2013-10-11 11:07:03
Γράφει ο Τάσος Μπανιώρας / Μεταπτυχιακός φοιτητής Πληροφορικής ΑΠΘ
Συμπληρώθηκαν 4 χρόνια από τις πιο κρίσιμες εκλογές της σύγχρονης Ελλάδας. Φράση κλισέ πλέον αϕού κάθε εκλογική αναμέτρηση τείνει να βαϕτίζεται με το ίδιο χαρακτηριστικό προσωνύμιο πλέον. 4 χρόνια πριν το 43% των Ελλήνων ψήϕισε τον Γιώργο Παπανδρέου για Πρωθυπουργό της Ελλάδας. Τον ψήϕισαν όχι γιατί θα μας έβγαζε από την -παγκόσμια μην ξεχνιόμαστε- κρίση αλλά γιατί λεϕτά υπάρχουν. Η χιλιοειπωμένη αυτή ϕράση τότε ακουγόταν στα αυτιά ψηϕοοϕόρων και ΜΜΕ σαν κάτι ϕυσιολογικό. Μπορεί η Ελλάδα να είχε χρέη, σπάταλο δημόσιο, και χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, μπορεί στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ναι στην Αμερική που το κράτος έχει παραλύσει, να είχαν καταρρεύσει δύο μεγάλες τράπεζες (Lehman Brothers και Merill Lynch) οι οποίες πυροδότησαν την κρίση καθώς και η μεγαλύτερη ασϕαλιστική εταιρεία του κόσμου (AIG) αλλά εμείς εδώ πιστέψαμε και είπαμε ελαϕρά τη καρδία: «Παπανδρέου είναι αυτός μωρέ κάπου θα τα βρει τα λεϕτά για να το λέει, όχι σα τον άλλο που παίζει όλη την ώρα pro». Μακάρι να κάνω λάθος, μακάρι να θεωρηθώ ένας ακόμα λαϊκιστής αλλά δυστυχώς ϕοβάμαι πως η πολιτική σκέψη και ανάλυση για πολλούς ξεκίνησε και τελείωσε εκεί.
Το ίδιο βλέπουμε και στις «ιστορικές» στιγμές που ζούμε σήμερα με τις προφυλακίσεις βουλευτών και αρχηγού κόμματος. O λαικισμός περισσεύει. Τη Δευτέρα η Δικαιοσύνη είναι μια χαρά, την Τετάρτη όμως είναι απαράδεκτη. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι παρακάτω φράσεις που ακούστηκαν τις τελευταίες ημέρες.
«Η Δικαιοσύνη λειτούργησε όταν έγιναν συλλήψεις, όχι τα Υπουργεία. Αλλά όταν δεν προϕυλακίστηκαν οι 3 έϕταιγε η Κυβέρνηση όχι η Δικαιοσύνη.»
«Τόσο καιρό ϕωνάζουμε μαζέψτε τους κι όταν το κάνετε δεν είμαστε ικανοποιημένοι.»
«Κοροιδεύουμε την κόρη του Μιχαλολιάκου για την εξωτερική της εμϕάνιση(όχι για πολιτικούς λόγους αλλά επειδή δεν είναι όμορϕη και ντίβα) με αποτέλεσμα να γινόμαστε παρόμοιοι με αυτούς που κάνουν διακρίσεις οποιουδήποτε είδους.»
«Χαιρομασταν για τη Δικαιοσύνη αλλά τώρα θέλουμε να παραιτηθεί η κυβέρνηση επειδή δεν παρενέβη για να γίνουν προϕυλακίσεις σε συγκεκριμένους βουλευτές.»
Άλλη μια ϕορά αυτός ο λαός είτε ενθουσιάζεται εύκολα είτε απογοητεύεται ακόμη πιο εύκολα. Και αυτό συμβαίνει επειδή μία μεγάλη μερίδα πολιτών απλά τρώει αμάσητο το κουτόχορτο που μας σερβίρει ο οποιοσδήποτε, από τα μεγάλα κανάλια μέχρι το τελευταίο blog που διασπείρει φανταστικές ειδήσεις ανελλιπώς. Δεν εμπιστευόμαστε γνώμες ειδικών ή αμελούμε να διασταυρώσουμε απλά γεγονότα με αποτέλεσμα να είμαστε την Κυριακή προπονητές της κερκίδας, την Τρίτη δικαστές του καναπέ και την Πέμπτη αυτοί που έχουν την λύση για το πρόβλημα της Ευρώπης ολόκληρης. Τις άλλες μέρες ή δουλεύουμε ή απεργούμε.
Μιας και μιλάμε για Δικαιοσύνη μόλις βγήκε η απόφαση ενοχής κατά του Ακη Τσοχατζόπουλου για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Δεν γνωρίζω νομικά για να κρίνω τους Δικαστές και ούτε τον Άκη θα κρίνω αφού πλέον καταδικάστηκε και θα εξετίσει την όποια ποινή του επιβληθεί. Όμως, είναι σχήμα οξύμωρο να φυλακίζεται ο Υπουργός Άμυνας για αποφάσεις στις οποίες συμμετείχε το ΚΥΣΕΑ τα μέλη του οποίου δεν κλήθηκαν ούτε
καν ως μάρτυρες πόσο μάλλον για να απολογηθούν.
Tromaktiko
Συμπληρώθηκαν 4 χρόνια από τις πιο κρίσιμες εκλογές της σύγχρονης Ελλάδας. Φράση κλισέ πλέον αϕού κάθε εκλογική αναμέτρηση τείνει να βαϕτίζεται με το ίδιο χαρακτηριστικό προσωνύμιο πλέον. 4 χρόνια πριν το 43% των Ελλήνων ψήϕισε τον Γιώργο Παπανδρέου για Πρωθυπουργό της Ελλάδας. Τον ψήϕισαν όχι γιατί θα μας έβγαζε από την -παγκόσμια μην ξεχνιόμαστε- κρίση αλλά γιατί λεϕτά υπάρχουν. Η χιλιοειπωμένη αυτή ϕράση τότε ακουγόταν στα αυτιά ψηϕοοϕόρων και ΜΜΕ σαν κάτι ϕυσιολογικό. Μπορεί η Ελλάδα να είχε χρέη, σπάταλο δημόσιο, και χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, μπορεί στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ναι στην Αμερική που το κράτος έχει παραλύσει, να είχαν καταρρεύσει δύο μεγάλες τράπεζες (Lehman Brothers και Merill Lynch) οι οποίες πυροδότησαν την κρίση καθώς και η μεγαλύτερη ασϕαλιστική εταιρεία του κόσμου (AIG) αλλά εμείς εδώ πιστέψαμε και είπαμε ελαϕρά τη καρδία: «Παπανδρέου είναι αυτός μωρέ κάπου θα τα βρει τα λεϕτά για να το λέει, όχι σα τον άλλο που παίζει όλη την ώρα pro». Μακάρι να κάνω λάθος, μακάρι να θεωρηθώ ένας ακόμα λαϊκιστής αλλά δυστυχώς ϕοβάμαι πως η πολιτική σκέψη και ανάλυση για πολλούς ξεκίνησε και τελείωσε εκεί.
Το ίδιο βλέπουμε και στις «ιστορικές» στιγμές που ζούμε σήμερα με τις προφυλακίσεις βουλευτών και αρχηγού κόμματος. O λαικισμός περισσεύει. Τη Δευτέρα η Δικαιοσύνη είναι μια χαρά, την Τετάρτη όμως είναι απαράδεκτη. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι παρακάτω φράσεις που ακούστηκαν τις τελευταίες ημέρες.
«Η Δικαιοσύνη λειτούργησε όταν έγιναν συλλήψεις, όχι τα Υπουργεία. Αλλά όταν δεν προϕυλακίστηκαν οι 3 έϕταιγε η Κυβέρνηση όχι η Δικαιοσύνη.»
«Τόσο καιρό ϕωνάζουμε μαζέψτε τους κι όταν το κάνετε δεν είμαστε ικανοποιημένοι.»
«Κοροιδεύουμε την κόρη του Μιχαλολιάκου για την εξωτερική της εμϕάνιση(όχι για πολιτικούς λόγους αλλά επειδή δεν είναι όμορϕη και ντίβα) με αποτέλεσμα να γινόμαστε παρόμοιοι με αυτούς που κάνουν διακρίσεις οποιουδήποτε είδους.»
«Χαιρομασταν για τη Δικαιοσύνη αλλά τώρα θέλουμε να παραιτηθεί η κυβέρνηση επειδή δεν παρενέβη για να γίνουν προϕυλακίσεις σε συγκεκριμένους βουλευτές.»
Άλλη μια ϕορά αυτός ο λαός είτε ενθουσιάζεται εύκολα είτε απογοητεύεται ακόμη πιο εύκολα. Και αυτό συμβαίνει επειδή μία μεγάλη μερίδα πολιτών απλά τρώει αμάσητο το κουτόχορτο που μας σερβίρει ο οποιοσδήποτε, από τα μεγάλα κανάλια μέχρι το τελευταίο blog που διασπείρει φανταστικές ειδήσεις ανελλιπώς. Δεν εμπιστευόμαστε γνώμες ειδικών ή αμελούμε να διασταυρώσουμε απλά γεγονότα με αποτέλεσμα να είμαστε την Κυριακή προπονητές της κερκίδας, την Τρίτη δικαστές του καναπέ και την Πέμπτη αυτοί που έχουν την λύση για το πρόβλημα της Ευρώπης ολόκληρης. Τις άλλες μέρες ή δουλεύουμε ή απεργούμε.
Μιας και μιλάμε για Δικαιοσύνη μόλις βγήκε η απόφαση ενοχής κατά του Ακη Τσοχατζόπουλου για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Δεν γνωρίζω νομικά για να κρίνω τους Δικαστές και ούτε τον Άκη θα κρίνω αφού πλέον καταδικάστηκε και θα εξετίσει την όποια ποινή του επιβληθεί. Όμως, είναι σχήμα οξύμωρο να φυλακίζεται ο Υπουργός Άμυνας για αποφάσεις στις οποίες συμμετείχε το ΚΥΣΕΑ τα μέλη του οποίου δεν κλήθηκαν ούτε
καν ως μάρτυρες πόσο μάλλον για να απολογηθούν.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
