2013-10-03 01:49:05
Το Cosmo.gr σε συνεργασία με το 4moms.gr μοιράζεται την αγωνία των μαμάδων, όταν τα παιδιά τους κλείνονται στο δωμάτιό τους και τον εαυτό τους "Από τότε που η κόρη μου έκλεισε τα 15 έχει αλλάξει πάρα πολύ", μού είπε μια φίλη μου σε συζήτηση που είχαμε για τα παιδιά μας, την εφηβεία και διάφορα άλλα. "Ξεκίνησε την φετινή σχολική χρονιά παίρνοντας κακούς βαθμούς και έχω ήδη πάει σε δύο συναντήσεις με τους δασκάλους της σχετικά με την συμπεριφορά της και την αδιαφορία της. Ο άντρας μου θεωρεί οτι ευθύνονται οι ορμόνες της... Έτσι υποθέτω ότι δεν έχω άλλη επιλογή παρά να ασχοληθώ εγω και να δω τι γίνεται". "Καλά, της απάντησα πες μας κάτι καινούριο. Βεβαίως και εσύ θα ψάξεις να βρεις τι συμβαίνει και τι άλλαξε και φέρεται έτσι η κόρη σου. Μην περιμένεις απο τον άντρα σου, οι άντρες είναι πιο επιφανειακοί, θα δώσουν μια εύκολη, γρήγορη και απλή εξήγηση και μπορεί να συμβαίνει κάτι πιο σοβαρό".
Πραγματικά δεν ξέρω τι γίνεται απο την μια στιγμή στην άλλη και τα παιδιά ξυπνάνε μια μέρα και δεν είναι τα γλυκά, υπάκουα, πλασματάκια που ήξερες. Σίγουρα πάντως οι ορμόνες παίζουν κι αυτές το ρόλο τους. Για συνέχισε, την παρότρυνα.
"Η Έφη δεν ήταν ποτέ ένα παιδί που θα μου δημιουργούσε πρόβλημα, μέχρι που άρχισε να κάνει παρέα με μια νέα κοπέλα που ήρθε από άλλο σχολείο. Πλέον δεν της επιτρέπεται να έρχεται σπίτι μας αφού την έπιασα να καπνίζει στην κρεβατοκάμαρα της Έφης. Δεν είναι κακό παιδί, είναι σαν μια χαμένη ψυχή και μερικές φορές την λυπάμαι… Δεν είναι όμως κάποια που θα ήθελα η κόρη μου να κάνει παρέα, για να σου πω την αλήθεια".
"Η Έφη κι εγώ ήμασταν πολύ δεμένες. Με εμπιστευόταν, μου μιλούσε και τώρα και δεν έχω καμία ιδέα για το τι συμβαίνει με αυτήν. Υποθέτω ότι θα μπορούσε να είναι κάτι απλό, όπως προβλήματα με τα αγόρια ή σοβαρό, όπως τα ναρκωτικά ή χρήση αλκοόλ.Εκείνη δεν το γνωρίζει αυτό, αλλά έχω μπει στον πειρασμό και έχω ψάξει το δωμάτιό της προσπαθώντας να καταλάβω τι γίνεται μαζί της. Δεν έχω βρει τίποτα ενοχοποιητικό και νιώθω χάλια μερικές φορές για αυτό που κάνω, αλλά ως μητέρα ανησυχώ".
"Κοίτα, της είπα δεν είσαι η μόνη. Αυτό δεν σε κάνει κακή μάνα. Και εγω πέρυσι που είχε προκύψει ένα θέμα στο σχολείο με συμμαθητή του γιου μου, θορυβήθηκα και έψαξα τα πράγματα του, τα μηνύματα και το δωμάτιο του. Είχα μεγάλη αγωνία και ανησυχία και θεώρησα ότι έτσι ιίσως προλάβω κάτι που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια σοβαρή κατάσταση. Ευτυχώς βέβαια δεν κατάλαβε κάτι γιατί πιστεύω οτι θα θύμωνε πάρα πολύ και θα επηρέαζε πολύ την σχέση μας, που ήδη λόγω εφηβείας είναι τεταμένη".
"Πραγματικά έχουμε χάσει κάθε επαφή μαζί της. Το μόνο που κάνει είναι να επιστρέφει στο σπίτι από το σχολείο και να ξοδεύει το υπόλοιπο της ημέρας στην κρεβατοκάμαρά της, είτε στο τηλέφωνο ή στον υπολογιστή. Το μόνο που κάνουμε πια μαζί είναι να τρώμε. Έχω δοκιμάσει ξανά και ξανά να μιλήσουμε για να μου εκμυστηρευτεί πράγματα, γιατί το μόνο που θέλω να κάνω είναι να βοηθήσω. Μετά βλέπουμε κάποια ανησυχητικά πράγματα στην τηλεόραση για εφήβους και ταράζομαι. Προχτές διάβαζα τα μηνύματα στο κινητό της, μήπως ανακαλύψω κάτι. Δεν βρήκα τίποτα ακατάλληλο, αλλά ξέρω ότι θα είναι έξω φρενών, για την παραβίαση της ιδιωτικής ζωής της".
Είμαι περίεργη να μάθω αν άλλοι γονείς έχουν ποτέ καταφύγει στην "κατασκοπεία" της λέω. Μήπως είμαστε εμείς οι περίεργες; Δεν ξέρω πραγματικά με ποιούς τρόπους μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι τα παιδιά μας είναι ασφαλή και δεν έχουν μπλεξίματα. Είναι βλέπεις κι αυτή η μυστικοπάθεια, η εμμονή των παιδιών αυτής της ηλικίας να εμπιστεύονται μόνο τους φίλους τους και οχι τους γονείς.
Έχετε αντιμετωπίσει ή αντιμετωπίζετε κάτι αντίστοιχο; Τι θα συμβουλεύατε τους γονείς, κρίνοντας απο την δική σας εμπειρία;
Tromaktiko
Πραγματικά δεν ξέρω τι γίνεται απο την μια στιγμή στην άλλη και τα παιδιά ξυπνάνε μια μέρα και δεν είναι τα γλυκά, υπάκουα, πλασματάκια που ήξερες. Σίγουρα πάντως οι ορμόνες παίζουν κι αυτές το ρόλο τους. Για συνέχισε, την παρότρυνα.
"Η Έφη δεν ήταν ποτέ ένα παιδί που θα μου δημιουργούσε πρόβλημα, μέχρι που άρχισε να κάνει παρέα με μια νέα κοπέλα που ήρθε από άλλο σχολείο. Πλέον δεν της επιτρέπεται να έρχεται σπίτι μας αφού την έπιασα να καπνίζει στην κρεβατοκάμαρα της Έφης. Δεν είναι κακό παιδί, είναι σαν μια χαμένη ψυχή και μερικές φορές την λυπάμαι… Δεν είναι όμως κάποια που θα ήθελα η κόρη μου να κάνει παρέα, για να σου πω την αλήθεια".
"Η Έφη κι εγώ ήμασταν πολύ δεμένες. Με εμπιστευόταν, μου μιλούσε και τώρα και δεν έχω καμία ιδέα για το τι συμβαίνει με αυτήν. Υποθέτω ότι θα μπορούσε να είναι κάτι απλό, όπως προβλήματα με τα αγόρια ή σοβαρό, όπως τα ναρκωτικά ή χρήση αλκοόλ.Εκείνη δεν το γνωρίζει αυτό, αλλά έχω μπει στον πειρασμό και έχω ψάξει το δωμάτιό της προσπαθώντας να καταλάβω τι γίνεται μαζί της. Δεν έχω βρει τίποτα ενοχοποιητικό και νιώθω χάλια μερικές φορές για αυτό που κάνω, αλλά ως μητέρα ανησυχώ".
"Κοίτα, της είπα δεν είσαι η μόνη. Αυτό δεν σε κάνει κακή μάνα. Και εγω πέρυσι που είχε προκύψει ένα θέμα στο σχολείο με συμμαθητή του γιου μου, θορυβήθηκα και έψαξα τα πράγματα του, τα μηνύματα και το δωμάτιο του. Είχα μεγάλη αγωνία και ανησυχία και θεώρησα ότι έτσι ιίσως προλάβω κάτι που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια σοβαρή κατάσταση. Ευτυχώς βέβαια δεν κατάλαβε κάτι γιατί πιστεύω οτι θα θύμωνε πάρα πολύ και θα επηρέαζε πολύ την σχέση μας, που ήδη λόγω εφηβείας είναι τεταμένη".
"Πραγματικά έχουμε χάσει κάθε επαφή μαζί της. Το μόνο που κάνει είναι να επιστρέφει στο σπίτι από το σχολείο και να ξοδεύει το υπόλοιπο της ημέρας στην κρεβατοκάμαρά της, είτε στο τηλέφωνο ή στον υπολογιστή. Το μόνο που κάνουμε πια μαζί είναι να τρώμε. Έχω δοκιμάσει ξανά και ξανά να μιλήσουμε για να μου εκμυστηρευτεί πράγματα, γιατί το μόνο που θέλω να κάνω είναι να βοηθήσω. Μετά βλέπουμε κάποια ανησυχητικά πράγματα στην τηλεόραση για εφήβους και ταράζομαι. Προχτές διάβαζα τα μηνύματα στο κινητό της, μήπως ανακαλύψω κάτι. Δεν βρήκα τίποτα ακατάλληλο, αλλά ξέρω ότι θα είναι έξω φρενών, για την παραβίαση της ιδιωτικής ζωής της".
Είμαι περίεργη να μάθω αν άλλοι γονείς έχουν ποτέ καταφύγει στην "κατασκοπεία" της λέω. Μήπως είμαστε εμείς οι περίεργες; Δεν ξέρω πραγματικά με ποιούς τρόπους μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι τα παιδιά μας είναι ασφαλή και δεν έχουν μπλεξίματα. Είναι βλέπεις κι αυτή η μυστικοπάθεια, η εμμονή των παιδιών αυτής της ηλικίας να εμπιστεύονται μόνο τους φίλους τους και οχι τους γονείς.
Έχετε αντιμετωπίσει ή αντιμετωπίζετε κάτι αντίστοιχο; Τι θα συμβουλεύατε τους γονείς, κρίνοντας απο την δική σας εμπειρία;
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΤΙ ΛΕΝΕ ΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΜΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΘΡΙΑΜΒΟ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μεγαλοπρεπές το νέο «σπίτι» της ΑΕΚ, όμως επιμένουμε…
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
