2013-04-07 15:45:46
Ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Δημήτρης Ελευσινιώτης παρέστη σήμερα ως εκπρόσωπος της Κυβερνήσεως στην επιμνημόσυνη δέηση, στο προσκλητήριο πεσόντων και στην κατάθεση στεφάνων που έλαβαν χώρα στο Οχυρό «ΟΧΥΡΟ» (πρώην ΙΣΤΙΜΠΕΗ) της Δράμας, για την 72η επέτειο της Μάχης των Οχυρών.
Ο κ. Υφυπουργός απηύθυνε τον παρακάτω χαιρετισμό:
«Αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή και συγκίνηση που πατώ στα ιερά χώματα που πατούσε πριν 72 χρόνια ο Ταγματάρχης Πικουλάκης και 360 Έλληνες, όταν αντιμετώπιζαν με ανυπέρβλητη γενναιότητα και ελάχιστα μέσα, τη γερμανική πολεμική μηχανή. Εκφράζοντας την Ελληνική Κυβέρνηση, τιμούμε τους ήρωες, ανώνυμους και επώνυμους υπερασπιστές όχι μόνο του Οχυρού Ιστίμπεη αλλά και ολόκληρης της «γραμμής Μεταξά». Τους άξιους προγόνους μας, που με πίστη και αυταπάρνηση αντιμετώπισαν σχεδόν επί τριήμερο στούκας, καταδρομείς, βαριά πυροβόλα, ασφυξιογόνα αέρια, καπνογόνα και εκρηκτικά ξεπερνώντας κάθε όριο όχι μόνο ανθρώπινης αντοχής, αλλά και φαντασίας.
Θα μπορούσαμε να μην αποτίνουμε φόρο τιμής σε αυτούς που παραδέχθηκε και τίμησε ακόμα και ο σκληρότατος αντίπαλός τους, ο ναζιστικός στρατός; Η νεολαία μας πρέπει να γαλουχείται με τις ιστορίες του ταγματάρχη Χατζηγεωργίου στου Παλιουριώνες, του Πικουλάκη στο Ιστίμπεη, ή του μέγιστου των ηρώων της μάχης των Οχυρών, του λοχία Ίτσιου, που απομονωμένος στο Πολυβολείο 8 προκάλεσε με μόλις δυο στρατιώτες τόσες απώλειες στον εχθρό, όσες είχε σε όλη την επίθεση στη Γιουγκοσλαβία.
Πρέπει τα ονόματα Ιστίμπεη, Ρούπελ, Περιθώρι, Λίσσε, Εχινός ή Νυμφαία, για να αναφέρουμε κάποια μόνο από τα 21 οχυρά μας, να τα μαθαίνουμε και να τα προφέρουμε με την ίδια περηφάνια που μιλούμε για τη Σαλαμίνα, το Μαραθώνα, τα Δερβενάκια, το Μεσολόγγι, το Μπιζάνι ή το Ρίμινι.
Δεν αρκεί όμως η μνήμη. Πρέπει να αποδείξουμε ότι είμαστε αντάξιοι των ηρώων μας, αντάξιοι των προγόνων μας, αντάξιοι της πατρίδας. Μπορεί να μην έχουμε πόλεμο, αλλά περνάμε μια μεγάλη κρίση. Μια κρίση μοναδική σε μέγεθος, διάρκεια και επιπτώσεις. Όμως είμαστε Έλληνες και θα βγούμε για μια ακόμα φορά δυνατότεροι.
Χρειαζόμαστε για μια ακόμα φορά, όπως και τότε, όπως στη μάχη των Οχυρών, πίστη, ψυχή, ομόνοια, αλληλεγγύη, αυταπάρνηση και αγάπη για την πατρίδα. Πιστεύω ακράδαντα ότι μπορούμε να φανούμε αντάξιοι της ιστορίας μας, ώστε τα παιδιά μας να είναι περήφανα για μας, όπως εμείς για τους πατεράδες και τους παππούδες μας. Ώστε τα παιδιά μας να γνωρίσουν μια καλύτερη Ελλάδα.
Για μια ακόμα φορά σας καλώ να αναλογιστούμε τη θυσία των μαχητών της μάχης των Οχυρών και να τους φέρουμε στο νου μας με σεβασμό και ευλάβεια. Σας καλώ να τιμάτε τη μνήμη τους όχι μόνο σήμερα, όχι μόνο επετειακά, αλλά καθημερινά με τη συμπεριφορά και την ευψυχία σας».
kranos
Ο κ. Υφυπουργός απηύθυνε τον παρακάτω χαιρετισμό:
«Αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή και συγκίνηση που πατώ στα ιερά χώματα που πατούσε πριν 72 χρόνια ο Ταγματάρχης Πικουλάκης και 360 Έλληνες, όταν αντιμετώπιζαν με ανυπέρβλητη γενναιότητα και ελάχιστα μέσα, τη γερμανική πολεμική μηχανή. Εκφράζοντας την Ελληνική Κυβέρνηση, τιμούμε τους ήρωες, ανώνυμους και επώνυμους υπερασπιστές όχι μόνο του Οχυρού Ιστίμπεη αλλά και ολόκληρης της «γραμμής Μεταξά». Τους άξιους προγόνους μας, που με πίστη και αυταπάρνηση αντιμετώπισαν σχεδόν επί τριήμερο στούκας, καταδρομείς, βαριά πυροβόλα, ασφυξιογόνα αέρια, καπνογόνα και εκρηκτικά ξεπερνώντας κάθε όριο όχι μόνο ανθρώπινης αντοχής, αλλά και φαντασίας.
Θα μπορούσαμε να μην αποτίνουμε φόρο τιμής σε αυτούς που παραδέχθηκε και τίμησε ακόμα και ο σκληρότατος αντίπαλός τους, ο ναζιστικός στρατός; Η νεολαία μας πρέπει να γαλουχείται με τις ιστορίες του ταγματάρχη Χατζηγεωργίου στου Παλιουριώνες, του Πικουλάκη στο Ιστίμπεη, ή του μέγιστου των ηρώων της μάχης των Οχυρών, του λοχία Ίτσιου, που απομονωμένος στο Πολυβολείο 8 προκάλεσε με μόλις δυο στρατιώτες τόσες απώλειες στον εχθρό, όσες είχε σε όλη την επίθεση στη Γιουγκοσλαβία.
Πρέπει τα ονόματα Ιστίμπεη, Ρούπελ, Περιθώρι, Λίσσε, Εχινός ή Νυμφαία, για να αναφέρουμε κάποια μόνο από τα 21 οχυρά μας, να τα μαθαίνουμε και να τα προφέρουμε με την ίδια περηφάνια που μιλούμε για τη Σαλαμίνα, το Μαραθώνα, τα Δερβενάκια, το Μεσολόγγι, το Μπιζάνι ή το Ρίμινι.
Δεν αρκεί όμως η μνήμη. Πρέπει να αποδείξουμε ότι είμαστε αντάξιοι των ηρώων μας, αντάξιοι των προγόνων μας, αντάξιοι της πατρίδας. Μπορεί να μην έχουμε πόλεμο, αλλά περνάμε μια μεγάλη κρίση. Μια κρίση μοναδική σε μέγεθος, διάρκεια και επιπτώσεις. Όμως είμαστε Έλληνες και θα βγούμε για μια ακόμα φορά δυνατότεροι.
Χρειαζόμαστε για μια ακόμα φορά, όπως και τότε, όπως στη μάχη των Οχυρών, πίστη, ψυχή, ομόνοια, αλληλεγγύη, αυταπάρνηση και αγάπη για την πατρίδα. Πιστεύω ακράδαντα ότι μπορούμε να φανούμε αντάξιοι της ιστορίας μας, ώστε τα παιδιά μας να είναι περήφανα για μας, όπως εμείς για τους πατεράδες και τους παππούδες μας. Ώστε τα παιδιά μας να γνωρίσουν μια καλύτερη Ελλάδα.
Για μια ακόμα φορά σας καλώ να αναλογιστούμε τη θυσία των μαχητών της μάχης των Οχυρών και να τους φέρουμε στο νου μας με σεβασμό και ευλάβεια. Σας καλώ να τιμάτε τη μνήμη τους όχι μόνο σήμερα, όχι μόνο επετειακά, αλλά καθημερινά με τη συμπεριφορά και την ευψυχία σας».
kranos
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΕΣΤΑ ΟΙ ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η μέρα που η ΑΕΚ έδωσε μαθήματα ανθρωπιάς
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
