στην Ευρώπη έχει δώσει το καλύτερο μοντέλο κοινωνικής ευημερίας, του σοσιαλδημοκρατικού.
Ένας πόλος με τρεις ψυχές:
Της σύνδεσης με τις λαϊκές μάζες και κυρίως με τους μισθωτούς και τα μεσαία στρώματα.
Της προάσπισης της δημοκρατίας όχι ως υποχώρηση στον καπιταλισμό, αλλά ως απαραίτητο στοιχείο για την κοινωνική αλλαγή και τον σοσιαλισμό με δημοκρατία και κοινωνική συνοχή.
Της ανάδειξης της δυναμικής της κοινωνίας των πολιτών.
Τρεις ψυχές που σήμερα στο πρόσωπο των χώρων που συνθέτουν τη Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι σε θέση να παρουσιάσουν τις επεξεργασμένες θέσεις τους για τα πιο κρίσιμα θέματα που ταλαιπωρούν την ελληνική κοινωνία.
Γνωρίζουμε την σημασία ενός ισχυρού προοδευτικού, μεταρρυθμιστικού χώρου. Κοιτάμε μπροστά. Πιστεύουμε απόλυτα και στοχεύουμε σε μία ισχυρή προοδευτική παράταξη της Σοσιαλδημοκρατίας, της Ανανεωτικής Αριστεράς και του προοδευτικού κέντρου, ικανής να γίνει καταλύτης εξελίξεων. Ανοιχτή σε άλλες δυνάμεις της κεντροαριστεράς, του προοδευτικού χώρου και της πολιτικής οικολογίας.
Επίκεντρο και αφετηρία αυτής της προσπάθειας είναι η Δημοκρατική Συμπαράταξη.
Δεν είμαστε εδώ για να πανηγυρίσουμε.
Εμείς, αντίθετα με τον κύριο Τσίπρα που πανηγυρίζει τις ήττες του, στεκόμαστε προβληματισμένοι ακόμη και απέναντι στις επιτυχίες μας. Τα κείμενα που θα συζητήσουμε είναι αποτέλεσμα προβληματισμού και επεξεργασίας από πολλούς συντρόφους και συντρόφισσες, αλλά και από ανθρώπους που δεν εντάσσονται, ακόμη, στη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Η κατάθεση αυτών των προτάσεων είναι όντως μια νίκη.
Δεν είναι όμως μια νίκη που ολοκληρώνει την πορεία μας, αλλά μια νίκη που δεσμεύεται για την συνέχισή της.
Δεν είναι μια νίκη που μας καλεί να σαλπίσουμε πανηγυρισμούς, αλλά μια νίκη που η ίδια σαλπίζει την ανάγκη συνέχισης και εμβάθυνσης του εγχειρήματος.
Και δεν είναι μια νίκη που έγινε για να ξεκινήσουμε τα αλληλοσυγχαρητήρια, αλλά μια νίκη που υπερβαίνει τις λογικές της αυτοεπιβεβαίωσης και της περιχαράκωσης, μια νίκη που όπως καταγράφεται και στα κείμενα αφορά την αναγκαία «στροφή προς νέες πολιτικές» τις οποίες «χρειάζεται αυτός ο χώρος».
Και δεν φτάνει βεβαίως ούτε μόνο αυτό.
Η ανασυγκρότηση του σοσιαλδημοκρατικού χώρου είναι επιτακτική ανάγκη για λόγους πολιτικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς. Ειδικότερα στην Ελλάδα και για λόγους πολιτικής ομαλότητας και σταθερότητας. Για την επικράτηση του ορθολογισμού, της ανοιχτής κοινωνίας, των αξιών της κοινωνικής δικαιοσύνης, της συνοχής, της ισότητας και της αλληλεγγύης, που πρέπει να αποτελέσουν τη βάση για τη διαμόρφωση ενός «ελληνικής κυριότητας» σχεδίου, οράματος και αφηγήματος για το μέλλον της χώρας.
Χρειάζεται όμως να αλλάξουν πολλά στο χώρο μας.
Να απεμπλακούμε πλήρως από τον κρατισμό και τις πελατειακές σχέσεις. Να συγκρουστούμε μέχρι τέλους με όλες εκείνες τις δυνάμεις που αντιστάθηκαν σθεναρά στην οικοδόμηση ενός αξιόπιστου κράτους δικαίου. Να προωθήσουμε τη δημιουργία ενός κράτους που θα ενισχύει όσους έχουν πραγματικά ανάγκη και θα παρέχει καθολικές υπηρεσίες σε νευραλγικούς τομείς (υγεία, παιδεία, ασφάλεια, κλπ.).
Να προωθήσουμε μεταρρυθμίσεις που δεν θα αφορούν μόνο το κράτος και το δημόσιο τομέα, αλλά και τη λειτουργία της αγοράς και βεβαίως την παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας.
Αυτή η σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατία είναι αναγκαία αλλά και εφικτή. Ακόμη όμως και αυτή η εφικτότητα θα παραμείνει ένα όραμα, χωρίς την απαραίτητη ανανέωση προσώπων, ιδεών και πολιτικών πρακτικών και αν δεν εγκαταλειφθούν οι πρακτικές του λαϊκισμού και των πελατειακών σχέσεων που μας οδήγησαν στην κρίση.
Είναι κοινή πεποίθηση σήμερα πως η κοινωνία είναι έτοιμη. Το στοίχημα είναι να πεισθούν οι νέοι, αυτοί που έχουν υποστεί κυρίως τις συνέπειες της κρίσης και τα λαϊκά στρώματα. Αυτό το στοίχημα δεν πρέπει να χαθεί. Η ισχυρή σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατία είναι εθνική ανάγκη για να καλυφθεί το πολιτικό κενό στη χώρα.
Πρόσφατα βέβαια είδαμε και τον κ. Τσίπρα στο ρόλο του παρατηρητή στη Σύνοδο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών. Δεν υπάρχουν βέβαια τίτλοι ιδιοκτησίας στις ιδέες. Κανείς δεν μπορεί να απαγορέψει στον κ. Τσίπρα να γίνει σοσιαλδημοκράτης. Το ζήτημα είναι αν θέλει και αν μπορεί, και επίσης αν ξέρει τι σημαίνει σοσιαλδημοκρατία. Ιδιαίτερα όσον αφορά το τελευταίο, μήπως δεν ήταν ο Πρωθυπουργός και το κόμμα του που μέχρι πρότινος αποκαλούσαν την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία προδοτική; Τι είναι τελικά η σοσιαλδημοκρατία προδοτική ή προοδευτική δύναμη; Παράγοντας που στηρίζει τη λιτότητα ή παράγοντας που αγωνίζεται κατά αυτής; Και τα δυο δεν μπορεί να είναι. Τώρα έχουμε έναν Τσίπρα και ένα ΣΥΡΙΖΑ εσωτερικού που μοιράζουν χάντρες και καθρεφτάκια ακραίου ριζοσπαστισμού στους Έλληνες πολίτες που τους θεωρούν πολίτες-ιθαγενείς και έναν Τσίπρα εξωτερικού που παριστάνει τον δημιουργό μιας άλλης Ευρώπης. Τόση αμετροέπεια.
Για εμάς η σοσιαλδημοκρατία δεν είναι σημαία ευκαιρίας, αλλά η βάση για τη δημιουργία του προοδευτικού πόλου για τη διακυβέρνηση της χώρας. Η ευρωπαϊκή εμπειρία, αλλά και η στάση των σοσιαλιστικών κομμάτων έναντι της Ελλάδας δείχνει πως σήμερα η σοσιαλδημοκρατία και οι δυνάμεις της φιλοευρωπαϊκής δημοκρατικής Αριστεράς είναι στο προσκήνιο, προτείνουν λύσεις και διεκδικούν μια νέα παρουσία σε όλη την Ευρώπη.
Που όμως μέσα σ’ όλα αυτά βρίσκεται η χώρα;
Η κατάσταση με την υπερήφανη διαπραγμάτευση του κ. Τσίπρα θυμίζει το γνωστό ανέκδοτο επί σοβιετικής εποχής. Κάθε χρόνο που αυξάνονταν οι διώξεις, οι εξορίες και οι εγκλεισμοί σε στρατόπεδα, οι εκτελέσεις, κάθε χρόνο που η καταναλωτική δύναμη του λαού υποχωρούσε, που οι συνθήκες εργασίας δυσκόλευαν, η προπαγάνδα μιλούσε για νέες μεγαλύτερες επιτυχίες, την παραμονή της πρωτοχρονιάς η ευχή των σοβιετικών πολιτών ήταν η εξής: «Θεούλη μου, σε παρακαλούμε θερμά, φέτος μη μας δώσεις και άλλες επιτυχίες». Έτσι και ο ελληνικός λαός θα πρέπει να παρακαλάει τον Θεό να μην επιδαψιλεύει άλλο τον κ. Τσίπρα με τόσες επιτυχίες.
Σ’ αυτό λοιπόν το πλαίσιο όχι μόνο δεν γίνονται κατανοητές οι θριαμβολογίες από την πλευρά της Κυβέρνησης, αλλά μάλλον αυτές είναι το πρελούδιο μιας νέας «αυταπάτης», της αυταπάτης του πάλι «κερδάμε». Ότι και να γίνεται «κερδάμε». Τώρα πως τα καταφέρνουμε και ενώ «κερδάμε» να είμαστε συνεχώς στη ζώνη του υποβιβασμού, μόνο άνθρωποι χωρίς αυταπάτες θα μπορούσαν να μας το εξηγήσουν.
Ο Μακιαβέλι υποστήριζε ότι το ψέμα του πολιτικού συγχωρείται, όταν ενισχύει το δημόσιο συμφέρον, αλλά οι αυταπάτες ενός ηγέτη είναι ο ασφαλής δρόμος για την κόλαση της χώρας που αυτός εκπροσωπεί. Ο κύριος Τσίπρας συνδυάζει την κακή πλευρά του ψέματος, είπε ψέματα για να ανέλθει στην εξουσία και για να παραμείνει στην εξουσία, με τις αυταπάτες του.
Ποιο όμως είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα από τις αυταπάτες του κ. Τσίπρα, πέραν από τη φτωχοποίηση της χώρας και των πολιτών της; Το πρόβλημα έγκειται στο ότι αν οι πολιτικές Τσίπρα εκπροσωπούν τις δυνάμεις που αντιτάσσονται στις πολιτικές της λιτότητας, τότε οι γερμανικές συνταγές λιτότητας θα φαντάζουν στους πολίτες σαν πρόσκληση σε πάρτι Ρώσων μεγιστάνων.
Απαιτείται σοβαρότητα, συναίσθηση της κρισιμότητας της κατάστασης και των προβλημάτων που βιώνει αυτή τη στιγμή η ελληνική κοινωνία, η ελληνική οικογένεια από τα δυσβάστακτα μέτρα που ψηφίστηκαν.
Το «όνειρο του κ. Σόιμπλε» για την διαρκή επιτροπεία της χώρας, γίνεται πραγματικότητα.
Η κυβέρνηση δεν εφαρμόζει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και δεν προχωρά σε εξυγιαντικές ρυθμίσεις σε όλους τους τομείς πολιτικής. Για αυτό τον λόγο προχωρεί συνεχώς σε υφεσιακά μέτρα και στην υπερφολόγηση. Η κατάσταση αυτή σταδιακά μπορεί να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερα αδιέξοδα, εγκαθιδρύοντας ένα κλίμα αντιευρωπαϊσμού και επιβεβαιώνοντας τις λογικές του κ. Σόιμπλε.
Από την άλλη, στον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο κ. Μητσοτάκης καλείται να υπηρετήσει τις θέσεις ενός βαθιά συντηρητικού κόμματος και για την εκλογή του στηρίχθηκε σε δυνάμεις της σκληρής και λαϊκής δεξιάς. Η ΝΔ με την πολιτική της το 2004-2009 οδήγησε την χώρα στην κρίση. Στην συνέχεια ο λαϊκισμός των Ζαππείων δεν βοήθησε την χώρα, το αντίθετο μάλιστα. Σημαντικός κίνδυνος σήμερα είναι ο κ. Μητσοτάκης να στρέψει τη μισή κοινωνία εναντίον της άλλης μισής, θέτοντας σε λειτουργία μηχανισμούς κοινωνικού αυτοματισμού.
Ποια όμως είναι η δική μας πρόταση πέραν από την απαραίτητη κριτική;
Η σύγχρονη κεντροαριστερή πρόταση παρουσιάζεται σήμερα στην Συνδιάσκεψη μας και περιλαμβάνει ένα νέο σχέδιο που συνδέει άρρηκτα την καθοριστική για τη χώρα παραγωγή του πλούτου με την αναδιανομή του υπέρ των αδυνάτων, με στόχο να προσδώσει στην ανάπτυξη μόνιμα χαρακτηριστικά κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά και να ενισχύσει την ίδια την οικονομική ανάπτυξη. Η ανάπτυξη της ιδιωτικής οικονομίας και η υγιής επιχειρηματικότητα, σε συνδυασμό με ένα ολοκληρωμένο κράτος παροχής υπηρεσιών στους τομείς κοινωνικής πολιτικής με ταυτόχρονη ύπαρξη κανόνων ανταγωνισμού είναι μία σύγχρονη αναπτυξιακή πρόταση.
Εμείς με το Πρόγραμμα που εδώ καταθέτουμε παρουσιάζουμε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και προτείνουμε βαθιές τομές σε όλους τους τομείς πολιτικής, με στόχο αφενός την εξυγίανση και αφετέρου την αναδιανομή των δαπανών από το συντεχνιακό κράτος στο κράτος παροχής υπηρεσιών. Αυτή είναι η ειδοποιός μας διαφορά τόσο από τη ΝΔ που ζητά καθολική και άνευ κριτηρίων μείωση των δαπανών και από τον ΣΥΡΙΖΑ που φαίνεται πως βρίσκεται ότι είναι στην απέναντι πλευρά της ΝΔ, αλλά στην ουσία είναι στην ίδια, αφού αδιαφορεί για τον χαρακτήρα των δαπανών. Εμείς ζητάμε εξορθολογισμό των δαπανών για να ανοίξει η πολιτική την πόρτα για να εισέλθουν οι πολίτες στο κράτος παροχής κοινωνικών υπηρεσιών.
Η μείωση της ανεργίας είναι προτεραιότητά μας, γιατί αλλιώς κανένα από τα μεγάλα πολιτικά ζητήματα που αντιμετωπίζουμε δεν θα έχει κοινωνικά δίκαιη λύση. Η μείωσή της θα έρθει με μία πολιτική που θα δημιουργεί ευνοϊκό περιβάλλον για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τις επενδύσεις. Χρειάζεται αρμονική συνύπαρξη και όχι σύγκρουση μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, όπως οι κ. Τσίπρας και Μητσοτάκης επιδιώκουν από διαφορετική πλευρά ο καθένας.
Στους τομείς κοινωνικής πολιτικής, όπως στην Παιδεία, αυτό που προέχει σήμερα, σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, είναι να υπάρξει μία σύγχρονη ποιοτική δημόσια παιδεία, ένα σύγχρονο ποιοτικό δημόσιο πανεπιστήμιο απέναντι στις πολιτικές της σημερινής κυβέρνησης, που είναι καταστροφικές για την δημόσια παιδεία, και τις πολιτικές της ΝΔ, που θεωρεί ότι και οι τομείς κοινωνικής πολιτικής όπως η παιδεία και η υγεία ρυθμίζονται μόνο από την αγορά και τον ιδιωτικό τομέα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν προχωρά εδώ και 16 μήνες ούτε σε βασικές αλλαγές που δεν έχουν καμία σχέση με τα μνημόνια και είναι διαχρονικές θέσεις της αριστεράς. Θα αναφερθώ σε δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Το πρώτο είναι η δίκαιη φορολόγηση της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας και η επανατοποθέτηση των σχέσεων εκκλησίας και κράτους με τον διαχωρισμό τους.
Και το δεύτερο οι απαραίτητες αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, με την αλλαγή του εκλογικού συστήματος και την καθιέρωση της απλής αναλογικής με σκοπό την πιστότερη δυνατή αποτύπωση της βούλησης των πολιτών. Ιδιαίτερα τώρα που είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ η ενθάρρυνση της συναίνεσης και της συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων καθώς και των κυβερνήσεων συνεργασίας, που είναι ένα εμφανές πια κοινωνικό αίτημα. Η χώρα έχει ανάγκη από ένα εκλογικό σύστημα απαλλαγμένο από στρεβλώσεις και «στατιστικές αλχημείες» που θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και την άμεση κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών.
Ποιος όμως θα πρωτοστατήσει σε όλες αυτές τις αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος; Χωρίς καμία αμφιβολία, η νέα γενιά, η δική μου γενιά.
Οι νέοι και οι νέες της χώρας πρέπει να συμβάλουν δυναμικά, με τη συμμετοχή τους, στην συνδιαμόρφωση της πορείας της χώρας μας, διότι είναι αυτοί που πληρώνουν ακριβά τις κοντόφθαλμες πολιτικές και που στην πραγματικότητα θα κουβαλήσουν στην πλάτη τους το βαρύ φορτίο της ανοικοδόμησης της χώρας. Είναι αυτοί που η Ελλάδα, είτε θα τους εμπιστευθεί τώρα, είτε θα τους οδηγήσει στην απόλυτη απόγνωση.
Προφανώς και δεν είναι ενιαίο το «σώμα» των νέων. Μιλούμε ωστόσο όλοι την «ίδια» γλώσσα και οι επιθυμίες και τα οράματά μας έχουν έναν κοινό τόπο. Την διεκδίκηση πρακτικών λύσεων. Οι νέοι κουράστηκαν από τις θεωρητικολογίες, τις αδιέξοδες πολιτικές και τον λαϊκισμό. Δεν αναζητούν κάποιον που θα τους δείξει το δρόμο εκείνον απ’ όπου η ελπίδα έρχεται. Αναζητούν κάτι που θα τους εμπνεύσει, θα τους κινητοποιήσει να γίνουν συμμέτοχοι στην επίλυση των σύνθετων προβλημάτων της χώρας. Είμαστε λοιπόν εδώ. Για να κάνουμε έτσι ένα πρώτο βήμα στην διαμόρφωση ενός «New Deal» μεταξύ των γενεών και να θέσουμε ουσιαστικά το ζήτημα της διαγενεακής δικαιοσύνης στο δημόσιο διάλογο.
Για αυτό, φίλες και φίλοι, επιμένω ότι χρειάζεται ανανέωση στην πολιτική. Ανανέωση προσώπων, ιδεών, πολιτικών πρακτικών. Νέοι άνθρωποι χωρίς τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Γιατί ο κ. Τσίπρας αν και νέος έχει αγκυλώσεις και ιδεολογικές εμμονές που έρχονται από το παρελθόν.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σήμερα έχει φθάσει η ώρα για σταθερά βήματα μπροστά από όλους με όρους μέλλοντος και όχι παρελθόντος. Τώρα είναι η ώρα για τολμηρές αποφάσεις. Απευθυνόμαστε σε όλες τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής μεταρρυθμιστικής αριστεράς, του προοδευτικού κέντρου. Με βάση προγραμματικές θέσεις και μία μεταρρυθμιστική ατζέντα. Άλλωστε όλοι μας κινούμαστε στο πλαίσιο της Ομάδας των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σε αυτόν τον χώρο γίνονται οι σύγχρονες αναζητήσεις για το μοντέλο της κοινωνίας και την Ευρώπη που θέλουμε.
Οι διεργασίες για την σύγχρονη Κεντροαριστερά που έχει ανάγκη ο τόπος δεν περιορίζονται σε οποιαδήποτε εκλογική συνεργασία, αλλά αποτελούν την αφετηρία για την μεγάλη προοδευτική παράταξη. Η προσπάθεια συνεργασίας και η Επιτροπή Διαλόγου που συγκροτήθηκε αποτελεί μια πολύ θετική εξέλιξη. Δημιουργεί νέες προσδοκίες που δεν πρέπει να διαψευστούν. Δεν πρέπει να κυριαρχήσουν μικροκομματικές περιχαρακώσεις, παραγοντισμοί και ηγεμονισμοί. Ο ευρύτερος χώρος συνεχίζει και σήμερα να είναι κατακερματισμένος. Θέλω να είμαι αισιόδοξος ότι στο τέλος όλοι θα κατανοήσουν ότι μόνο μία ευρεία συμμαχία μπορεί να κινητοποιήσει τον προοδευτικό κόσμο.
Φίλες και φίλοι,
Θέλω να είμαι απολύτως ειλικρινής μαζί σας.
Η σημερινή προγραμματική μας συνδιάσκεψη είναι ένας σημαντικός σταθμός για την προώθηση το μεταβατικό διάστημα ενός πολυκομματικού φορέα, με τελικό στόχο ένα ενιαίο προοδευτικό σχήμα.
Η διαδικασία της πορείας και της συγκρότησης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης από εδώ και στο εξής είναι κρίσιμη. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη πρέπει να αποκτήσει πανελλαδική δομή και όργανα. Να αποκτήσει κινηματικά χαρακτηριστικά. Προς την κατεύθυνση αυτή, πράγματι αποτελεί πολύ σημαντικό βήμα η σημερινή Συνδιάσκεψη μας.
Στόχος μας είναι να δυναμώσουμε και να διευρύνουμε τη συμπαράταξη πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων απέναντι στα αδιέξοδα της πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης και στις συντηρητικές πολιτικές της ΝΔ. Να διαμορφώσουμε όλοι μαζί με ανοιχτό διάλογο το νέο προοδευτικό σχέδιο για την χώρα και το μέλλον της. Ο τόπος έχει ανάγκη από κινήσεις που ξεκινούν από τη βάση και όχι από την κορυφή. Στο πλαίσιο αυτό, η ανάδειξη επικεφαλής του νέου φορέα από την βάση κινητοποιεί τον ευρύτερο χώρο και μπορεί να γίνει στο τελικό στάδιο με ανοιχτή συμμετοχική διαδικασία με άμεση εκλογή από τη βάση με ανοιχτό μητρώο και χωρίς κανένα αποκλεισμό.
Το καινούριο συναρπαστικό ταξίδι της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είναι και η πρόκληση για την επόμενη ημέρα. Με ανοιχτό μυαλό, χωρίς να ακούμε τις σειρήνες που σφυρίζουν στα αυτιά μας, η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν διαπραγματεύεται τη φυσιογνωμία της, τη στρατηγική, τα οράματα, τους στόχους της για μια νέα εποχή που αρχίζει.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση συμμετοχής σε όλους τους δημοκράτες και προοδευτικούς πολίτες.
Φίλες και φίλοι,
Με δεδομένα τα αδιέξοδα της κυβερνητικής πολιτικής και έναν ΣΥΡΙΖΑ, που δεν εκφράζει στην πράξη σήμερα τις αρχές και τις ιδέες της ανανεωτικής Αριστεράς, θα γίνεται ολοένα και περισσότερο κατανοητή η ανάγκη ισχυροποίησης ενός χώρου που συνδυάζει τις αρχές της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας και της ανανεωτικής Αριστεράς.
Για αυτό αγωνιζόμαστε για την επαναθεμελίωση των ιδεών της σοσιαλδημοκρατίας και της ανανεωτικής αριστεράς. Για μία νέα ταυτότητα με ισχυρό κοινωνικό πρόσημο.
Επίκεντρο αυτής της προσπάθειας είναι η Δημοκρατική Συμπαράταξη.
Μπορούμε ως χώρος ρεαλισμού και πραγματικής προοδευτικής οπτικής να συμβάλουμε αποφασιστικά στις εξελίξεις.
Από εδώ, σήμερα, δίνουμε λοιπόν το σήμα. Όλοι μαζί να ξανακάνουμε το δημοκρατικό, προοδευτικό, σοσιαλιστικό ρεύμα μια πλειοψηφική πρόταση. Ένα ρεύμα κοινωνικής ευθύνης και ρεαλιστικής προοπτικής. ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ!
ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ για να υπερβεί η χώρα την κρίση με όραμα και μεταρρυθμίσεις.
ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ για την αναγέννηση της χώρας
ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΓΙΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ.
ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ για την σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία ως τη νέα προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης.
Ο χώρος μας δεν χρειάζεται ενέσεις ηθικού, ηθικό έχουμε, χρειάζεται ανανέωση σε πνεύμα, ιδέες, προτάσεις και πρόσωπα. Γι’ αυτό είμαστε σήμερα εδώ. Με προσδοκίες για ένα κοινό μέλλον.
Θα τα καταφέρουμε." Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ : ΔΕΙΞΑΜΕ ΧΑΛΑΡΟΤΗΤΑ... ΔΕΝ ΗΜΑΣΤΑΝ ΚΑΛΟΙ!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΧΑΚΕΤ : ΓΙ'ΑΥΤΟ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΟΛΑ ΜΟΥ ΤΑ ΘΕΛΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
