2013-11-19 00:53:13
Τα 51 κλείνει σήμερα η Αμερικανίδα ηθοποιός Τζόντι Φόστερ.
Γεννημένη στις 19 Νοεμβρίου 1962, η Τζόντι Φόστερ, ξεκίνησε την υποκριτική παίζοντας σε διαφημίσεις στην ηλικία των τριών. Ο πρώτος σημαντικός ρόλος της έγινε στην ταινία «Ο Ταξιτζής» (Taxi Driver) το 1976 σε σκηνοθεσία Μάρτιν Σκορσέζε, όπου υποδύθηκε μια προέφηβη πόρνη. Για την ερμηνεία της έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου.
Την ίδια χρονιά πρωταγωνίστησε στην καλτ ταινία «Το Κελάρι της Αγωνίας» (The Little Girl Who Lives Down the Lane). Το 1989 βραβεύτηκε με το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία «Οι Κατηγορούμενοι» (The Accused), όπου υποδύθηκε μια γυναίκα που έπεσε θύμα βιασμού. Δύο χρόνια αργότερα πρωταγωνίστησε στο ψυχολογικό θρίλερ «Η Σιωπή των Αμνών» (The Silence of the Lambs) στο ρόλο της Κλαρίς Στάρλινγκ, μια εκπαιδευόμενη πράκτορα του FBI, που βοηθά στη σύλληψη ενός μανιακού δολοφόνου. Η ερμηνεία της έλαβε εξαιρετικές κριτικές και της χάρισε το δεύτερο Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου.
Έλαβε την τέταρτη υποψηφιότητά της για Όσκαρ για την ταινία «Νελ» (Nell, 1994). Άλλες δημοφιλείς ταινίες της είναι οι «Ανήλικοι Ριφιφίδες» (Bugsy Malone, 1976), «Απίστευτη Παρασκευή» (Freaky Friday, 1976), Μάβερικ (Maverick, 1994), «Επαφή» (Contact, 1997), «Δωμάτιο Πανικού» (Panic Room, 2002), «Σχέδιο Πτήσης» (Flightplan, 2005), «Ο Υποκινητής» (Inside Man, 2006), «Εκτός Εαυτού» (The Brave One, 2007) και «Ο Θεός της Σφαγής» (Carnage, 2011).
Συνολικά η Φόστερ έχει βραβευτεί με δύο Όσκαρ, δύο Χρυσές Σφαίρες, τρία BAFTA και ένα Screen Actors Guild Award.
Η Φόστερ έχει δύο μεγαλύτερες αδερφές, τις Λουσίντα "Σίντι" Φόστερ και Κόνστανς "Κόνι" Φόστερ και έναν μεγαλύτερο αδερφό, τον Λούσιους Φίσερ "Μπάντι" Φόστερ.
Με τον αδερφό της είναι αποξενωμένη πολλά χρόνια. Το 1997, ο αδερφός της έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο "Foster Child" στο οποίο δήλωσε: "Πάντα υπέθετα ότι η Τζόντι ήταν ομοφυλόφιλη ή αμφιφυλόφιλη". Στο βιβλίο γράφει ότι η μητέρα τους έμεινε έγκυος με τη Φόστερ στο γραφείο του πατέρα τους τρία χρόνια μετά το διαζύγιο των γονιών τους, όταν η μητέρα τους πήγε στο πρώην σύζυγό της να ζητήσει χρήματα για να μεγαλώσει τα παιδιά. Επίσης ισχυρίζεται ότι άλλαξε το όνομά της από "Αλίσια" σε "Τζόντι" επειδή ήταν ένας κωδικός "Τζο Ντ" για τη σύντροφο της μητέρας τους, Τζοσεφίνα Ντομίνγκεζ.
Η Τζόντι Φόστερ αποκάλεσε το βιβλίο "μια φτηνή κίνηση να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας και να βγάλει χρήματα, γεμάτη με θολές αναμνήσεις και φαντασιώσεις. Ο Μπάντι δεν έκανε τίποτα άλλο από τα να ραγίζει την καρδιά της μητέρας μας όλη του τη ζωή».
Η Φόστερ είναι αρκετά μυστικοπαθής όσον αναφορά στην προσωπική της ζωή, κυρίως για τον σεξουαλικό προσανατολισμό της. Έχει δύο γιους, τους Τσαρλς "Τσάρλι" Φόστερ και Κρίστοφερ "Κιτ" Φόστερ. Γέννησε και τα δύο παιδιά αλλά δεν έχει αποκαλύψει την ταυτότητα του πατέρα των παιδιών.
Tromaktiko
Γεννημένη στις 19 Νοεμβρίου 1962, η Τζόντι Φόστερ, ξεκίνησε την υποκριτική παίζοντας σε διαφημίσεις στην ηλικία των τριών. Ο πρώτος σημαντικός ρόλος της έγινε στην ταινία «Ο Ταξιτζής» (Taxi Driver) το 1976 σε σκηνοθεσία Μάρτιν Σκορσέζε, όπου υποδύθηκε μια προέφηβη πόρνη. Για την ερμηνεία της έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου.
Την ίδια χρονιά πρωταγωνίστησε στην καλτ ταινία «Το Κελάρι της Αγωνίας» (The Little Girl Who Lives Down the Lane). Το 1989 βραβεύτηκε με το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία «Οι Κατηγορούμενοι» (The Accused), όπου υποδύθηκε μια γυναίκα που έπεσε θύμα βιασμού. Δύο χρόνια αργότερα πρωταγωνίστησε στο ψυχολογικό θρίλερ «Η Σιωπή των Αμνών» (The Silence of the Lambs) στο ρόλο της Κλαρίς Στάρλινγκ, μια εκπαιδευόμενη πράκτορα του FBI, που βοηθά στη σύλληψη ενός μανιακού δολοφόνου. Η ερμηνεία της έλαβε εξαιρετικές κριτικές και της χάρισε το δεύτερο Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου.
Έλαβε την τέταρτη υποψηφιότητά της για Όσκαρ για την ταινία «Νελ» (Nell, 1994). Άλλες δημοφιλείς ταινίες της είναι οι «Ανήλικοι Ριφιφίδες» (Bugsy Malone, 1976), «Απίστευτη Παρασκευή» (Freaky Friday, 1976), Μάβερικ (Maverick, 1994), «Επαφή» (Contact, 1997), «Δωμάτιο Πανικού» (Panic Room, 2002), «Σχέδιο Πτήσης» (Flightplan, 2005), «Ο Υποκινητής» (Inside Man, 2006), «Εκτός Εαυτού» (The Brave One, 2007) και «Ο Θεός της Σφαγής» (Carnage, 2011).
Συνολικά η Φόστερ έχει βραβευτεί με δύο Όσκαρ, δύο Χρυσές Σφαίρες, τρία BAFTA και ένα Screen Actors Guild Award.
Η Φόστερ έχει δύο μεγαλύτερες αδερφές, τις Λουσίντα "Σίντι" Φόστερ και Κόνστανς "Κόνι" Φόστερ και έναν μεγαλύτερο αδερφό, τον Λούσιους Φίσερ "Μπάντι" Φόστερ.
Με τον αδερφό της είναι αποξενωμένη πολλά χρόνια. Το 1997, ο αδερφός της έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο "Foster Child" στο οποίο δήλωσε: "Πάντα υπέθετα ότι η Τζόντι ήταν ομοφυλόφιλη ή αμφιφυλόφιλη". Στο βιβλίο γράφει ότι η μητέρα τους έμεινε έγκυος με τη Φόστερ στο γραφείο του πατέρα τους τρία χρόνια μετά το διαζύγιο των γονιών τους, όταν η μητέρα τους πήγε στο πρώην σύζυγό της να ζητήσει χρήματα για να μεγαλώσει τα παιδιά. Επίσης ισχυρίζεται ότι άλλαξε το όνομά της από "Αλίσια" σε "Τζόντι" επειδή ήταν ένας κωδικός "Τζο Ντ" για τη σύντροφο της μητέρας τους, Τζοσεφίνα Ντομίνγκεζ.
Η Τζόντι Φόστερ αποκάλεσε το βιβλίο "μια φτηνή κίνηση να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας και να βγάλει χρήματα, γεμάτη με θολές αναμνήσεις και φαντασιώσεις. Ο Μπάντι δεν έκανε τίποτα άλλο από τα να ραγίζει την καρδιά της μητέρας μας όλη του τη ζωή».
Η Φόστερ είναι αρκετά μυστικοπαθής όσον αναφορά στην προσωπική της ζωή, κυρίως για τον σεξουαλικό προσανατολισμό της. Έχει δύο γιους, τους Τσαρλς "Τσάρλι" Φόστερ και Κρίστοφερ "Κιτ" Φόστερ. Γέννησε και τα δύο παιδιά αλλά δεν έχει αποκαλύψει την ταυτότητα του πατέρα των παιδιών.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
