2012-05-31 22:02:05
Vassilis Viliardos*
Επειδή είναι αρκετοί αυτοί που αναρωτιούνται σχετικά με το ποιός είναι ο κύριος υπεύθυνος για τη σημερινή κρίση της χώρας μας, ενοχοποιώντας σε μεγάλο βαθμό τη νοοτροπία του λαού μας, θα ήταν ίσως σωστό να διακρίνουμε (τουλάχιστον) δύο χρονικές περιόδους:
(α) Έως το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης, την οποία αναμφίβολα προκάλεσαν οι Η.Π.Α. - πολύ πιθανόν σκόπιμα, με στόχο να εξάγουν σε όλο τον υπόλοιπο πλανήτη τα μεγάλα προβλήματα της (άκρατα νεοφιλελεύθερης, μετά το 1980) οικονομίας τους.
Για το χρονικό αυτό διάστημα, οι περισσότεροι θεωρούν ως κύριους υπεύθυνους τα δύο κόμματα εξουσίας, τα οποία δημιούργησαν και συντήρησαν έναν διεφθαρμένο (σε μεγάλο βαθμό) δημόσιο τομέα - μία διαδικασία και ένα "πρότυπο", το οποίο μιμήθηκε δυστυχώς μία μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, με αποτέλεσμα να συμβάλλει με τη σειρά της στη διόγκωση του προβλήματος (αποβιομηχανοποίηση, "ομηρεία" των επιχειρήσεων, διεφθαρμένο και ασαφές φορολογικό σύστημα, ελλειμματικό επιχειρηματικό πλαίσιο, αδυναμία προσέλκυσης επενδύσεων κλπ.).
Φυσικά δεν εξαιρούνται κάποιες συνδικαλιστικές οργανώσεις (ποτέ δεν γενικεύουμε), καθώς επίσης αρκετές επαγγελματικές και λοιπές συντεχνίες, οι οποίες ανέκαθεν εμπόδιζαν την "αναδιάρθρωση" της οικονομίας και τη λειτουργία ενός πραγματικού Κράτους Δικαίου.
Από την άλλη πλευρά, ένας από τους πλέον σημαντικούς εξωτερικούς παράγοντες, ο οποίος συνέβαλλε με τη σειρά του στην σημερινή κρίση της χώρας μας, ήταν η "μερκαντιλιστική" πολιτική, την οποία ακολούθησε η πλεονασματική Γερμανία μετά το 2000 - οδηγώντας στις ευρωπαϊκές ασυμμετρίες, από τις οποίες σήμερα απειλείται να διαλυθεί ολόκληρη η Ευρωζώνη.
(β) Μετά το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης και ιδιαίτερα μετά την "προδοσία" της χώρας, στην οποία προσκλήθηκαν χωρίς κανέναν απολύτως λόγο οι σύνδικοι του διαβόλου - δηλαδή, οι μπράβοι των τοκογλύφων (ΔΝΤ).
Για το χρονικό αυτό διάστημα δεν είναι σε καμία περίπτωση υπεύθυνοι οι Έλληνες Πολίτες - οι οποίοι για τρία ολόκληρα χρόνια υπέφεραν τα πάνδεινα, χωρίς καμία σχεδόν διαμαρτυρία. Η συμπεριφορά τους αυτή τεκμηρίωσε το ότι, γνώριζαν πολύ καλά τα τεράστια προβλήματα του συστήματος και συμφωνούσαν με την διόρθωση τους - παρά το μεγάλο κόστος για τους ίδιους.
Απόλυτα υπεύθυνοι για την περίοδο αυτή είναι πριν από όλους οι Έλληνες Πολιτικοί. Αμέσως μετά οι άπληστες αγορές (πολυεθνικές τράπεζες, κερδοσκόποι), η Ευρωπαϊκή Ηγεσία (πίσω από την οποία κρύβεται η πρωσική Γερμανία), καθώς επίσης το ΔΝΤ - πρόθεση του οποίου δεν ήταν ποτέ η "θεραπεία" της Ελλάδας, αλλά η είσπραξη των χρεών της, καθώς επίσης η λεηλασία τόσο του δημοσίου, όσο και του ιδιωτικού πλούτου της.
Δυστυχώς τα αποτελέσματα της δραστηριοποίησης της οργάνωσης αυτής για πρώτη φορά σε μία ανεπτυγμένη χώρα, όπως η Ελλάδα, ήταν ακόμη πιο καταστροφικά, από αυτά στις αναπτυσσόμενες - πόσο μάλλον όταν η πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη πατρίδα μας κινδυνεύει να καταλήξει ως μία "αποτυχημένη χώρα" (failed state), όπως χαρακτηρίζονται εκείνα τα κράτη, στα οποία οι κυβερνήσεις τους δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τις τρείς τουλάχιστον βασικές κοινωνικές λειτουργίες: Ασφάλεια, Ευημερία και Δικαιοσύνη για όλους τους Πολίτες τους.
Vassilis Viliardos
*Ο κ. Β. Βιλιάρδος είναι συγγραφέας, οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου.
Πηγή
InfoGnomon
Επειδή είναι αρκετοί αυτοί που αναρωτιούνται σχετικά με το ποιός είναι ο κύριος υπεύθυνος για τη σημερινή κρίση της χώρας μας, ενοχοποιώντας σε μεγάλο βαθμό τη νοοτροπία του λαού μας, θα ήταν ίσως σωστό να διακρίνουμε (τουλάχιστον) δύο χρονικές περιόδους:
(α) Έως το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης, την οποία αναμφίβολα προκάλεσαν οι Η.Π.Α. - πολύ πιθανόν σκόπιμα, με στόχο να εξάγουν σε όλο τον υπόλοιπο πλανήτη τα μεγάλα προβλήματα της (άκρατα νεοφιλελεύθερης, μετά το 1980) οικονομίας τους.
Για το χρονικό αυτό διάστημα, οι περισσότεροι θεωρούν ως κύριους υπεύθυνους τα δύο κόμματα εξουσίας, τα οποία δημιούργησαν και συντήρησαν έναν διεφθαρμένο (σε μεγάλο βαθμό) δημόσιο τομέα - μία διαδικασία και ένα "πρότυπο", το οποίο μιμήθηκε δυστυχώς μία μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, με αποτέλεσμα να συμβάλλει με τη σειρά της στη διόγκωση του προβλήματος (αποβιομηχανοποίηση, "ομηρεία" των επιχειρήσεων, διεφθαρμένο και ασαφές φορολογικό σύστημα, ελλειμματικό επιχειρηματικό πλαίσιο, αδυναμία προσέλκυσης επενδύσεων κλπ.).
Φυσικά δεν εξαιρούνται κάποιες συνδικαλιστικές οργανώσεις (ποτέ δεν γενικεύουμε), καθώς επίσης αρκετές επαγγελματικές και λοιπές συντεχνίες, οι οποίες ανέκαθεν εμπόδιζαν την "αναδιάρθρωση" της οικονομίας και τη λειτουργία ενός πραγματικού Κράτους Δικαίου.
Από την άλλη πλευρά, ένας από τους πλέον σημαντικούς εξωτερικούς παράγοντες, ο οποίος συνέβαλλε με τη σειρά του στην σημερινή κρίση της χώρας μας, ήταν η "μερκαντιλιστική" πολιτική, την οποία ακολούθησε η πλεονασματική Γερμανία μετά το 2000 - οδηγώντας στις ευρωπαϊκές ασυμμετρίες, από τις οποίες σήμερα απειλείται να διαλυθεί ολόκληρη η Ευρωζώνη.
(β) Μετά το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης και ιδιαίτερα μετά την "προδοσία" της χώρας, στην οποία προσκλήθηκαν χωρίς κανέναν απολύτως λόγο οι σύνδικοι του διαβόλου - δηλαδή, οι μπράβοι των τοκογλύφων (ΔΝΤ).
Για το χρονικό αυτό διάστημα δεν είναι σε καμία περίπτωση υπεύθυνοι οι Έλληνες Πολίτες - οι οποίοι για τρία ολόκληρα χρόνια υπέφεραν τα πάνδεινα, χωρίς καμία σχεδόν διαμαρτυρία. Η συμπεριφορά τους αυτή τεκμηρίωσε το ότι, γνώριζαν πολύ καλά τα τεράστια προβλήματα του συστήματος και συμφωνούσαν με την διόρθωση τους - παρά το μεγάλο κόστος για τους ίδιους.
Απόλυτα υπεύθυνοι για την περίοδο αυτή είναι πριν από όλους οι Έλληνες Πολιτικοί. Αμέσως μετά οι άπληστες αγορές (πολυεθνικές τράπεζες, κερδοσκόποι), η Ευρωπαϊκή Ηγεσία (πίσω από την οποία κρύβεται η πρωσική Γερμανία), καθώς επίσης το ΔΝΤ - πρόθεση του οποίου δεν ήταν ποτέ η "θεραπεία" της Ελλάδας, αλλά η είσπραξη των χρεών της, καθώς επίσης η λεηλασία τόσο του δημοσίου, όσο και του ιδιωτικού πλούτου της.
Δυστυχώς τα αποτελέσματα της δραστηριοποίησης της οργάνωσης αυτής για πρώτη φορά σε μία ανεπτυγμένη χώρα, όπως η Ελλάδα, ήταν ακόμη πιο καταστροφικά, από αυτά στις αναπτυσσόμενες - πόσο μάλλον όταν η πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη πατρίδα μας κινδυνεύει να καταλήξει ως μία "αποτυχημένη χώρα" (failed state), όπως χαρακτηρίζονται εκείνα τα κράτη, στα οποία οι κυβερνήσεις τους δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τις τρείς τουλάχιστον βασικές κοινωνικές λειτουργίες: Ασφάλεια, Ευημερία και Δικαιοσύνη για όλους τους Πολίτες τους.
Vassilis Viliardos
*Ο κ. Β. Βιλιάρδος είναι συγγραφέας, οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου.
Πηγή
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι ΗΠΑ αντιδρούν στην παράδοση του ελέγχου του Ιντερνέτ στον ΟΗΕ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
