2024-09-09 07:10:35
Διακόπτεται με την Κυριακή προ της Υψώσεως η κανονική ροή των Κυριακών του Ματθαίου που ξεκινούν από την Κυριακή των Αγίων Πάντων.
Το σχετικό ανάγνωσμα από το Ευαγγέλιο του Ιωάννου προανακρούει την ύψωση του Υιού του Ανθρώπου, δηλαδή τον σταυρικό του θάνατο, όπως είχε προαναγγείλει ο Μωυσής υψώνοντας τον χάλκινο όφι στην έρημο. Και όλο αυτό έχει την πηγή του στην άπειρη αγάπη του Θεού, που δεν διστάζει να θυσιάσει «τον Υιόν αυτού τον μονογενή, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον».
Η αγάπη του Θεού για μας ξεπερνάει τα ανθρώπινα όρια. Είναι ασύλληπτο το μέγεθός της, δεν μπορεί να υποταχθεί στην αντιληπτική μας δυνατότητα.
Μόνο δύο πράγματα δεν έχουν ποτέ το τέλος τους: Το γαλάζιο του ουρανού και του Δημιουργού το έλεος, γράφει η ρωσίδα ποιήτρια Άννα Αχμάτοβα. Ένας Θεός που επιλέγει να γίνει άνθρωπος, που υποφέρει, που αδειάζει τον εαυτό του από το μεγαλείο του για να γίνει πλήρως προσιτός σ’ εμάς, είναι κάτι που καμμιά θρησκεία, καμμιά φιλοσοφία δεν τόλμησε ποτέ να επινοήσει και να παρουσιάσει.
Ο Θεός επιλέγει με μια απίστευτη αγαπητική κίνηση να ταυτισθεί απόλυτα με τους ανθρώπους. Όχι με ανθρώπους που τον αγαπούσαν, αλλά που τον μισούσαν. Ανθρώπους πνευματικά νεκρούς από την αμαρτία, που δεν τους είχε απομείνει τίποτε από την αρχική τους ομορφιά, από το θεϊκό «αρχαίον κάλλος» τους. Που ήταν πτώματα μόνο ελεεινά, αναδίνοντας τη φριχτή αποφορά του θανάτου. Ανθρώπους που είχαν απωλέσει το προνόμιο της θεϊκής υιοθεσίας, που ήταν πλέον δούλοι και μάλιστα δούλοι αχάριστοι. Είχαμε χάσει πια εμείς τη δύναμη να εκτιμήσουμε την κίνηση αγάπης του Θεού. Και θεωρήσαμε αδυναμία, ανοησία και σκάνδαλο τη θεία του κένωση.
Και όμως ο Θεός «επιλέγει να γίνει εύθραυστος, ευάλωτος, ανυπεράσπιστος και άξιος περιφρόνησης στα μάτια εκείνων που πιστεύουν μόνο στη δύναμη, στην ισχύ και στην προσωρινά ορατή νίκη. Έναν τέτοιο Θεό ο πιστός και ευλαβής άνθρωπος δεν θα μπορούσε ποτέ να τον έχει επινοήσει… Αυτή είναι η μωρία του Σταυρού, για την οποία μιλά ο απόστολος Παύλος. Και η μωρία δεν είναι μόνο δική μας, είναι και μωρία του Θεού. Υπάρχουν ορισμένοι μυστικοί θεολόγοι που λένε, ότι η Θεία Αγάπη είναι τρελή, διότι για να προσφέρεις αγάπη σε πλάσματα σαν εμάς, που στέκουν συχνά ανίκανα να ανταποκριθούν, που ίσως τηναπορρίψουν και την ποδοπατήσουν, όπως ποδοπατούν οι χοίροι το πανάκριβο μαργαριτάρι της παραβολής, αυτό είναι τρέλα» (Μητροπ. Σουρόζ Άντονυ Μπλουμ, Ο ευάλωτος Θεός, εκδ. Εν πλω, σ. 14-16).
Έλεγε ο άγιος Πορφύριος: «Έρχονται σε μένα καμμιά φορά και αγόρια και κορίτσια. Τα καημένα τα παιδιά και τί δεν έχουν κάνει! Όλες τις αμαρτίες τις σαρκικές τις έχουν κάνει. Μα εγώ τα αγαπώ»! Μας βοηθάει αυτό να καταλάβουμε λίγο την ακατανόητη, τρελή αγάπη του Θεού για μας;
Κατά τον ποιητή μας Ιωάννη Πολέμη, από τα δάκρυα που φτάνουν στον θρόνο του Θεού, ένα του είπε:
-Εμένα μ’ έβγαλε η καρδιά για κάποιο ξένο πόνο»!
Κι ο Πλάστης αποκρίθηκε: -Εσύ μαζί μου μείνε!
Της ευσπλαχνίας τα δάκρυα, δικά μου δάκρυα είναι.
Αγάπης δάκρυα χύνει για μας αδιάκοπα ο Θεός. Αυτά είναι η μόνη, η ασάλευτη ελπίδα μας.
Καλή ευλογημένη εβδομάδα!
«Αντιύλη». Ι. Ν. Αγ. Βασιλείου, Πρέβεζα.Τηλ. 26820 25861/6980 898 504.
E-mail: [email protected]
Το σχετικό ανάγνωσμα από το Ευαγγέλιο του Ιωάννου προανακρούει την ύψωση του Υιού του Ανθρώπου, δηλαδή τον σταυρικό του θάνατο, όπως είχε προαναγγείλει ο Μωυσής υψώνοντας τον χάλκινο όφι στην έρημο. Και όλο αυτό έχει την πηγή του στην άπειρη αγάπη του Θεού, που δεν διστάζει να θυσιάσει «τον Υιόν αυτού τον μονογενή, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον».
Η αγάπη του Θεού για μας ξεπερνάει τα ανθρώπινα όρια. Είναι ασύλληπτο το μέγεθός της, δεν μπορεί να υποταχθεί στην αντιληπτική μας δυνατότητα.
Μόνο δύο πράγματα δεν έχουν ποτέ το τέλος τους: Το γαλάζιο του ουρανού και του Δημιουργού το έλεος, γράφει η ρωσίδα ποιήτρια Άννα Αχμάτοβα. Ένας Θεός που επιλέγει να γίνει άνθρωπος, που υποφέρει, που αδειάζει τον εαυτό του από το μεγαλείο του για να γίνει πλήρως προσιτός σ’ εμάς, είναι κάτι που καμμιά θρησκεία, καμμιά φιλοσοφία δεν τόλμησε ποτέ να επινοήσει και να παρουσιάσει.
Ο Θεός επιλέγει με μια απίστευτη αγαπητική κίνηση να ταυτισθεί απόλυτα με τους ανθρώπους. Όχι με ανθρώπους που τον αγαπούσαν, αλλά που τον μισούσαν. Ανθρώπους πνευματικά νεκρούς από την αμαρτία, που δεν τους είχε απομείνει τίποτε από την αρχική τους ομορφιά, από το θεϊκό «αρχαίον κάλλος» τους. Που ήταν πτώματα μόνο ελεεινά, αναδίνοντας τη φριχτή αποφορά του θανάτου. Ανθρώπους που είχαν απωλέσει το προνόμιο της θεϊκής υιοθεσίας, που ήταν πλέον δούλοι και μάλιστα δούλοι αχάριστοι. Είχαμε χάσει πια εμείς τη δύναμη να εκτιμήσουμε την κίνηση αγάπης του Θεού. Και θεωρήσαμε αδυναμία, ανοησία και σκάνδαλο τη θεία του κένωση.
Και όμως ο Θεός «επιλέγει να γίνει εύθραυστος, ευάλωτος, ανυπεράσπιστος και άξιος περιφρόνησης στα μάτια εκείνων που πιστεύουν μόνο στη δύναμη, στην ισχύ και στην προσωρινά ορατή νίκη. Έναν τέτοιο Θεό ο πιστός και ευλαβής άνθρωπος δεν θα μπορούσε ποτέ να τον έχει επινοήσει… Αυτή είναι η μωρία του Σταυρού, για την οποία μιλά ο απόστολος Παύλος. Και η μωρία δεν είναι μόνο δική μας, είναι και μωρία του Θεού. Υπάρχουν ορισμένοι μυστικοί θεολόγοι που λένε, ότι η Θεία Αγάπη είναι τρελή, διότι για να προσφέρεις αγάπη σε πλάσματα σαν εμάς, που στέκουν συχνά ανίκανα να ανταποκριθούν, που ίσως τηναπορρίψουν και την ποδοπατήσουν, όπως ποδοπατούν οι χοίροι το πανάκριβο μαργαριτάρι της παραβολής, αυτό είναι τρέλα» (Μητροπ. Σουρόζ Άντονυ Μπλουμ, Ο ευάλωτος Θεός, εκδ. Εν πλω, σ. 14-16).
Έλεγε ο άγιος Πορφύριος: «Έρχονται σε μένα καμμιά φορά και αγόρια και κορίτσια. Τα καημένα τα παιδιά και τί δεν έχουν κάνει! Όλες τις αμαρτίες τις σαρκικές τις έχουν κάνει. Μα εγώ τα αγαπώ»! Μας βοηθάει αυτό να καταλάβουμε λίγο την ακατανόητη, τρελή αγάπη του Θεού για μας;
Κατά τον ποιητή μας Ιωάννη Πολέμη, από τα δάκρυα που φτάνουν στον θρόνο του Θεού, ένα του είπε:
-Εμένα μ’ έβγαλε η καρδιά για κάποιο ξένο πόνο»!
Κι ο Πλάστης αποκρίθηκε: -Εσύ μαζί μου μείνε!
Της ευσπλαχνίας τα δάκρυα, δικά μου δάκρυα είναι.
Αγάπης δάκρυα χύνει για μας αδιάκοπα ο Θεός. Αυτά είναι η μόνη, η ασάλευτη ελπίδα μας.
Καλή ευλογημένη εβδομάδα!
«Αντιύλη». Ι. Ν. Αγ. Βασιλείου, Πρέβεζα.Τηλ. 26820 25861/6980 898 504.
E-mail: [email protected]
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
30+ Μονοπάτια για κήπους - αυλές με ακανόνιστες πλάκες επίστρωσης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
