2016-07-09 11:08:16
Οι πρόγονοί μας, οι οποίοι θα μπορούσαν να θεωρηθούν και οι "ιδρυτές" του... Πολιτισμού μας, είχαν ανακαλύψει το φυτό της κάναβης πριν από τουλάχιστον 10.000 χρόνια.
Αυτό σημαίνει ότι η κάναβη ανακαλύφθηκε πριν καλά-καλά η Γη βγει από την τελευταία εποχή των πάγων. Σε αυτή την εκτίμηση καταλήγει μια νέα αρχαιοβοτανολογική επιστημονική έρευνα. Πάντως, παραμένει ασαφές τι ακριβώς είδους χρήση έκαναν οι προϊστορικοί άνθρωποι.
Οι ερευνητές του Ελευθέρου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, με επικεφαλής τον Πάβελ Ταράσοφ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Vegetation History and Archaeobotany", εκτιμούν ότι πριν περίπου 5.000 χρόνια η χρήση της κάναβης εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και την Ασία, μεταφερόμενη από τις νομαδικές φυλές, στο πλαίσιο ενός αρχαϊκού διηπειρωτικού εμπορίου στη διάρκεια της Εποχής του Χαλκού.
Όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, οι νομάδες Γιαμνάγια των στεπών της Ευρασίας, μία από τις τρεις κύριες "συνιστώσες" που συνέβαλαν στη δημιουργία του σημερινού ευρωπαϊκού πληθυσμού και Πολιτισμού (μαζί με τους ντόπιους κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες και τους μετανάστες-αγρότες από τη Μέση Ανατολή), θεωρείται ότι έπαιξαν κομβικό ρόλο στην εξάπλωση της κάναβης.
Όμως, η αρχή είχε γίνει πολύ νωρίτερα, από τους ανθρώπους της παλαιολιθικής εποχής, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία, οι οποίοι, ανεξάρτητα οι μεν από τους δε, είχαν ανακαλύψει τη χρησιμότητα του φυτού της κάναβης και πιθανώς των ψυχοδραστικών ουσιών του για "ταξίδια" του νου.
Ασαφές το τι το έκαναν Η κάναβη, μέχρι πρόσφατα, όπως αναφέρει το tvxs.gr, θεωρούνταν ότι αρχικά χρησιμοποιήθηκε και πιθανώς καλλιεργήθηκε στην Κίνα ή στην Κεντρική Ασία. Όμως, οι Γερμανοί ερευνητές, που ανασκοπούν όλα τα νεότερα ευρήματα της «αρχαιολογίας της κάναβης», επισημαίνουν ότι το φυτό εμφανίζεται σε ανασκαφές τόσο της ανατολικής Ευρώπης όσο και της Ιαπωνίας σχεδόν την ίδια εποχή, πριν από 10.200 έως 11.500 χρόνια.
«Το φυτό της κάναβης φαίνεται πώς ήταν ευρέως εξαπλωμένο ήδη πριν από τουλάχιστον 10.000 χρόνια», συμπεραίνουν οι ερευνητές. Το αν αυτό συνέβαινε για λόγους διατροφής, ιατρικής θεραπείας, κατασκευής υφασμάτων ή απλώς για... αναψυχή (ή και για τα τέσσερα μαζί) παραμένει ασαφές.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η διαχρονικά συστηματικότερη χρήση κάναβης από τους ανθρώπους, επί χιλιάδες χρόνια, είχε γίνει στη Δυτική Ευρασία, ώσπου πριν από 5.000 χρόνια το εμπόριο και η χρήση του φυτού διεθνοποιήθηκαν περαιτέρω, τόσο προς την Ανατολή όσο και προς τη Δύση.
Αυτό έγινε χάρη στους νομάδες ιππείς των στεπών, που μπορούσαν με τα άλογά τους να καλύπτουν τεράστιες αποστάσεις (μαζί με την κάναβη που πουλούσαν ή μάλλον αντάλλασσαν), ακολουθώντας σχεδόν τις ίδιες διαδρομές που αργότερα θα ονομάζονταν "Δρόμος του Μεταξιού" -και που με λίγη φαντασία θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν "Δρόμος της Κάναβης".
Άλλωστε, ο Ηρόδοτος, στις διηγήσεις του, κάνει λόγο για τους Σκύθες, νομάδες των στεπών, οι οποίοι κατέβηκαν νοτιότερα μετά τους Γιαμνάγια και δεν έχαναν την ευκαιρία να καπνίζουν κάναβη στη χερσόνησο της Κριμαίας.
Τελικά, οι χίπις, που νόμιζαν ότι πρωτοπορούσαν, ήταν τόσο καθυστερημένοι...
Πηγή
Tromaktiko
Αυτό σημαίνει ότι η κάναβη ανακαλύφθηκε πριν καλά-καλά η Γη βγει από την τελευταία εποχή των πάγων. Σε αυτή την εκτίμηση καταλήγει μια νέα αρχαιοβοτανολογική επιστημονική έρευνα. Πάντως, παραμένει ασαφές τι ακριβώς είδους χρήση έκαναν οι προϊστορικοί άνθρωποι.
Οι ερευνητές του Ελευθέρου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, με επικεφαλής τον Πάβελ Ταράσοφ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Vegetation History and Archaeobotany", εκτιμούν ότι πριν περίπου 5.000 χρόνια η χρήση της κάναβης εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και την Ασία, μεταφερόμενη από τις νομαδικές φυλές, στο πλαίσιο ενός αρχαϊκού διηπειρωτικού εμπορίου στη διάρκεια της Εποχής του Χαλκού.
Όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, οι νομάδες Γιαμνάγια των στεπών της Ευρασίας, μία από τις τρεις κύριες "συνιστώσες" που συνέβαλαν στη δημιουργία του σημερινού ευρωπαϊκού πληθυσμού και Πολιτισμού (μαζί με τους ντόπιους κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες και τους μετανάστες-αγρότες από τη Μέση Ανατολή), θεωρείται ότι έπαιξαν κομβικό ρόλο στην εξάπλωση της κάναβης.
Όμως, η αρχή είχε γίνει πολύ νωρίτερα, από τους ανθρώπους της παλαιολιθικής εποχής, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία, οι οποίοι, ανεξάρτητα οι μεν από τους δε, είχαν ανακαλύψει τη χρησιμότητα του φυτού της κάναβης και πιθανώς των ψυχοδραστικών ουσιών του για "ταξίδια" του νου.
Ασαφές το τι το έκαναν Η κάναβη, μέχρι πρόσφατα, όπως αναφέρει το tvxs.gr, θεωρούνταν ότι αρχικά χρησιμοποιήθηκε και πιθανώς καλλιεργήθηκε στην Κίνα ή στην Κεντρική Ασία. Όμως, οι Γερμανοί ερευνητές, που ανασκοπούν όλα τα νεότερα ευρήματα της «αρχαιολογίας της κάναβης», επισημαίνουν ότι το φυτό εμφανίζεται σε ανασκαφές τόσο της ανατολικής Ευρώπης όσο και της Ιαπωνίας σχεδόν την ίδια εποχή, πριν από 10.200 έως 11.500 χρόνια.
«Το φυτό της κάναβης φαίνεται πώς ήταν ευρέως εξαπλωμένο ήδη πριν από τουλάχιστον 10.000 χρόνια», συμπεραίνουν οι ερευνητές. Το αν αυτό συνέβαινε για λόγους διατροφής, ιατρικής θεραπείας, κατασκευής υφασμάτων ή απλώς για... αναψυχή (ή και για τα τέσσερα μαζί) παραμένει ασαφές.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η διαχρονικά συστηματικότερη χρήση κάναβης από τους ανθρώπους, επί χιλιάδες χρόνια, είχε γίνει στη Δυτική Ευρασία, ώσπου πριν από 5.000 χρόνια το εμπόριο και η χρήση του φυτού διεθνοποιήθηκαν περαιτέρω, τόσο προς την Ανατολή όσο και προς τη Δύση.
Αυτό έγινε χάρη στους νομάδες ιππείς των στεπών, που μπορούσαν με τα άλογά τους να καλύπτουν τεράστιες αποστάσεις (μαζί με την κάναβη που πουλούσαν ή μάλλον αντάλλασσαν), ακολουθώντας σχεδόν τις ίδιες διαδρομές που αργότερα θα ονομάζονταν "Δρόμος του Μεταξιού" -και που με λίγη φαντασία θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν "Δρόμος της Κάναβης".
Άλλωστε, ο Ηρόδοτος, στις διηγήσεις του, κάνει λόγο για τους Σκύθες, νομάδες των στεπών, οι οποίοι κατέβηκαν νοτιότερα μετά τους Γιαμνάγια και δεν έχαναν την ευκαιρία να καπνίζουν κάναβη στη χερσόνησο της Κριμαίας.
Τελικά, οι χίπις, που νόμιζαν ότι πρωτοπορούσαν, ήταν τόσο καθυστερημένοι...
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ ΠΑΡΑ... ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΠΡΙΝ ΤΟ ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ Ο ΓΟΥΑΪΤ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
