2012-11-21 09:13:50
Του Γιώργου ΑγγελόπουλουΗ Πινάρ Σελέκ, μια φημισμένη αριστερή τουρκάλα κοινωνιολόγος που μελέτησε τους περιθωριακούς και τον εθνικισμό στη χώρα της προτού υποχρεωθεί πέρυσι να εξοριστεί στο Στρασβούργο, δικάζεται ερήμην την Πέμπτη στην Τουρκία. Η δίωξή της διαρκεί ήδη 14 χρόνια, από τα οποία δύο τα έχει περάσει στη φυλακή, και έχει ήδη αθωωθεί τρεις φορές για την ίδια υπόθεση, γεγονός που καταδεικνύει τον καφκικό χαρακτήρα του τουρκικού δικαστικού μηχανισμού.
Η Πινάρ είναι παιδί αριστερών διανοουμένων. Ο παππούς της ήταν από τους πρωτοπόρους του Κόμματος Εργαζομένων Τουρκίας (TIP), του οποίου υπήρξε βουλευτής, και ο πατέρας της, ο Αλπ Σελέκ, είχε φυλακιστεί για πέντε χρόνια μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1980. Η ίδια θεωρείται «προδότρια» από το τουρκικό κράτος διότι, παρότι είναι «αληθινή σουνίτισσα Τουρκάλα», ούτε Κούρδισσα ούτε Αλεβίτισσα, ως κοινωνιολόγος ενδιαφέρθηκε για τους απόκληρους της Τουρκικής Δημοκρατίας - το PKK, τους άστεγους, τους Tσιγγάνους, τις εκδιδόμενες γυναίκες, τους τρανσέξουαλ, τους γκέι και τις λεσβίες.
Δημιούργησε φιλίες με περιθωριακούς, διάβαζε παραμύθια σε άστεγα παιδιά, ίδρυσε ένα εργαστήρι καλλιτεχνών του δρόμου και έζησε ένα διάστημα μαζί με τους άστεγους. Και στις 11 Ιουλίου 1998 συνελήφθη για «συνέργεια με το PKK». «Είχα μόλις τελειώσει μια έρευνα για τους αντάρτες του PKK που ζούσαν στην Ευρώπη, η Αστυνομία με υπέβαλε σε βασανιστήρια για να της δώσω τα ονόματά τους σε αντάλλαγμα για την ελευθερία μου», εξηγεί. Αντεξε, λέει πως δεν αποκάλυψε κανένα όνομα. Γι' αυτό την έριξαν στη φυλακή και στο κελί της έμαθε πως ένας νεαρός Κούρδος την κατηγορεί ως δράστη μιας επίθεσης με επτά νεκρούς, στις 9 Ιουλίου 1998 στην αγορά μπαχαρικών της Κωνσταντινούπολης. Ο νεαρός ανακάλεσε πέντε μήνες αργότερα και η Πινάρ αποφυλακίστηκε στα τέλη του 2000 με εγγύηση.
Συνέχισε τις έρευνές της και ίδρυσε την Αμαργκί, μια φεμινιστική, αντιεθνικιστική και αντιμιλιταριστική ένωση. Το 2004 δημοσίευσε ένα δοκίμιο για τις ειρηνιστικές κινητοποιήσεις στην Τουρκία. Με δικηγόρους τον πατέρα της και την αδελφή της, αθωώθηκε το 2006 για την επίθεση στην αγορά μπαχαρικών. Το 2008 απαλλάχθηκε και από κατηγορίες για αποδοχή κλοπιμαίων, συνέργεια και συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Το 2009 εξέδωσε ένα βιβλίο για την ομοφοβία και το πώς διαμορφώνει την αρρενωπότητα των Τούρκων η στρατιωτική θητεία. Το βιβλίο είχε εμπορική επιτυχία, όμως η συγγραφέας δέχθηκε πολλές απειλές κατά της ζωής της και έφυγε στην εξορία - πρώτα στη Γερμανία και μετά στη Γαλλία. Και μάλλον καλά έκανε: την τρίτη αθώωσή της στο δικαστήριο, το Φεβρουάριο του 2011, ακολούθησε μια τρίτη προσφυγή της εισαγγελίας στο Ανώτατο Δικαστήριο. Η Πινάρ ήταν 27 ετών όταν συνελήφθη για πρώτη φορά. Δεκατέσσερα χρόνια μετά, η δίωξή της από το τουρκικό κράτος συνεχίζεται.
InfoGnomon
Η Πινάρ είναι παιδί αριστερών διανοουμένων. Ο παππούς της ήταν από τους πρωτοπόρους του Κόμματος Εργαζομένων Τουρκίας (TIP), του οποίου υπήρξε βουλευτής, και ο πατέρας της, ο Αλπ Σελέκ, είχε φυλακιστεί για πέντε χρόνια μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1980. Η ίδια θεωρείται «προδότρια» από το τουρκικό κράτος διότι, παρότι είναι «αληθινή σουνίτισσα Τουρκάλα», ούτε Κούρδισσα ούτε Αλεβίτισσα, ως κοινωνιολόγος ενδιαφέρθηκε για τους απόκληρους της Τουρκικής Δημοκρατίας - το PKK, τους άστεγους, τους Tσιγγάνους, τις εκδιδόμενες γυναίκες, τους τρανσέξουαλ, τους γκέι και τις λεσβίες.
Δημιούργησε φιλίες με περιθωριακούς, διάβαζε παραμύθια σε άστεγα παιδιά, ίδρυσε ένα εργαστήρι καλλιτεχνών του δρόμου και έζησε ένα διάστημα μαζί με τους άστεγους. Και στις 11 Ιουλίου 1998 συνελήφθη για «συνέργεια με το PKK». «Είχα μόλις τελειώσει μια έρευνα για τους αντάρτες του PKK που ζούσαν στην Ευρώπη, η Αστυνομία με υπέβαλε σε βασανιστήρια για να της δώσω τα ονόματά τους σε αντάλλαγμα για την ελευθερία μου», εξηγεί. Αντεξε, λέει πως δεν αποκάλυψε κανένα όνομα. Γι' αυτό την έριξαν στη φυλακή και στο κελί της έμαθε πως ένας νεαρός Κούρδος την κατηγορεί ως δράστη μιας επίθεσης με επτά νεκρούς, στις 9 Ιουλίου 1998 στην αγορά μπαχαρικών της Κωνσταντινούπολης. Ο νεαρός ανακάλεσε πέντε μήνες αργότερα και η Πινάρ αποφυλακίστηκε στα τέλη του 2000 με εγγύηση.
Συνέχισε τις έρευνές της και ίδρυσε την Αμαργκί, μια φεμινιστική, αντιεθνικιστική και αντιμιλιταριστική ένωση. Το 2004 δημοσίευσε ένα δοκίμιο για τις ειρηνιστικές κινητοποιήσεις στην Τουρκία. Με δικηγόρους τον πατέρα της και την αδελφή της, αθωώθηκε το 2006 για την επίθεση στην αγορά μπαχαρικών. Το 2008 απαλλάχθηκε και από κατηγορίες για αποδοχή κλοπιμαίων, συνέργεια και συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Το 2009 εξέδωσε ένα βιβλίο για την ομοφοβία και το πώς διαμορφώνει την αρρενωπότητα των Τούρκων η στρατιωτική θητεία. Το βιβλίο είχε εμπορική επιτυχία, όμως η συγγραφέας δέχθηκε πολλές απειλές κατά της ζωής της και έφυγε στην εξορία - πρώτα στη Γερμανία και μετά στη Γαλλία. Και μάλλον καλά έκανε: την τρίτη αθώωσή της στο δικαστήριο, το Φεβρουάριο του 2011, ακολούθησε μια τρίτη προσφυγή της εισαγγελίας στο Ανώτατο Δικαστήριο. Η Πινάρ ήταν 27 ετών όταν συνελήφθη για πρώτη φορά. Δεκατέσσερα χρόνια μετά, η δίωξή της από το τουρκικό κράτος συνεχίζεται.
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο Ιατρικός Σύλλογος χαιρετίζει απόφαση του ΕΟΠΥΥ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
