2020-02-27 17:53:40
Ανέκαθεν η μοίρα έπαιζε περίεργα και ενδιαφέροντα παιχνίδια στον χώρο του ποδοσφαίρου. Ένα τέτοιο επεφύλασσε για την Τετάρτη, όπου ο Γκουαρδιόλα θα τεθεί αντιμέτωπος με την Μπαρσελόνα. Ο δημιουργός εναντίον του δημιουργήματος του. Για πρώτη φορά στα χρονικά, ο Πεπ θα είναι αντίπαλος της ομάδας που ανδρώθηκε και ως παίκτης και ως προπονητής.
Για πολλούς, το μεθαυριανό παιχνίδι θα είναι Μπαρσελόνα κόντρα στην ιμιτασιόν-wanna be Μπαρσελόνα. Από τη στιγμή που ο Γκουαρδιόλα ανέλαβε τη Μπάγερν, άρχισε να εφαρμόζει τα συστήματα που δούλευε και στη Μπάρσα. Το διαρκές passing game, γνωστό και ως τίκι-τάκα, το ποδόσφαιρο κατοχής και το έντονο πρέσινγκ προσπάθησε να τα περάσει και στους Βαυαρούς.
Όπως φάνηκε και στην πορεία, η γερμανική έκδοση του συστήματος δεν δούλεψε τέλεια. Ο Φιλίπ Λαμ και ο Νταβίντ Αλάμπα δεν μπορούσαν να φέρουν εις πέρας το διπλό ρόλο των μπακ-χαφ που είχαν οι Ερίκ Αμπιντάλ και ο Ντάνι Άλβες. Όσο για το κέντρο, ήταν αδύνατο να έχει την απόδοση που είχε το δίδυμο Τσάβι-Ινιέστα. Η δουλειά που έκαναν αυτοί οι δύο δεν μπορούσε να γίνει από κανέναν παίκτη παγκοσμίως. Ελάχιστα λάθη, ακριβείς πάσες και συνεχές πρεσάρισμα, όταν δεν είχαν τη μπάλα. Μικροί στο μάτι, μεγάλοι στο χορτάρι.
Αυτό που περιμένουν όλοι και εγώ φυσικά από το ματς του Καμπ Νόου, είναι να δούμε πως θα την παίξει τη Μπάρσα ο Γκουαρδιόλα. Είναι γνωστό ότι είναι λάτρης της κατοχής και του ελέγχου του παιχνιδιού. Είναι λίγες οι φορές που εγκατέλειψε την τακτική του για να πάρει ένα θετικό αποτέλεσμα. Αν αποφασίσει να το κάνει την Τετάρτη, νομίζω ότι είναι απίθανο να το πάρει.
Η Μπάρσα έχει αρχίσει να βγάζει από πάνω της την ταμπέλα «ομάδα του Γκουαρδιόλα» χρόνο με το χρόνο. Δεν είναι μόνο το ρόστερ που έχει αλλάξει αρκετά από τότε που έφυγε. Η ομάδα έχει αρχίσει να προσθέτει νέα στοιχεία στο παιχνίδι της που δεν θυμίζουν την εποχή του Γκουαρδιόλα. Ήδη από την περσινή σεζόν με τον Τάτα Μαρτίνο, η Μπαρσελόνα δοκιμάζει περισσότερα σουτ εκτός περιοχής. Από φέτος, βλέπουμε ότι είναι πολύ επικίνδυνη και στο παιχνίδι των αντεπιθέσεων. Ο Λουίς Ενρίκε πιστώνεται την εντυπωσιακή αποτελεσματικότητα που έχει η Μπαρσελόνα, όταν χτυπάει στην κόντρα.
Σε αντίθεση με τον Γκουαρδιόλα, οι μπλαουγκράνα έχουν καταφέρει να προσαρμόζονται στις ιδιαιτερότητες ενός αγώνα και να χρησιμοποιούν διαφορετικές τακτικές, ανάλογα με τη ροή του παιχνιδιού.
Όταν ο Ράικαρντ εφάρμοσε το σύστημα με τρεις αμυντικούς (πριν ο Γκουαρδιόλα το τελειοποιήσει με το 3-4-3 έχοντας ψευτοεννιάρι στην κορυφή της επίθεσης), ο ίδιος ο Πεπ είχε γράψει στην El Pais : Στην Μπαρσελόνα είναι κατανοητό ότι μπορείς να κερδίσεις με χίλιους τρόπους. Όλοι είναι αποδεκτοί. Όλοι δουλεύουν. Υπάρχει κάτι ακόμα να πω. Στην Μπαρσελόνα είναι επίσης κατανοητό ότι δεν μπορείς ποτέ να κερδίσεις και να το ξανακάνεις με έναν τρόπο που δεν τον θεωρείς εσύ σωστό. Αυτό δεν θεωρείται σωστό από τους διοικούντες, τους προπονητές, τους παίκτες, τους φίλους του Τύπου και τους ανθρώπους που πηγαίνουν κάθε εβδομάδα να τους δουν.
Επομένως, είναι λίγο πολύ γνωστό ότι ο Γκουαρδιόλα θα ζήσει και θα πεθάνει με την τακτική του. Άμα κάτι στραβώσει, δεν υπάρχει σχέδιο Β. Φάνηκε και στην Πορτογαλία και το 3-1 από την Πόρτο. Ίσως αυτό είναι ένα αδύναμο σημείο που θα ποντάρει η Μπαρσελόνα.
Μπορεί να κοουτσάρει κόντρα στην Μπαρσελόνα, αλλά δεν παύει να είναι φίλος. Για την ακρίβεια, είναι παιδί και γέννημα-θρέμμα της ομάδας. Οπότε του αξίζει και η ανάλογη υποδοχή. Θα είναι από τους ελάχιστους αντίπαλους προπονητές που θα αποθεωθεί στο Καμπ Νόου. Και επειδή η Μπάρσα δεν ξεχνά τις ιδέες της και τα ιδανικά της, GRACIES PEP!
Υ.Γ. Το άρθρο είναι δημοσιευμένο και στο BLAUGRANA.GR
sfirixtranews
Για πολλούς, το μεθαυριανό παιχνίδι θα είναι Μπαρσελόνα κόντρα στην ιμιτασιόν-wanna be Μπαρσελόνα. Από τη στιγμή που ο Γκουαρδιόλα ανέλαβε τη Μπάγερν, άρχισε να εφαρμόζει τα συστήματα που δούλευε και στη Μπάρσα. Το διαρκές passing game, γνωστό και ως τίκι-τάκα, το ποδόσφαιρο κατοχής και το έντονο πρέσινγκ προσπάθησε να τα περάσει και στους Βαυαρούς.
Όπως φάνηκε και στην πορεία, η γερμανική έκδοση του συστήματος δεν δούλεψε τέλεια. Ο Φιλίπ Λαμ και ο Νταβίντ Αλάμπα δεν μπορούσαν να φέρουν εις πέρας το διπλό ρόλο των μπακ-χαφ που είχαν οι Ερίκ Αμπιντάλ και ο Ντάνι Άλβες. Όσο για το κέντρο, ήταν αδύνατο να έχει την απόδοση που είχε το δίδυμο Τσάβι-Ινιέστα. Η δουλειά που έκαναν αυτοί οι δύο δεν μπορούσε να γίνει από κανέναν παίκτη παγκοσμίως. Ελάχιστα λάθη, ακριβείς πάσες και συνεχές πρεσάρισμα, όταν δεν είχαν τη μπάλα. Μικροί στο μάτι, μεγάλοι στο χορτάρι.
Αυτό που περιμένουν όλοι και εγώ φυσικά από το ματς του Καμπ Νόου, είναι να δούμε πως θα την παίξει τη Μπάρσα ο Γκουαρδιόλα. Είναι γνωστό ότι είναι λάτρης της κατοχής και του ελέγχου του παιχνιδιού. Είναι λίγες οι φορές που εγκατέλειψε την τακτική του για να πάρει ένα θετικό αποτέλεσμα. Αν αποφασίσει να το κάνει την Τετάρτη, νομίζω ότι είναι απίθανο να το πάρει.
Η Μπάρσα έχει αρχίσει να βγάζει από πάνω της την ταμπέλα «ομάδα του Γκουαρδιόλα» χρόνο με το χρόνο. Δεν είναι μόνο το ρόστερ που έχει αλλάξει αρκετά από τότε που έφυγε. Η ομάδα έχει αρχίσει να προσθέτει νέα στοιχεία στο παιχνίδι της που δεν θυμίζουν την εποχή του Γκουαρδιόλα. Ήδη από την περσινή σεζόν με τον Τάτα Μαρτίνο, η Μπαρσελόνα δοκιμάζει περισσότερα σουτ εκτός περιοχής. Από φέτος, βλέπουμε ότι είναι πολύ επικίνδυνη και στο παιχνίδι των αντεπιθέσεων. Ο Λουίς Ενρίκε πιστώνεται την εντυπωσιακή αποτελεσματικότητα που έχει η Μπαρσελόνα, όταν χτυπάει στην κόντρα.
Σε αντίθεση με τον Γκουαρδιόλα, οι μπλαουγκράνα έχουν καταφέρει να προσαρμόζονται στις ιδιαιτερότητες ενός αγώνα και να χρησιμοποιούν διαφορετικές τακτικές, ανάλογα με τη ροή του παιχνιδιού.
Όταν ο Ράικαρντ εφάρμοσε το σύστημα με τρεις αμυντικούς (πριν ο Γκουαρδιόλα το τελειοποιήσει με το 3-4-3 έχοντας ψευτοεννιάρι στην κορυφή της επίθεσης), ο ίδιος ο Πεπ είχε γράψει στην El Pais : Στην Μπαρσελόνα είναι κατανοητό ότι μπορείς να κερδίσεις με χίλιους τρόπους. Όλοι είναι αποδεκτοί. Όλοι δουλεύουν. Υπάρχει κάτι ακόμα να πω. Στην Μπαρσελόνα είναι επίσης κατανοητό ότι δεν μπορείς ποτέ να κερδίσεις και να το ξανακάνεις με έναν τρόπο που δεν τον θεωρείς εσύ σωστό. Αυτό δεν θεωρείται σωστό από τους διοικούντες, τους προπονητές, τους παίκτες, τους φίλους του Τύπου και τους ανθρώπους που πηγαίνουν κάθε εβδομάδα να τους δουν.
Επομένως, είναι λίγο πολύ γνωστό ότι ο Γκουαρδιόλα θα ζήσει και θα πεθάνει με την τακτική του. Άμα κάτι στραβώσει, δεν υπάρχει σχέδιο Β. Φάνηκε και στην Πορτογαλία και το 3-1 από την Πόρτο. Ίσως αυτό είναι ένα αδύναμο σημείο που θα ποντάρει η Μπαρσελόνα.
Μπορεί να κοουτσάρει κόντρα στην Μπαρσελόνα, αλλά δεν παύει να είναι φίλος. Για την ακρίβεια, είναι παιδί και γέννημα-θρέμμα της ομάδας. Οπότε του αξίζει και η ανάλογη υποδοχή. Θα είναι από τους ελάχιστους αντίπαλους προπονητές που θα αποθεωθεί στο Καμπ Νόου. Και επειδή η Μπάρσα δεν ξεχνά τις ιδέες της και τα ιδανικά της, GRACIES PEP!
Υ.Γ. Το άρθρο είναι δημοσιευμένο και στο BLAUGRANA.GR
sfirixtranews
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η μεταμόρφωση του Ενρίκε και η ποδοσφαιρική ηδονή
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Νικητές και χαμένοι
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
