2012-05-15 17:32:04
Γράφει ο Γιάννης Ζευγώλης, συγγραφέας
Αγαπητή κα Μέρκελ,
Πληροφορήθηκα από δημοσίευμα σε αμερικανική εφημερίδα ότι σύμφωνα με ισχυρισμό σας, η πολιτική που ακολουθήσατε στην περίπτωση της Ελλάδας θα έπρεπε να είναι παραδειγματική για να αποφευχθεί η συνέχειά της σε άλλες χώρες που θα βρεθούν σε παρόμοια δεινή θέση.
Θα μπορούσε να είναι μία πληροφορία που απλά έχει διαρρεύσει διά στόματος του κ. Γεωργίου Παπανδρέου όπως έγινε γνωστό ή από κάποιον δημοσιογράφο, ή ακόμα και από συζητήσεις που γίνονται σε πολιτικούς διαδρόμους.
Η μέχρι όμως τώρα πολιτική σας με διαβεβαιώνει ότι είχατε δρομολογήσει μία σκληρή πολιτική στην περίπτωση της Ελλάδας ως ραχοκοκαλιά της πολιτικής ιδεολογίας σας.
Και γι’ αυτό σας απευθύνω αυτή την επιστολή.
Σας διαβεβαιώνω ότι πετύχατε τον στόχο σας στην Ελλάδα και εφαρμόσατε την πλέον σκληρή πολιτική του ευρωπαικού πλανήτη. Κανείς δεν αμφιβάλλει πλέον γι’ αυτό, ούτε οι πιο ακραίοι νεοφιλελεύθεροι της πολιτικής μας ζωής που άρχισαν να μιλούν για κίνητρα και ανάπτυξη, λέξεις που έπεσαν στο κενό με την πρακτική εφαρμογή των λεγόμενων μνημονίων που αν τα αποδομήσει κανείς, θα βρεθεί να κρατάει μία αλλόκοτη πέτρα που όσο και να προσπαθεί δεν μπορεί να βγάλει τίποτα απ’ αυτήν.
Κυρία Μέρκελ, επιτρέψτε μου να σας πω ότι εργαστήκατε με σκυμμένο το κεφάλι, διαβάζοντας όλα αυτά τα χρόνια μόνο τους αριθμούς. Ίσως δεν έχετε αντιληφθεί την έντονη σχέση που έχουν οι αριθμοί με την ίδια τη ζωή, οι εξισώσεις με την λογοτεχνία, τα ποσοστά με τους καθημερινούς ανθρώπους, αλλά έχω την εντύπωση ότι ήρθε η ώρα και για εσάς να αποκαταστήσετε την σχέση σας με τα μαθηματικά.
Πίσω από τους αριθμούς που διεκδικείτε, ξέρετε, βρίσκονται άνθρωποι και μάλιστα Ευρωπαίοι που πίστεψαν στο όνειρο μίας ενωμένης υπερδύναμης που δεν στηρίζεται μόνο στις διάφορες ακραίες οικονομικές πολιτικές, αλλά και σε μία πολιτισμική υπερδύναμη, στη διάδοση νέων ιδεών, την μετακίνηση των ανθρώπων από χώρα σε χώρα, την χρήση ενός ευέλικτου νομίσματος που στόχο θα είχε τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, την ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Κράτους Δικαίου, την αντιμετώπιση κοινωνικών φαινομένων όπως είναι οι άστεγοι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι αναλφάβητοι, οι μετανάστες, οι άνθρωποι που ζουν σε κατάσταση εξαθλίωσης.
Σε μία υπερδύναμη που θα είχε να επιδείξει τον πολιτισμό της απέναντι στην πολιτική των Αμερικανών. Οι ελληνικές κυβερνήσεις που μας έβαλαν πριν χρόνια στο ευρώ, όχι μόνο δε μας δίδαξαν να το χρησιμοποιούμε σωστά, αλλά μας διαβεβαίωσαν για το πόσο ανταγωνιστικό νόμισμα είναι και πόσο θα βελτίωνε την ποιότητα ζωής μας.
Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα από την πλήρη εφαρμογή του και την ολική απαγκίστρωση του από το εγχώριο νόμισμα της δραχμής, οι τιμές των προϊόντων ακολούθησαν ανεξέλεγκτα την ανοδική πορεία και φτωχύναμε μέσα σε λίγες ώρες χωρίς όμως να το καταλάβουμε, αφού για πρώτη φορά στα χρονικά με την απελευθέρωση δανείων που εφαρμόσατε, διακινώντας πλαστικό χρήμα στην αγορά με το δεξί σας χέρι στην πολιτική, τις τράπεζες, τρέξαμε όλοι να δανειοδοτηθούμε για να ξεπληρώσουμε τον πλαστό(για να μιλήσουμε με όρους χρήματος) κόσμο που μας δημιουργήσατε.
Και όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στις υπόλοιπες χώρες που δεν αποτελούν υπερδυνάμεις που καθορίζουν την ευρωπαϊκή πολιτική. Δεν είχα φανταστεί ούτε εγώ, ούτε ο θλιμμένος κόσμος γύρω μου σήμερα, ότι το ισχυρό νόμισμα είναι και το ακριβό νόμισμα.
Αυτό που αποτρέπει τις διεθνείς αγορές να στραφούν στη δική μας αγορά και να προτιμήσουν τα αμερικανικά προϊόντα που έχουν γίνει σαφώς πιο ανταγωνιστικά με τις αλλεπάλληλες υποτιμήσεις του δολαρίου. Λίγα χρόνια πριν μας διατυμπανίζατε ότι μείωση επιτοκίων σημαίνει επενδύσεις. Μας μιλούσατε για ρευστότητα στις αγορές, για μετακίνηση του εργατικού δυναμικού.
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει, αναδεικνύοντας μία πολιτική λιτότητας που μοιάζει περισσότερο σαν κατασκεύασμα, όπως και τα στοιχεία που έβαλαν πολλές χώρες, όχι μόνο την Ελλάδα, στη ζώνη του ευρώ, η οποία ζώνη λειτουργεί για εμάς τους Έλληνες σαν μαστίγιο, αλλά μου φαίνεται ότι σας αρέσει να το χρησιμοποιείτε.
Αυτή τη ζώνη, το μαστίγιο καλύτερα για να συνεννοούμαστε, χτυπάτε δυνατά κατάχαμα εκεί όπου μας φέρατε, για να μας εκφοβίσετε, ακόμη και την στιγμή που ψηφίζουμε. Μας κάνατε πειραματόζωα, μας ξεφτιλίσατε διεθνώς, ασχοληθήκατε μαζί μας σαν να ήταν οι ζωές μας παιχνίδι, οι ζωές αξιοπρεπών ανθρώπων που αυτοκτόνησαν, που είδαν τις επιχειρήσεις τους να κλείνουν, έμειναν άστεγοι, ζουν σήμερα την απόλυτη εξαθλίωση, είδαν τα όνειρά τους να γκρεμίζονται, άλλοι ούτε καν πρόλαβαν να τα δημιουργήσουν, παρά μόνο μπήκαν σε μία διαδικασία καθημερινού πανικού, παρακολουθώντας Μερκελόντεον.
Στο κανάλι αυτό οι Έλληνες πολιτικοί μας, οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις είχαν περίοπτη θέση, οφείλω να το ομολογήσω. Και αυτό χάρη σε εμάς που δεν υπολογίσαμε τις ψήφους μας για κάτι ψίχουλα που μας πετούσαν. Ο κ. Πάγκαλος, πολιτικός εδώ και χρόνια, πρέπει να τον ξέρετε, είπε την περιβόητη φράση στους Έλληνες «Μαζί τα φάγαμε», υπονοώντας ότι αυτοί διόριζαν και οι δημόσιοι υπάλληλοι δε δούλευαν, αλλά μόνο απολάμβαναν, συντεταγμένη πολιτική με ειδικά νοήματα για να στραφεί η κοινή γνώμη εναντίων των δήθεν αχαίρευτων πολιτών μας που είχαν κατορθώσει να αποκτήσουν μία θέση στο δημόσιο.
Αντί βέβαια να διχάσουν τους Έλληνες, δίχασαν τους ψηφοφόρους του κόμματός τους. Αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα. Το ζήτημα είναι ότι μάλλον θα έπρεπε ο κ. Πάγκαλος να στρέψει την φράση του «Μαζί τα φάγαμε» προς τις κυβερνήσεις της Ευρώπης που αποφάσισαν μαζί για τα εξοπλιστικά προγράμματα, τις μίζες των κομμάτων, την Siemens και πόσα άλλα σκάνδαλα που έχουν δεν έχουν βγει ακόμα στη δημοσιότητα, γιατί κανείς δεν τολμά να τα αγγίξει ακόμη. Υποχρέωσαν τον καθημερινό πολίτη, τον μεροκαματιάρη, τον συνταξιούχο που λαμβάνει ελάχιστα χρήματα που φτάνουν αποκλειστικά προς το ζην, να μιλάει μέσα στα καφενεία για εκατομμύρια ευρώ, σαν να είναι ένα τίποτα(Παράλογο!)
Ξέρετε οι Έλληνες θα ήταν πρόθυμοι να θυσιαστούν για τον Πολιτισμό, τη γλώσσα τους, τον άνθρωπο, μία Παγκόσμια Ιδέα. Ο Έλληνας θα ψήφιζε στις εκλογές της 6ης Μαΐου με γνώμονα το συμφέρον της χώρας του και μόνο(όπως κι έκανε), όση λιτότητα και να ακολουθούσε η Ευρώπη στο μέλλον.
Όμως ο λαός μας διέκρινε ότι η πολιτική σας ήταν εξευτελιστική, ακραία, παραδειγματική, όπως δηλώσατε, μια πολιτική μαύρου προβάτου που αντί να ανορθώσει την οικονομία μας, την έστειλε ακόμη πιο βαθιά, στα άδυτα ενός άγνωστου μέλλοντος. Δεν συζητάμε για τις προσωπικότητες των Ελλήνων. Αυτοί θεωρούνται πλέον κακομοίρηδες, “Poor Guys”, τεμπέληδες, απείθαρχοι, λάτρεις μόνο του Αστερίξ και του Γαλατικού χωριού.
Ο ψυχολογικός παράγοντας που καθορίζει τις οικονομικές εξελίξεις, χάρη στο δημόσιο εξευτελισμό της αξιοπρέπειας του Έλληνα, εξασφάλισε το τέλος της οικονομίας μας μετά από 2,5 χρόνια τραγικά για την χώρα μας.
Κάποιοι θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε ότι είμαστε στο μηδέν, ότι η κρίση δεν έχει αρχίσει, ότι τα χειρότερα έρχονται, όπως και πολλά άλλα. Εμείς όμως ως λαός, μακριά πλέον από κομματικές ταυτίσεις, γνωρίζουμε καλά τις προσπάθειες που καταβάλαμε την περίοδο αυτή που είδαμε την αξιοπρέπεια μας να καταρρακώνεται. Χάσαμε τον σεβασμό μας ως προσωπικότητες, εργαζόμενοι, οικογενειάρχες, οντότητες, άνθρωποι γιατί γίναμε ο διεθνής περίγελος.
Κερδίσαμε όμως κάτι πιο σημαντικό: να διαφυλάξουμε την ελευθερία μας, όσο δέσμιοι και να είμαστε με τις υπογραφές που έβαλαν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Έχουμε χάσει πλέον το κίνητρο μιας καλύτερης ζωής που θα μας κάνει να αισθανόμαστε ελεύθεροι, νιώθουμε εγκλωβισμένοι με τις αποφάσεις που πάρθηκαν χωρίς εμάς, αλλά κατορθώσαμε να χρησιμοποιήσουμε, τι άλλο, το πνεύμα μας ως μόνο μέσο σωτηρίας για να απελευθερωθούμε από τον πόλεμο νεύρων που μας άσκησαν πανταχόθεν. Η ελεύθερη σκέψη και το πνεύμα μας, κατορθώνουν ακόμη σήμερα να μάς ταξιδεύουν στην ελπίδα που μας στέρησαν οι παγκόσμιες κυβερνήσεις που επιφύλασσαν ένα περίεργο σχέδιο περί δήθεν ελληνικής ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
Πρέπει να σας ενημερώσω ότι η Ελλάδα(γιατί είμαι σίγουρος ότι δε θα σας το έχει πει κανείς) είναι μία οικογένεια και μάλιστα ευρωπαϊκή και το απέδειξε όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Οπουδήποτε στον κόσμο και να συνέβαιναν αυτά τα όργια ενάντια σε ένα μικρό κράτος, όπως είναι η Ελλάδα, με μεγάλα όμως συμφέροντα για τις υπερδυνάμεις που βρέθηκε στο απυρόβλητο, θα είχε γίνει όχι μόνο οικονομικός πόλεμος, αλλά και πραγματικός.
Ο κόσμος της Ελλάδας απάντησε στην τρομοκρατία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης με την περαιτέρω ενίσχυση του οικογενειακού θεσμού. Η ελληνική οικογένεια αγκάλιασε τους ανέργους, οι πενιχρές συντάξεις στήριξαν τα δάνεια των παιδιών τους, οι μισθοί που δεν εναρμονίστηκαν ποτέ με την παραγωγικότητα στην Ελλάδα, όπως στη Γερμανία, τάισαν περισσότερους ανθρώπους και όπου βρέθηκε κενό που μπορούσε να καλυφθεί, το κάναμε ως πολίτες αυτής της χώρας που ψήφισε με απόλυτη συναίσθηση του Δικαίου που ξεκίνησε από την χώρα του ήλιου.
Όσο ο κόσμος στην Ελλάδα σάς παρακολουθεί να αντιμετωπίζετε την πρόσφατη ήττα του κόμματός σας με απογοήτευση, σίγουρα σκέφτεται ότι ο εγωισμός είναι ακόμα ίδιον των ισχυρών της Ευρώπης, των βολεμένων, αυτών που έχουν λύσει το πρόβλημα επιβίωσης.
Αυτό που αποδεικνύεται, κυρία Μέρκελ, από τα μέχρι τώρα δεδομένα είναι ότι όλοι οι λαοί του κόσμου απομακρύνονται από τις κυβερνήσεις που εξυπηρετούν συμφέροντα των ισχυρών, γιατί στην καρδιά του λαού είναι ο άνθρωπος και οι αξίες του. Εμείς με αυτόν τον πυρήνα καταθέσαμε την ψήφο μας στις εκλογές, με αυτόν θα το κάνουμε στις επόμενες, με αυτόν εισήλθαμε στην Ευρώπη του ανθρωπισμού. Εάν πιστεύετε ακόμη ότι οι αριθμοί μόνο μιλάνε σε αυτή την Ευρωπαϊκή ζωή, το σίγουρο είναι ότι οι αριθμοί θα χάσουν τη μιλιά τους και στα ποσοστά του κόμματός σας, ιστορικά χαμηλά για την πολιτική ζωή της Γερμανίας.
Έτσι νόμιζαν και τα δύο μεγάλα κόμματα στην Ελλάδα στην αρχή της πτώσης των ποσοστών τους. Δεν ήξεραν τι θα επακολουθήσει στο μέλλον, όπως και η ιστορία για άλλη μια φορά θα μας διδάξει και θα φέρει την ανατροπή και στη Γερμανία.
Πρόσφατα, συναντήθηκα τυχαία με έναν Γερμανό σε ένα θεατρικό δρώμενο που ήρθε να παρακολουθήσει στην Ελλάδα και τρόμαξε να μου πει ότι ήταν Γερμανός. Φοβόταν μήπως τον παρεξηγήσω. Μιλήσαμε για πολλή ώρα, μου μίλησε για την έρευνα που έκανε στην Ελλάδα για τις ανάγκες του διδακτορικού του πάνω στην ελληνική παραδοσιακή μουσική και καταλήξαμε ότι οι λαοί δεν φταίνε σίγουρα για τις επιλογές των κυβερνήσεων τους. Είναι λάτρης της αρχαίας ελληνικής γλώσσας που έχει δώσει ισχυρές ρίζες στη Γερμανική (όσοι ξέρουν γερμανικά το γνωρίζουν) και είναι απ’ αυτούς που καταψηφίζουν την ακραία πολιτική σας.
Το ηλεκτρονικό αυτό γράμμα μπορεί να μη φθάσει ποτέ σε εσάς, αλλά εγώ θα συνεχίσω να σας γράφω με την ελπίδα ότι κάποτε θα το λάβετε, γιατί πρεσβεύω ότι οι απλές και συμβολικές κινήσεις μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο, οι μικροί πυρήνες γράφουν ιστορία, οι επαναστάσεις κρύβονται στην καθημερινότητά μας, τα απλά πράγματα δημιουργούν την πραγματική ευτυχία στις ζωές όλων, είτε «λέγονται» Γερμανοί, είτε «λέγονται» Έλληνες.
Tromaktiko
Αγαπητή κα Μέρκελ,
Πληροφορήθηκα από δημοσίευμα σε αμερικανική εφημερίδα ότι σύμφωνα με ισχυρισμό σας, η πολιτική που ακολουθήσατε στην περίπτωση της Ελλάδας θα έπρεπε να είναι παραδειγματική για να αποφευχθεί η συνέχειά της σε άλλες χώρες που θα βρεθούν σε παρόμοια δεινή θέση.
Θα μπορούσε να είναι μία πληροφορία που απλά έχει διαρρεύσει διά στόματος του κ. Γεωργίου Παπανδρέου όπως έγινε γνωστό ή από κάποιον δημοσιογράφο, ή ακόμα και από συζητήσεις που γίνονται σε πολιτικούς διαδρόμους.
Η μέχρι όμως τώρα πολιτική σας με διαβεβαιώνει ότι είχατε δρομολογήσει μία σκληρή πολιτική στην περίπτωση της Ελλάδας ως ραχοκοκαλιά της πολιτικής ιδεολογίας σας.
Και γι’ αυτό σας απευθύνω αυτή την επιστολή.
Σας διαβεβαιώνω ότι πετύχατε τον στόχο σας στην Ελλάδα και εφαρμόσατε την πλέον σκληρή πολιτική του ευρωπαικού πλανήτη. Κανείς δεν αμφιβάλλει πλέον γι’ αυτό, ούτε οι πιο ακραίοι νεοφιλελεύθεροι της πολιτικής μας ζωής που άρχισαν να μιλούν για κίνητρα και ανάπτυξη, λέξεις που έπεσαν στο κενό με την πρακτική εφαρμογή των λεγόμενων μνημονίων που αν τα αποδομήσει κανείς, θα βρεθεί να κρατάει μία αλλόκοτη πέτρα που όσο και να προσπαθεί δεν μπορεί να βγάλει τίποτα απ’ αυτήν.
Κυρία Μέρκελ, επιτρέψτε μου να σας πω ότι εργαστήκατε με σκυμμένο το κεφάλι, διαβάζοντας όλα αυτά τα χρόνια μόνο τους αριθμούς. Ίσως δεν έχετε αντιληφθεί την έντονη σχέση που έχουν οι αριθμοί με την ίδια τη ζωή, οι εξισώσεις με την λογοτεχνία, τα ποσοστά με τους καθημερινούς ανθρώπους, αλλά έχω την εντύπωση ότι ήρθε η ώρα και για εσάς να αποκαταστήσετε την σχέση σας με τα μαθηματικά.
Πίσω από τους αριθμούς που διεκδικείτε, ξέρετε, βρίσκονται άνθρωποι και μάλιστα Ευρωπαίοι που πίστεψαν στο όνειρο μίας ενωμένης υπερδύναμης που δεν στηρίζεται μόνο στις διάφορες ακραίες οικονομικές πολιτικές, αλλά και σε μία πολιτισμική υπερδύναμη, στη διάδοση νέων ιδεών, την μετακίνηση των ανθρώπων από χώρα σε χώρα, την χρήση ενός ευέλικτου νομίσματος που στόχο θα είχε τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, την ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Κράτους Δικαίου, την αντιμετώπιση κοινωνικών φαινομένων όπως είναι οι άστεγοι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι αναλφάβητοι, οι μετανάστες, οι άνθρωποι που ζουν σε κατάσταση εξαθλίωσης.
Σε μία υπερδύναμη που θα είχε να επιδείξει τον πολιτισμό της απέναντι στην πολιτική των Αμερικανών. Οι ελληνικές κυβερνήσεις που μας έβαλαν πριν χρόνια στο ευρώ, όχι μόνο δε μας δίδαξαν να το χρησιμοποιούμε σωστά, αλλά μας διαβεβαίωσαν για το πόσο ανταγωνιστικό νόμισμα είναι και πόσο θα βελτίωνε την ποιότητα ζωής μας.
Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα από την πλήρη εφαρμογή του και την ολική απαγκίστρωση του από το εγχώριο νόμισμα της δραχμής, οι τιμές των προϊόντων ακολούθησαν ανεξέλεγκτα την ανοδική πορεία και φτωχύναμε μέσα σε λίγες ώρες χωρίς όμως να το καταλάβουμε, αφού για πρώτη φορά στα χρονικά με την απελευθέρωση δανείων που εφαρμόσατε, διακινώντας πλαστικό χρήμα στην αγορά με το δεξί σας χέρι στην πολιτική, τις τράπεζες, τρέξαμε όλοι να δανειοδοτηθούμε για να ξεπληρώσουμε τον πλαστό(για να μιλήσουμε με όρους χρήματος) κόσμο που μας δημιουργήσατε.
Και όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στις υπόλοιπες χώρες που δεν αποτελούν υπερδυνάμεις που καθορίζουν την ευρωπαϊκή πολιτική. Δεν είχα φανταστεί ούτε εγώ, ούτε ο θλιμμένος κόσμος γύρω μου σήμερα, ότι το ισχυρό νόμισμα είναι και το ακριβό νόμισμα.
Αυτό που αποτρέπει τις διεθνείς αγορές να στραφούν στη δική μας αγορά και να προτιμήσουν τα αμερικανικά προϊόντα που έχουν γίνει σαφώς πιο ανταγωνιστικά με τις αλλεπάλληλες υποτιμήσεις του δολαρίου. Λίγα χρόνια πριν μας διατυμπανίζατε ότι μείωση επιτοκίων σημαίνει επενδύσεις. Μας μιλούσατε για ρευστότητα στις αγορές, για μετακίνηση του εργατικού δυναμικού.
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει, αναδεικνύοντας μία πολιτική λιτότητας που μοιάζει περισσότερο σαν κατασκεύασμα, όπως και τα στοιχεία που έβαλαν πολλές χώρες, όχι μόνο την Ελλάδα, στη ζώνη του ευρώ, η οποία ζώνη λειτουργεί για εμάς τους Έλληνες σαν μαστίγιο, αλλά μου φαίνεται ότι σας αρέσει να το χρησιμοποιείτε.
Αυτή τη ζώνη, το μαστίγιο καλύτερα για να συνεννοούμαστε, χτυπάτε δυνατά κατάχαμα εκεί όπου μας φέρατε, για να μας εκφοβίσετε, ακόμη και την στιγμή που ψηφίζουμε. Μας κάνατε πειραματόζωα, μας ξεφτιλίσατε διεθνώς, ασχοληθήκατε μαζί μας σαν να ήταν οι ζωές μας παιχνίδι, οι ζωές αξιοπρεπών ανθρώπων που αυτοκτόνησαν, που είδαν τις επιχειρήσεις τους να κλείνουν, έμειναν άστεγοι, ζουν σήμερα την απόλυτη εξαθλίωση, είδαν τα όνειρά τους να γκρεμίζονται, άλλοι ούτε καν πρόλαβαν να τα δημιουργήσουν, παρά μόνο μπήκαν σε μία διαδικασία καθημερινού πανικού, παρακολουθώντας Μερκελόντεον.
Στο κανάλι αυτό οι Έλληνες πολιτικοί μας, οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις είχαν περίοπτη θέση, οφείλω να το ομολογήσω. Και αυτό χάρη σε εμάς που δεν υπολογίσαμε τις ψήφους μας για κάτι ψίχουλα που μας πετούσαν. Ο κ. Πάγκαλος, πολιτικός εδώ και χρόνια, πρέπει να τον ξέρετε, είπε την περιβόητη φράση στους Έλληνες «Μαζί τα φάγαμε», υπονοώντας ότι αυτοί διόριζαν και οι δημόσιοι υπάλληλοι δε δούλευαν, αλλά μόνο απολάμβαναν, συντεταγμένη πολιτική με ειδικά νοήματα για να στραφεί η κοινή γνώμη εναντίων των δήθεν αχαίρευτων πολιτών μας που είχαν κατορθώσει να αποκτήσουν μία θέση στο δημόσιο.
Αντί βέβαια να διχάσουν τους Έλληνες, δίχασαν τους ψηφοφόρους του κόμματός τους. Αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα. Το ζήτημα είναι ότι μάλλον θα έπρεπε ο κ. Πάγκαλος να στρέψει την φράση του «Μαζί τα φάγαμε» προς τις κυβερνήσεις της Ευρώπης που αποφάσισαν μαζί για τα εξοπλιστικά προγράμματα, τις μίζες των κομμάτων, την Siemens και πόσα άλλα σκάνδαλα που έχουν δεν έχουν βγει ακόμα στη δημοσιότητα, γιατί κανείς δεν τολμά να τα αγγίξει ακόμη. Υποχρέωσαν τον καθημερινό πολίτη, τον μεροκαματιάρη, τον συνταξιούχο που λαμβάνει ελάχιστα χρήματα που φτάνουν αποκλειστικά προς το ζην, να μιλάει μέσα στα καφενεία για εκατομμύρια ευρώ, σαν να είναι ένα τίποτα(Παράλογο!)
Ξέρετε οι Έλληνες θα ήταν πρόθυμοι να θυσιαστούν για τον Πολιτισμό, τη γλώσσα τους, τον άνθρωπο, μία Παγκόσμια Ιδέα. Ο Έλληνας θα ψήφιζε στις εκλογές της 6ης Μαΐου με γνώμονα το συμφέρον της χώρας του και μόνο(όπως κι έκανε), όση λιτότητα και να ακολουθούσε η Ευρώπη στο μέλλον.
Όμως ο λαός μας διέκρινε ότι η πολιτική σας ήταν εξευτελιστική, ακραία, παραδειγματική, όπως δηλώσατε, μια πολιτική μαύρου προβάτου που αντί να ανορθώσει την οικονομία μας, την έστειλε ακόμη πιο βαθιά, στα άδυτα ενός άγνωστου μέλλοντος. Δεν συζητάμε για τις προσωπικότητες των Ελλήνων. Αυτοί θεωρούνται πλέον κακομοίρηδες, “Poor Guys”, τεμπέληδες, απείθαρχοι, λάτρεις μόνο του Αστερίξ και του Γαλατικού χωριού.
Ο ψυχολογικός παράγοντας που καθορίζει τις οικονομικές εξελίξεις, χάρη στο δημόσιο εξευτελισμό της αξιοπρέπειας του Έλληνα, εξασφάλισε το τέλος της οικονομίας μας μετά από 2,5 χρόνια τραγικά για την χώρα μας.
Κάποιοι θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε ότι είμαστε στο μηδέν, ότι η κρίση δεν έχει αρχίσει, ότι τα χειρότερα έρχονται, όπως και πολλά άλλα. Εμείς όμως ως λαός, μακριά πλέον από κομματικές ταυτίσεις, γνωρίζουμε καλά τις προσπάθειες που καταβάλαμε την περίοδο αυτή που είδαμε την αξιοπρέπεια μας να καταρρακώνεται. Χάσαμε τον σεβασμό μας ως προσωπικότητες, εργαζόμενοι, οικογενειάρχες, οντότητες, άνθρωποι γιατί γίναμε ο διεθνής περίγελος.
Κερδίσαμε όμως κάτι πιο σημαντικό: να διαφυλάξουμε την ελευθερία μας, όσο δέσμιοι και να είμαστε με τις υπογραφές που έβαλαν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Έχουμε χάσει πλέον το κίνητρο μιας καλύτερης ζωής που θα μας κάνει να αισθανόμαστε ελεύθεροι, νιώθουμε εγκλωβισμένοι με τις αποφάσεις που πάρθηκαν χωρίς εμάς, αλλά κατορθώσαμε να χρησιμοποιήσουμε, τι άλλο, το πνεύμα μας ως μόνο μέσο σωτηρίας για να απελευθερωθούμε από τον πόλεμο νεύρων που μας άσκησαν πανταχόθεν. Η ελεύθερη σκέψη και το πνεύμα μας, κατορθώνουν ακόμη σήμερα να μάς ταξιδεύουν στην ελπίδα που μας στέρησαν οι παγκόσμιες κυβερνήσεις που επιφύλασσαν ένα περίεργο σχέδιο περί δήθεν ελληνικής ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
Πρέπει να σας ενημερώσω ότι η Ελλάδα(γιατί είμαι σίγουρος ότι δε θα σας το έχει πει κανείς) είναι μία οικογένεια και μάλιστα ευρωπαϊκή και το απέδειξε όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Οπουδήποτε στον κόσμο και να συνέβαιναν αυτά τα όργια ενάντια σε ένα μικρό κράτος, όπως είναι η Ελλάδα, με μεγάλα όμως συμφέροντα για τις υπερδυνάμεις που βρέθηκε στο απυρόβλητο, θα είχε γίνει όχι μόνο οικονομικός πόλεμος, αλλά και πραγματικός.
Ο κόσμος της Ελλάδας απάντησε στην τρομοκρατία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης με την περαιτέρω ενίσχυση του οικογενειακού θεσμού. Η ελληνική οικογένεια αγκάλιασε τους ανέργους, οι πενιχρές συντάξεις στήριξαν τα δάνεια των παιδιών τους, οι μισθοί που δεν εναρμονίστηκαν ποτέ με την παραγωγικότητα στην Ελλάδα, όπως στη Γερμανία, τάισαν περισσότερους ανθρώπους και όπου βρέθηκε κενό που μπορούσε να καλυφθεί, το κάναμε ως πολίτες αυτής της χώρας που ψήφισε με απόλυτη συναίσθηση του Δικαίου που ξεκίνησε από την χώρα του ήλιου.
Όσο ο κόσμος στην Ελλάδα σάς παρακολουθεί να αντιμετωπίζετε την πρόσφατη ήττα του κόμματός σας με απογοήτευση, σίγουρα σκέφτεται ότι ο εγωισμός είναι ακόμα ίδιον των ισχυρών της Ευρώπης, των βολεμένων, αυτών που έχουν λύσει το πρόβλημα επιβίωσης.
Αυτό που αποδεικνύεται, κυρία Μέρκελ, από τα μέχρι τώρα δεδομένα είναι ότι όλοι οι λαοί του κόσμου απομακρύνονται από τις κυβερνήσεις που εξυπηρετούν συμφέροντα των ισχυρών, γιατί στην καρδιά του λαού είναι ο άνθρωπος και οι αξίες του. Εμείς με αυτόν τον πυρήνα καταθέσαμε την ψήφο μας στις εκλογές, με αυτόν θα το κάνουμε στις επόμενες, με αυτόν εισήλθαμε στην Ευρώπη του ανθρωπισμού. Εάν πιστεύετε ακόμη ότι οι αριθμοί μόνο μιλάνε σε αυτή την Ευρωπαϊκή ζωή, το σίγουρο είναι ότι οι αριθμοί θα χάσουν τη μιλιά τους και στα ποσοστά του κόμματός σας, ιστορικά χαμηλά για την πολιτική ζωή της Γερμανίας.
Έτσι νόμιζαν και τα δύο μεγάλα κόμματα στην Ελλάδα στην αρχή της πτώσης των ποσοστών τους. Δεν ήξεραν τι θα επακολουθήσει στο μέλλον, όπως και η ιστορία για άλλη μια φορά θα μας διδάξει και θα φέρει την ανατροπή και στη Γερμανία.
Πρόσφατα, συναντήθηκα τυχαία με έναν Γερμανό σε ένα θεατρικό δρώμενο που ήρθε να παρακολουθήσει στην Ελλάδα και τρόμαξε να μου πει ότι ήταν Γερμανός. Φοβόταν μήπως τον παρεξηγήσω. Μιλήσαμε για πολλή ώρα, μου μίλησε για την έρευνα που έκανε στην Ελλάδα για τις ανάγκες του διδακτορικού του πάνω στην ελληνική παραδοσιακή μουσική και καταλήξαμε ότι οι λαοί δεν φταίνε σίγουρα για τις επιλογές των κυβερνήσεων τους. Είναι λάτρης της αρχαίας ελληνικής γλώσσας που έχει δώσει ισχυρές ρίζες στη Γερμανική (όσοι ξέρουν γερμανικά το γνωρίζουν) και είναι απ’ αυτούς που καταψηφίζουν την ακραία πολιτική σας.
Το ηλεκτρονικό αυτό γράμμα μπορεί να μη φθάσει ποτέ σε εσάς, αλλά εγώ θα συνεχίσω να σας γράφω με την ελπίδα ότι κάποτε θα το λάβετε, γιατί πρεσβεύω ότι οι απλές και συμβολικές κινήσεις μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο, οι μικροί πυρήνες γράφουν ιστορία, οι επαναστάσεις κρύβονται στην καθημερινότητά μας, τα απλά πράγματα δημιουργούν την πραγματική ευτυχία στις ζωές όλων, είτε «λέγονται» Γερμανοί, είτε «λέγονται» Έλληνες.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ποιοί είναι οι τρεις υποψήφιοι πρωθυπουργοί
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Από δω και πέρα μισθοί πείνας.. 510 ευρώ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
