2012-11-02 14:29:24
Ο τύπος που μπήκε σε ταξί στο κέντρο της Πάτρας, στο ερώτημα του ταξιτζή που ήθελε να τον πάει, δεν είχε συγκεκριμένη απάντηση. «Πάμε και θα δούμε» του είπε, παραπέμποντας στο γνωστό λαϊκό τραγούδι του συχωρεμένου του Στράτου Διονυσίου: «Πήγαινε με όπου θέλεις ταξιτζή».
Ο ταξιτζής είδε «τα πάντα όλα», όπως λένε και οι πιτσιρικάδες, και σκέφτηκε: «Ωχ, μπλέξαμε». Και, αλήθεια, πού ναι τον πήγαινε; Ξαναρώτησε, λοιπόν, και με τα πολλά το μυστήριο με τον παράξενο επιβάτη λύθηκε. «Πάω σε χωριά και ζητάω λεφτά. Τώρα σκέφτομαι σε ποιο χωριό έχω πάει για να μην ξαναπάω», είπε στον εμβρόντητο ταξιτζή, που τότε συνειδητοποίησε ότι είχε να κάνει με έναν «επαγγελματία» ζητιάνο! Ο οποίος, έκανε περιοδείες (κυριολεκτικά) σε χωριά ζητιανεύοντας.
Η απορία του ταξιτζή, εύλογη: «Μα καλά, χαλάς τόσα λεφτά σε ταξί και λεωφορεία; Γιατί δεν κάθεσαι στο σπίτι σου; Κερδισμένος δεν θα έβγαινες;»
Κι όμως, όχι, δεν θα έβγαινε κερδισμένος γιατί όπως του είπε το «μεροκάματο» ήταν τόσο γερό, που υπερκάλυπτε τα όποια έξοδα μετακίνησής του! Κι, εννοείται, ότι ο ίδιος στο τέλος πλήρωσε σαν κύριος τον ταξιτζή, που τον κατέβασε κάπου κοντά στο Ριόλο.
Αυτή είναι μόνο μια από τις πολλές ιστορίες επαιτείας που διαδραματίζονται καθημερινά στην Πάτρα. Άνδρες και γυναίκες, ακόμη κι αν δεν έχουν πραγματική ανάγκη (υπό την έννοια ότι δεν πεινάνε), καταφεύγουν στην επαιτεία ως μια λύση αποκόμισης εύκολου κέρδους.
Όπως μια αξιοπρεπέστατη ως προς την εμφάνισή της κυρία που γυρίζει αυτόν τον καιρό τις πολυκατοικίες της Πάτρας και αφηγείται με ακρίβεια… κασέτας, τη δακρύβρεχτη ιστορία της: είναι, λέει, από την Ηλεία, έχει πολύ μεγάλη ανάγκη, έχει τέσσερα παιδιά να θρέψει, δεν έχει να φάει, θα της πάρουν το σπίτι, την έχουν προβάλει και σε ρεπορτάζ στην τηλεόραση. «Δεν είμαι γύφτισσα» υποστηρίζει, αλλά όταν αντί χρημάτων της προσφέρονται τρόφιμα ως βοήθεια γυρίζει την πλάτη της οργισμένη και συνεχίζει αλλού το κυνήγι της για την αναζήτηση θυμάτων.
Άλλωστε, σε κάθε περίπτωση, με μετριοπαθείς υπολογισμούς, ένα καλό μεροκάματο ζητιανιάς μπορεί να φτάσει, ακόμη και να ξεπεράσει, τα 100 ευρώ. Καθόλου άσχημα, ιδίως τέτοιες εποχές!
Πηγή: Thebest
xespao
Ο ταξιτζής είδε «τα πάντα όλα», όπως λένε και οι πιτσιρικάδες, και σκέφτηκε: «Ωχ, μπλέξαμε». Και, αλήθεια, πού ναι τον πήγαινε; Ξαναρώτησε, λοιπόν, και με τα πολλά το μυστήριο με τον παράξενο επιβάτη λύθηκε. «Πάω σε χωριά και ζητάω λεφτά. Τώρα σκέφτομαι σε ποιο χωριό έχω πάει για να μην ξαναπάω», είπε στον εμβρόντητο ταξιτζή, που τότε συνειδητοποίησε ότι είχε να κάνει με έναν «επαγγελματία» ζητιάνο! Ο οποίος, έκανε περιοδείες (κυριολεκτικά) σε χωριά ζητιανεύοντας.
Η απορία του ταξιτζή, εύλογη: «Μα καλά, χαλάς τόσα λεφτά σε ταξί και λεωφορεία; Γιατί δεν κάθεσαι στο σπίτι σου; Κερδισμένος δεν θα έβγαινες;»
Κι όμως, όχι, δεν θα έβγαινε κερδισμένος γιατί όπως του είπε το «μεροκάματο» ήταν τόσο γερό, που υπερκάλυπτε τα όποια έξοδα μετακίνησής του! Κι, εννοείται, ότι ο ίδιος στο τέλος πλήρωσε σαν κύριος τον ταξιτζή, που τον κατέβασε κάπου κοντά στο Ριόλο.
Αυτή είναι μόνο μια από τις πολλές ιστορίες επαιτείας που διαδραματίζονται καθημερινά στην Πάτρα. Άνδρες και γυναίκες, ακόμη κι αν δεν έχουν πραγματική ανάγκη (υπό την έννοια ότι δεν πεινάνε), καταφεύγουν στην επαιτεία ως μια λύση αποκόμισης εύκολου κέρδους.
Όπως μια αξιοπρεπέστατη ως προς την εμφάνισή της κυρία που γυρίζει αυτόν τον καιρό τις πολυκατοικίες της Πάτρας και αφηγείται με ακρίβεια… κασέτας, τη δακρύβρεχτη ιστορία της: είναι, λέει, από την Ηλεία, έχει πολύ μεγάλη ανάγκη, έχει τέσσερα παιδιά να θρέψει, δεν έχει να φάει, θα της πάρουν το σπίτι, την έχουν προβάλει και σε ρεπορτάζ στην τηλεόραση. «Δεν είμαι γύφτισσα» υποστηρίζει, αλλά όταν αντί χρημάτων της προσφέρονται τρόφιμα ως βοήθεια γυρίζει την πλάτη της οργισμένη και συνεχίζει αλλού το κυνήγι της για την αναζήτηση θυμάτων.
Άλλωστε, σε κάθε περίπτωση, με μετριοπαθείς υπολογισμούς, ένα καλό μεροκάματο ζητιανιάς μπορεί να φτάσει, ακόμη και να ξεπεράσει, τα 100 ευρώ. Καθόλου άσχημα, ιδίως τέτοιες εποχές!
Πηγή: Thebest
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μετά τη Μονπελιέ του «Τόρο»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
