2013-08-19 07:25:04
Στον υπ’ αριθμόν ένα στυλοβάτη της ελληνικής οικογένειας αναδεικνύεται η σύνταξη της γιαγιάς και του παππού. Με την ανεργία στα ύψη τα επιδόματα και τους μισθούς πετσοκομμένα, οι λίγες εκατοντάδες ευρώ που λαμβάνουν μηνιαίως οι συνταξιούχοι μπορούν να κάνουν την κρίσιμη διαφορά σε μια οικογένεια. Αυτή είναι η κύρια αιτία πίσω από τη μαζική «εκκένωση» που καταγράφεται το τελευταίο διάστημα στα γηροκομεία όλης της χώρας.
«Υπάρχει έντονη κινητικότητα» σημειώνει στην Kαθημερινή ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Μονάδων Φροντίδας Ηλικιωμένων Στέλιος Προσαλίκας. «Πολλοί αποφασίζουν να πάρουν τους ηλικιωμένους στο σπίτι προκειμένου να επωφεληθούν από τη σύνταξή τους και να τα βγάλουν πέρα». «Για να είναι ένας άνθρωπος σε μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων σημαίνει ότι είναι βαρύ περιστατικό και απαιτεί ιδιαίτερη ενασχόληση. Οι άνθρωποι όμως φαίνεται ότι είναι διατεθειμένοι να υπερβάλλουν εαυτόν αναλαμβάνοντας τη φροντίδα τους, προκειμένου να μην πληρώνουν το γηροκομείο», εξηγεί.
Στη χώρα μας λειτουργούν περί τις 100 ιδιωτικές μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων και 100 μονάδες που λειτουργούν Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (κυρίως της Εκκλησίας ή κληροδοτημάτων). Η συνολική δυναμικότητά τους φτάνει τα 15.000 άτομα. Σύμφωνα με τον κ. Προσαλίκα, πριν από την κρίση, η πληρότητα των μονάδων αυτών έφτανε το 100%, με ολοένα αυξανόμενη πίεση για αύξηση των θέσεων. Σήμερα η πληρότητα δεν ξεπερνά το 80%. «Κάποτε ο αριθμός των μονάδων θεωρούνταν μικρός σε σχέση με τις απαιτήσεις της χώρας. Σήμερα υπάρχουν άδειες θέσεις σχεδόν σε όλα τα γηροκομεία».
Η Ι.Φ. έχει τη γιαγιά της σε γηροκομείο των νοτίων προαστίων. Η σύνταξή της δεν αρκεί για να καλύψει το κόστος της περίθαλψης, έτσι και η εγγονή της καταθέτει κάθε μήνα τμήμα από τον μισθό της. «Σκέφτομαι σοβαρά να την αποσύρω από το γηροκομείο και να την έχω μαζί μου στο σπίτι», λέει. «Τουλάχιστον έτσι θα πληρώνουμε ένα ενοίκιο και θα μου μένουν και λίγα χρήματα στην άκρη. Ομως είναι δύσκολη η απόφαση. Ουσιαστικά θα πρέπει να «ξεχάσω» τη ζωή μου, φροντίζοντας τη γιαγιά που έχει πολλά προβλήματα υγείας».
Πηγή:Καθημερινή Tromaktiko
«Υπάρχει έντονη κινητικότητα» σημειώνει στην Kαθημερινή ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Μονάδων Φροντίδας Ηλικιωμένων Στέλιος Προσαλίκας. «Πολλοί αποφασίζουν να πάρουν τους ηλικιωμένους στο σπίτι προκειμένου να επωφεληθούν από τη σύνταξή τους και να τα βγάλουν πέρα». «Για να είναι ένας άνθρωπος σε μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων σημαίνει ότι είναι βαρύ περιστατικό και απαιτεί ιδιαίτερη ενασχόληση. Οι άνθρωποι όμως φαίνεται ότι είναι διατεθειμένοι να υπερβάλλουν εαυτόν αναλαμβάνοντας τη φροντίδα τους, προκειμένου να μην πληρώνουν το γηροκομείο», εξηγεί.
Στη χώρα μας λειτουργούν περί τις 100 ιδιωτικές μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων και 100 μονάδες που λειτουργούν Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (κυρίως της Εκκλησίας ή κληροδοτημάτων). Η συνολική δυναμικότητά τους φτάνει τα 15.000 άτομα. Σύμφωνα με τον κ. Προσαλίκα, πριν από την κρίση, η πληρότητα των μονάδων αυτών έφτανε το 100%, με ολοένα αυξανόμενη πίεση για αύξηση των θέσεων. Σήμερα η πληρότητα δεν ξεπερνά το 80%. «Κάποτε ο αριθμός των μονάδων θεωρούνταν μικρός σε σχέση με τις απαιτήσεις της χώρας. Σήμερα υπάρχουν άδειες θέσεις σχεδόν σε όλα τα γηροκομεία».
Η Ι.Φ. έχει τη γιαγιά της σε γηροκομείο των νοτίων προαστίων. Η σύνταξή της δεν αρκεί για να καλύψει το κόστος της περίθαλψης, έτσι και η εγγονή της καταθέτει κάθε μήνα τμήμα από τον μισθό της. «Σκέφτομαι σοβαρά να την αποσύρω από το γηροκομείο και να την έχω μαζί μου στο σπίτι», λέει. «Τουλάχιστον έτσι θα πληρώνουμε ένα ενοίκιο και θα μου μένουν και λίγα χρήματα στην άκρη. Ομως είναι δύσκολη η απόφαση. Ουσιαστικά θα πρέπει να «ξεχάσω» τη ζωή μου, φροντίζοντας τη γιαγιά που έχει πολλά προβλήματα υγείας».
Πηγή:Καθημερινή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ