2016-09-17 15:18:14
Όλοι γνωρίζουμε τέτοια παιδιά: Στον παιδικό σταθμό, στις κούνιες Είναι παιδιά που δείχνουν λίγο πιο «άγρια». Που κλωτσούν και χτυπούν και ουρλιάζουν και κλωτσούν ακόμα περισσότερο. Ένα τέτοιο παιδί θα μπορούσε να είναι και το δικό σας. Αυτό θα σήμαινε ότι είστε κακοί γονείς; Ότι φταίτε απόλυτα εσείς για τη συμπεριφορά του;
Η μαμά-blogger Constance Hall αποκαλύπτει ότι ένα από τα 4 παιδιά της είναι -όσο πολιτικώς μη ορθό ακούγεται για ένα μικρό παιδί- βίαιο και επιθετικό. Η ίδια γράφει για την επίθεση που δέχεται λόγω αυτού:
«Μερικές φορές βλέπουμε βίαια παιδιά να τρέχουν εδώ κι εκεί, να κλωτσούν άλλα παιδιά, να τα χτυπούν στα κρυφά, να τους βάζουν τρικλοποδιές ή να νομίζουν ότι συμμετέχουν σε αγώνες ελληνορωμαϊκής πάλης.
Δεδομένου ότι οι περισσότεροι γονείς σπάνια θα ‘μισήσουν’ ένα παιδί, ακούω συχνά σχόλια όπως ‘το καημένο, προφανώς αντιμετωπίζει πολλή βία στο σπίτι.’ Ίσως οι γονείς που τα εκφράζουν αυτά να νιώθουν καλύτερα γνωρίζοντας ότι υπάρχει λόγος που ένα παιδί είναι επιθετικό –και έτσι ίσως μειωθούν οι πιθανότητες να γίνει και το δικό τους παιδί έτσι.
Λοιπόν, έχω κι εγώ ένα βίαιο παιδί.
Ο Ρούμι είναι ένα μικρό τερατάκι. Σήμερα γύρισα την πλάτη μου για ένα δευτερόλεπτο και είχε στριμώξει την αδερφή του στην γωνία, κλωτσώντας και χτυπώντας την με τρομερή δύναμη.
Τον τράβηξα μακριά της και αγκάλιασα τη μικρή, ενώ ο Ρούμι συνέχισε χτυπώντας το μωρό. Επιτίθεται σε όλους. Αυτός είναι.
Και αν υπάρχει ένα πράγμα που μπορώ να σας πω με βεβαιότητα, το σπίτι μου έχει πολλά θέματα (είναι άνω-κάτω, έχει χαλαρούς κανόνες, συχνά διαφωνούμε, τα παιδιά κοιμούνται αργά –χθες ο μεγάλος μου ζωγράφιζε μέχρι τις 9.30 το βράδυ…) όμως ουδέποτε ασκήθηκε βία εδώ μέσα.
Τα άλλα τρία παιδιά μου είναι ευγενικά. Δεν ξέρω τι έγινε και αυτός μου προέκυψε μέλος συμμορίας.
Γι’αυτό σας παρακαλώ μη βγάζετε συμπεράσματα όπως ότι η συμπεριφορά ενός παιδιού έχει πάντα να κάνει με την ικανότητα των γονιών να νοιαστούν γι’αυτό. Κάποιοι από εμάς απλά έχουμε ένα διαφορετικό παιδί.
Και για όσους από εσάς πιστεύετε ότι έχετε ένα επιθετικό παιδί, έχω να σας πω το εξής:
Είναι δική μας ευθύνη να κρατούμε τη βία μακριά από όλα τα παιδιά, αλλά αν το παιδί σας δείχνει ιδιαίτερη κλίση προς αυτή, τότε ΠΡΕΠΕΙ να του δώσετε το ακριβώς αντίθετο. Ποτέ μην τιμωρήσετε το παιδί αυτό με βία και ποτέ μην την παραβλέψετε όταν την ασκεί. Αγκαλιάστε το περισσότερο, δώστε του περισσότερη καλοσύνη και πιο πολλά φιλιά και με λίγη παραπάνω αγάπη θα αποτρέψετε τον κίνδυνο να γίνει κάποτε ένας βίαιος ενήλικας.»
Πηγή Tromaktiko
Η μαμά-blogger Constance Hall αποκαλύπτει ότι ένα από τα 4 παιδιά της είναι -όσο πολιτικώς μη ορθό ακούγεται για ένα μικρό παιδί- βίαιο και επιθετικό. Η ίδια γράφει για την επίθεση που δέχεται λόγω αυτού:
«Μερικές φορές βλέπουμε βίαια παιδιά να τρέχουν εδώ κι εκεί, να κλωτσούν άλλα παιδιά, να τα χτυπούν στα κρυφά, να τους βάζουν τρικλοποδιές ή να νομίζουν ότι συμμετέχουν σε αγώνες ελληνορωμαϊκής πάλης.
Δεδομένου ότι οι περισσότεροι γονείς σπάνια θα ‘μισήσουν’ ένα παιδί, ακούω συχνά σχόλια όπως ‘το καημένο, προφανώς αντιμετωπίζει πολλή βία στο σπίτι.’ Ίσως οι γονείς που τα εκφράζουν αυτά να νιώθουν καλύτερα γνωρίζοντας ότι υπάρχει λόγος που ένα παιδί είναι επιθετικό –και έτσι ίσως μειωθούν οι πιθανότητες να γίνει και το δικό τους παιδί έτσι.
Λοιπόν, έχω κι εγώ ένα βίαιο παιδί.
Ο Ρούμι είναι ένα μικρό τερατάκι. Σήμερα γύρισα την πλάτη μου για ένα δευτερόλεπτο και είχε στριμώξει την αδερφή του στην γωνία, κλωτσώντας και χτυπώντας την με τρομερή δύναμη.
Τον τράβηξα μακριά της και αγκάλιασα τη μικρή, ενώ ο Ρούμι συνέχισε χτυπώντας το μωρό. Επιτίθεται σε όλους. Αυτός είναι.
Και αν υπάρχει ένα πράγμα που μπορώ να σας πω με βεβαιότητα, το σπίτι μου έχει πολλά θέματα (είναι άνω-κάτω, έχει χαλαρούς κανόνες, συχνά διαφωνούμε, τα παιδιά κοιμούνται αργά –χθες ο μεγάλος μου ζωγράφιζε μέχρι τις 9.30 το βράδυ…) όμως ουδέποτε ασκήθηκε βία εδώ μέσα.
Τα άλλα τρία παιδιά μου είναι ευγενικά. Δεν ξέρω τι έγινε και αυτός μου προέκυψε μέλος συμμορίας.
Γι’αυτό σας παρακαλώ μη βγάζετε συμπεράσματα όπως ότι η συμπεριφορά ενός παιδιού έχει πάντα να κάνει με την ικανότητα των γονιών να νοιαστούν γι’αυτό. Κάποιοι από εμάς απλά έχουμε ένα διαφορετικό παιδί.
Και για όσους από εσάς πιστεύετε ότι έχετε ένα επιθετικό παιδί, έχω να σας πω το εξής:
Είναι δική μας ευθύνη να κρατούμε τη βία μακριά από όλα τα παιδιά, αλλά αν το παιδί σας δείχνει ιδιαίτερη κλίση προς αυτή, τότε ΠΡΕΠΕΙ να του δώσετε το ακριβώς αντίθετο. Ποτέ μην τιμωρήσετε το παιδί αυτό με βία και ποτέ μην την παραβλέψετε όταν την ασκεί. Αγκαλιάστε το περισσότερο, δώστε του περισσότερη καλοσύνη και πιο πολλά φιλιά και με λίγη παραπάνω αγάπη θα αποτρέψετε τον κίνδυνο να γίνει κάποτε ένας βίαιος ενήλικας.»
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ. Πρώτη φορά ανήλικος υποβλήθηκε σε ευθανασία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ