2012-07-19 21:28:32
Η μάχη για το καλό και ρετουσαρισμένο εξώφυλλο.
Είναι εδώ και λίγο καιρό που βλέπουμε φωτογραφίες διάσημων Ελληνίδων να περιφέρονται στο διαδίκτυο, με διαφορετικές κάθε φορά αναλογίες. Αλλού η κοιλιά είναι επίπεδη, οι γλουτοί σμιλεμένοι και αλλού η κυτταρίτιδα έχει κυριεύσει τα απάντα, σαν επιδημία. Τι συμβαίνει στο μικρόκοσμο όσων ασχολούνται ή καλύτερα ασχολούμαστε, με τις ειδήσεις, τις εικόνες και τις ζωές γνωστών ανθρώπων; Ποια εικόνα είναι αληθινή και ποια όχι;
Καταρχάς, δεν είναι νέα μέθοδος το Photoshop. Είναι βελτιωμένη, αλλά δεν είναι καινούργια τακτική. Τα περιοδικά, από τότε που εφευρέθηκαν, έκαναν παρεμβάσεις στα εξώφυλλά τους. Οι επεμβάσεις γίνονταν με το χέρι, ζωγραφίζοντας σχεδόν το εξώφυλλο. Τα χείλη γίνονταν πιο κόκκινα, το ίδιο και τα μάγουλα, τα μαλλιά πιο φωτεινά και γενικά χρησιμοποιούσαν όποιο μέσο και τρόπο διέθεταν, για να κάνουν το εξώφυλλο ελκυστικό στον αγοραστή.
Σήμερα, αν και πέρασαν πολλές δεκαετίες, τίποτε δεν έχει αλλάξει. Μόνο η τεχνολογία. Ο σκοπός όμως παρέμεινε ο ίδιος. Το αν πρέπει ή δεν πρέπει να ωραιοποιείται η εικόνα ή να παραποιείται η αλήθεια δεν είναι κουβέντα της στιγμής, αν και ταπεινή μου άποψη είναι ότι τα περιοδικά ουδέποτε πούλησαν αλήθεια. Το όνειρο πούλησαν, κάτι σαν το happy end σε ένα παραμύθι, άσχετα που κάθε εβδομάδα ή μήνα το παραμύθι ανανεώνεται.
Σήμερα όμως οι εποχές είναι σκληρές, ο κόσμος αποδεκατισμένος και η οργή περισσεύει. Και μέσα στα χαλάσματα στέκονται τα λουστραρισμένα περιοδικά με εικόνες και λαμπερούς ανθρώπους σαν να ζούμε στην Ζυρίχη. Και όμως για άλλη μια φορά, ούτε αυτό συνέβη πρώτη φορά. Στη δεκαετία του 50 και στις αρχές του 60, όταν στην Ελλάδα σπάνια περίσσευε δεύτερο πιάτο φαγητού, η Αλίκη πήγαινε στο ιδιωτικό κολέγιο της Φιλοθέης με τον σοφέρ της. Μια κοινή σύμβαση της αλήθειας ήταν οι ταινίες και το ίδιο είναι και τα περιοδικά.
Στον αντίποδα κυκλοφορούν σε έντυπα και σε πολλά site φωτογραφίες ανθρώπων που είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα. Χωρίς ωραιοποίηση, η ωμή αλήθεια αποτυπωμένη στις δίπλες της κοιλιάς και στα οπίσθια που υποκύπτουν στους νόμους της βαρύτητας.
Είναι η εποχή που θέλει την αποκαθήλωση ειδώλων ή έστω βραχύβιων star; Αποκαθίσταται η αλήθεια με αυτό τον τρόπο;
Δεν έχω την απάντηση, μπορεί και ναι, αλλά είμαι σίγουρος ότι είτε με ρετούς , είτε χωρίς, στο ίδιο αποτέλεσμα προσβλέπουν όλοι. O σκοπός, είναι να βάλεις το χέρι σου στην τσέπη, να αγοράσεις το περιοδικό και να μπορείς να γελάσεις, να θυμώσεις, να θαυμάσεις ή να βρίσεις με την ησυχία σου.
Aniwthoi
Είναι εδώ και λίγο καιρό που βλέπουμε φωτογραφίες διάσημων Ελληνίδων να περιφέρονται στο διαδίκτυο, με διαφορετικές κάθε φορά αναλογίες. Αλλού η κοιλιά είναι επίπεδη, οι γλουτοί σμιλεμένοι και αλλού η κυτταρίτιδα έχει κυριεύσει τα απάντα, σαν επιδημία. Τι συμβαίνει στο μικρόκοσμο όσων ασχολούνται ή καλύτερα ασχολούμαστε, με τις ειδήσεις, τις εικόνες και τις ζωές γνωστών ανθρώπων; Ποια εικόνα είναι αληθινή και ποια όχι;
Καταρχάς, δεν είναι νέα μέθοδος το Photoshop. Είναι βελτιωμένη, αλλά δεν είναι καινούργια τακτική. Τα περιοδικά, από τότε που εφευρέθηκαν, έκαναν παρεμβάσεις στα εξώφυλλά τους. Οι επεμβάσεις γίνονταν με το χέρι, ζωγραφίζοντας σχεδόν το εξώφυλλο. Τα χείλη γίνονταν πιο κόκκινα, το ίδιο και τα μάγουλα, τα μαλλιά πιο φωτεινά και γενικά χρησιμοποιούσαν όποιο μέσο και τρόπο διέθεταν, για να κάνουν το εξώφυλλο ελκυστικό στον αγοραστή.
Σήμερα, αν και πέρασαν πολλές δεκαετίες, τίποτε δεν έχει αλλάξει. Μόνο η τεχνολογία. Ο σκοπός όμως παρέμεινε ο ίδιος. Το αν πρέπει ή δεν πρέπει να ωραιοποιείται η εικόνα ή να παραποιείται η αλήθεια δεν είναι κουβέντα της στιγμής, αν και ταπεινή μου άποψη είναι ότι τα περιοδικά ουδέποτε πούλησαν αλήθεια. Το όνειρο πούλησαν, κάτι σαν το happy end σε ένα παραμύθι, άσχετα που κάθε εβδομάδα ή μήνα το παραμύθι ανανεώνεται.
Σήμερα όμως οι εποχές είναι σκληρές, ο κόσμος αποδεκατισμένος και η οργή περισσεύει. Και μέσα στα χαλάσματα στέκονται τα λουστραρισμένα περιοδικά με εικόνες και λαμπερούς ανθρώπους σαν να ζούμε στην Ζυρίχη. Και όμως για άλλη μια φορά, ούτε αυτό συνέβη πρώτη φορά. Στη δεκαετία του 50 και στις αρχές του 60, όταν στην Ελλάδα σπάνια περίσσευε δεύτερο πιάτο φαγητού, η Αλίκη πήγαινε στο ιδιωτικό κολέγιο της Φιλοθέης με τον σοφέρ της. Μια κοινή σύμβαση της αλήθειας ήταν οι ταινίες και το ίδιο είναι και τα περιοδικά.
Στον αντίποδα κυκλοφορούν σε έντυπα και σε πολλά site φωτογραφίες ανθρώπων που είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα. Χωρίς ωραιοποίηση, η ωμή αλήθεια αποτυπωμένη στις δίπλες της κοιλιάς και στα οπίσθια που υποκύπτουν στους νόμους της βαρύτητας.
Είναι η εποχή που θέλει την αποκαθήλωση ειδώλων ή έστω βραχύβιων star; Αποκαθίσταται η αλήθεια με αυτό τον τρόπο;
Δεν έχω την απάντηση, μπορεί και ναι, αλλά είμαι σίγουρος ότι είτε με ρετούς , είτε χωρίς, στο ίδιο αποτέλεσμα προσβλέπουν όλοι. O σκοπός, είναι να βάλεις το χέρι σου στην τσέπη, να αγοράσεις το περιοδικό και να μπορείς να γελάσεις, να θυμώσεις, να θαυμάσεις ή να βρίσεις με την ησυχία σου.
Aniwthoi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ατομικό ο Γκαρσία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ