2013-09-23 00:52:05
Μόνο ένας Ολλανδός κατάφερε να… εισχωρήσει στον παλαιό οικισμό στο Αστέρι, στα μέσα της δεκαετίας του ’90, σε μια περίοδο που... οι Κρητικοί αλαφιασμένοι πουλούσαν και τον… εαυτό τους στους ξένους για μερικά χιλιάρικα! Ήταν τα χρόνια της ευμάλακτης ευρωστίας, που το χρήμα έρεε άφθονο και οι αξίες, χάριν του υλισμού και της αφθονίας, είχαν πάρει τον κατήφορο και η ράτσα παραδίδονταν με νόμιμα και άνομα(τις περισσότερες φορές)μέσα και ξεπουλούσε ακόμα και την ιστορία της. Έτσι φτάσαμε χωριά στην Κρήτη να …ξενοκρατούνται από τότε, ή στις κοινωνίες να κυριαρχούν άνθρωποι διαφόρων εθνοτήτων Ήταν, όμως, άκρως συγκινητικό, αυτό που συνέβη πριν λίγο καιρό στο Αστέρι, που μια γυναίκα με πόνο καρδιάς, αποφάσισε να πουλήσει το πατρογονικό της σπίτι (ευτυχώς) σε συγχωριανό: Ιδιαίτερα φορτισμένη για την πώληση, αλλά γνωρίζοντας ότι περιέρχεται σε άξια χέρια που δε θα προδώσουν ποτέ την ιστορία του, μπήκε μέσα, εκεί που ταύτισε τα βιώματά της με τις χαρές και τις θλίψεις στις εποχές της ανέχειας, έσκυψε πήρε ένα κουρέλι και το κράτησε σφιχτά στην καρδιά της. Βγήκε τρέμοντας σύγκορμη, έκανε το σταυρό της προς το σπίτι, έδωσε ευχές στον αγοραστή και αναχώρησε βουρκωμένη. Το κουρέλι ήταν ένα μικρό πετσετάκι, ακριβή ανάμνηση από το σπίτι της…
Όμως, από τότε που τρύπωσε «εντός του παλαιού οικισμού» ο Ολλανδός, σαν να έπιασε στον… ύπνο τον πωλητή, ή γιατί τα χαρτονομίσματα εκείνη την στιγμή του ήταν αναγκαία, οι αγοραπωλησίες σε ξένους παρά το τεράστιο ενδιαφέρον που εκδηλώνουν, είναι «παγωμένες». Έξω από το παλιό χωριό, βέβαια, λόγω της ζήτησης, κατασκευαστές «σηκώνουν» κτίσματα προς διάθεση κατοικιών σε ντόπιους και αλλοδαπούς. Αλλά για τους εγχώριους, η περίοδος δεν ευνοεί για αγορές, και οι ξένοι, και λόγω των πενιχρών οικονομικών μέσων στην Ελλάδα, τα ψάχνουν αγωνιωδώς και ίσως τα αγοράζουν και σε ευτελείς τιμές…
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΖΥΓΑΡΙΑ…
Ο Γιώργος Πολιουδάκης, για πολλά χρόνια κοινοτάρχης και παράγοντας στον δήμο Αρκαδίου, είναι υπερασπιστής της άποψης ότι η πορεία του χωριού πρέπει να έχει τη συνέχεια των οικογενειών και θεωρεί πρώτιστης σημασίας το γεγονός ότι ο πολιτισμός, η παράδοση και η ιστορία ενός τόπου δεν μπορούν να μπουν σε καμιά ζυγαριά και δεν εξαγοράζονται με κανένα τίμημα, γιατί «η διαδρομή ανά τους αιώνες και οι μνήμες δεν έχουν μέτρο εκτίμησης».
Ενδεικτικό της προσήλωσης στο θεμελιώδη κανόνα μεταβίβασης των ακινήτων από γενιά σε γενιά, είναι το γεγονός ότι το πατρικό σπίτι του κ. Πολιουδάκη, το γνωστό «Σπίτι του Πολιού», αγοράστηκε από τον Εμμ. Γεωργ. Πολιουδάκη από Τούρκο αγά. Το 1915 το παραχώρησε με συμβολαιογραφική πράξη στον παππού του σημερινού ιδιοκτήτη Γεώργιο Εμμ. Πολιουδάκη, και συνέχεια περιήλθε στην ιδιοκτησία του γιού Εμμ. Γεωργ. Πολιουδάκη και από εκεί στον εγγονό του Γιώργο Εμμ. Πολιουδάκη δημιουργό του αξιόλογου μουσειακού χώρου που στεγάζεται στο «Σπίτι του Πολιού». Θα ακολουθήσει «εκ παραδόσεως» η μεταβίβαση στο γιο του Εμμ. Γεωργ. Πολιουδάκη και ο κύκλος των γενεών, ελπίζεται, δεν θα κλείσει.
«Το μήνυμα που έχει περάσει σ’ αυτό το χωριουδάκι», επισημαίνει ο ίδιος στο MadeinCreta, «είναι ότι δεν πρέπει να ξεπουλάμε έναντι οποιουδήποτε ποσού την περιουσία μας, τις θύμησές μας, τις αξίες μας…» Και συνεχίζει: «Έχει διαπιστωθεί ότι μόλις βγει προς τα έξω η πληροφορία για πώληση ενός ακινήτου στο παλιό χωριό, πέφτουν σαν τα κοράκια ξένοι και μεσίτες. Δεν πρέπει να πουλάμε την αξιοπρέπειά μας, δεν πρέπει να παραδίδουμε στα ευρώ την ψυχή μας…»
Το Αστέρι έχει πληθυσμό περίπου ογδόντα ανθρώπων και πολλοί νέοι έχουν μόνιμη εγκατάσταση το χωριό. Άλλωστε, η απόσταση με την πόλη του Ρεθύμνου και με τις άλλες λειτουργίες εμπορικού και τουριστικού ενδιαφέροντος στα ανατολικά, είναι σύντομη. Ένας μεγάλος αριθμός κατοικιών, ωστόσο, από τις υπάρχουσες έχουν αναπαλαιωθεί και ενοικιάζονται τις θερινές περιόδους σε εκατό έως εκατόν πενήντα ξένους επισκέπτες, που επιλέγουν το χωριό για διακοπές.
Τα κτίσματα που έχουν εγκαταλειφθεί και παρουσιάζουν εικόνα ερείπωσης είναι μετρημένα πέντε, όμως έχει εκδηλωθεί η βούληση από τους κληρονόμους ιδιοκτήτες να αναπαλαιωθούν και να σταθούν ξανά στα… πόδια τους, ώστε να είναι κατοικήσιμα.
madeincreta.gr
Όμως, από τότε που τρύπωσε «εντός του παλαιού οικισμού» ο Ολλανδός, σαν να έπιασε στον… ύπνο τον πωλητή, ή γιατί τα χαρτονομίσματα εκείνη την στιγμή του ήταν αναγκαία, οι αγοραπωλησίες σε ξένους παρά το τεράστιο ενδιαφέρον που εκδηλώνουν, είναι «παγωμένες». Έξω από το παλιό χωριό, βέβαια, λόγω της ζήτησης, κατασκευαστές «σηκώνουν» κτίσματα προς διάθεση κατοικιών σε ντόπιους και αλλοδαπούς. Αλλά για τους εγχώριους, η περίοδος δεν ευνοεί για αγορές, και οι ξένοι, και λόγω των πενιχρών οικονομικών μέσων στην Ελλάδα, τα ψάχνουν αγωνιωδώς και ίσως τα αγοράζουν και σε ευτελείς τιμές…
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΖΥΓΑΡΙΑ…
Ο Γιώργος Πολιουδάκης, για πολλά χρόνια κοινοτάρχης και παράγοντας στον δήμο Αρκαδίου, είναι υπερασπιστής της άποψης ότι η πορεία του χωριού πρέπει να έχει τη συνέχεια των οικογενειών και θεωρεί πρώτιστης σημασίας το γεγονός ότι ο πολιτισμός, η παράδοση και η ιστορία ενός τόπου δεν μπορούν να μπουν σε καμιά ζυγαριά και δεν εξαγοράζονται με κανένα τίμημα, γιατί «η διαδρομή ανά τους αιώνες και οι μνήμες δεν έχουν μέτρο εκτίμησης».
Ενδεικτικό της προσήλωσης στο θεμελιώδη κανόνα μεταβίβασης των ακινήτων από γενιά σε γενιά, είναι το γεγονός ότι το πατρικό σπίτι του κ. Πολιουδάκη, το γνωστό «Σπίτι του Πολιού», αγοράστηκε από τον Εμμ. Γεωργ. Πολιουδάκη από Τούρκο αγά. Το 1915 το παραχώρησε με συμβολαιογραφική πράξη στον παππού του σημερινού ιδιοκτήτη Γεώργιο Εμμ. Πολιουδάκη, και συνέχεια περιήλθε στην ιδιοκτησία του γιού Εμμ. Γεωργ. Πολιουδάκη και από εκεί στον εγγονό του Γιώργο Εμμ. Πολιουδάκη δημιουργό του αξιόλογου μουσειακού χώρου που στεγάζεται στο «Σπίτι του Πολιού». Θα ακολουθήσει «εκ παραδόσεως» η μεταβίβαση στο γιο του Εμμ. Γεωργ. Πολιουδάκη και ο κύκλος των γενεών, ελπίζεται, δεν θα κλείσει.
«Το μήνυμα που έχει περάσει σ’ αυτό το χωριουδάκι», επισημαίνει ο ίδιος στο MadeinCreta, «είναι ότι δεν πρέπει να ξεπουλάμε έναντι οποιουδήποτε ποσού την περιουσία μας, τις θύμησές μας, τις αξίες μας…» Και συνεχίζει: «Έχει διαπιστωθεί ότι μόλις βγει προς τα έξω η πληροφορία για πώληση ενός ακινήτου στο παλιό χωριό, πέφτουν σαν τα κοράκια ξένοι και μεσίτες. Δεν πρέπει να πουλάμε την αξιοπρέπειά μας, δεν πρέπει να παραδίδουμε στα ευρώ την ψυχή μας…»
Το Αστέρι έχει πληθυσμό περίπου ογδόντα ανθρώπων και πολλοί νέοι έχουν μόνιμη εγκατάσταση το χωριό. Άλλωστε, η απόσταση με την πόλη του Ρεθύμνου και με τις άλλες λειτουργίες εμπορικού και τουριστικού ενδιαφέροντος στα ανατολικά, είναι σύντομη. Ένας μεγάλος αριθμός κατοικιών, ωστόσο, από τις υπάρχουσες έχουν αναπαλαιωθεί και ενοικιάζονται τις θερινές περιόδους σε εκατό έως εκατόν πενήντα ξένους επισκέπτες, που επιλέγουν το χωριό για διακοπές.
Τα κτίσματα που έχουν εγκαταλειφθεί και παρουσιάζουν εικόνα ερείπωσης είναι μετρημένα πέντε, όμως έχει εκδηλωθεί η βούληση από τους κληρονόμους ιδιοκτήτες να αναπαλαιωθούν και να σταθούν ξανά στα… πόδια τους, ώστε να είναι κατοικήσιμα.
madeincreta.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΚΑΜΠΕΛ : ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΗ ΥΠΟΘΕΣΗ Ο ΤΙΤΛΟΣ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Καμπάνα» στον Webber!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
