2012-04-18 20:42:14
Η Άγκυρα δεν διαφημίζει μόνο, στα πλαίσια της ακολουθούμενης τακτικής της, αλλά έχει ξεκινήσει και την εφαρμογή του λεγόμενου σχεδίου Β. Είτε με κινήσεις στον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας (επίσκεψη Έρογλου στην έδρα του ΟΙΣ και συνέδριο επενδυτών στα κατεχόμενα) είτε με εξαγγελίες για Αμμόχωστο και βήματα με έρευνες για πετρέλαιο.
Παράλληλα με όλα αυτά, με διαρροές στον τουρκικό Τύπο, προετοιμάζουν το έδαφος για το σχέδιο Β, ενώ ταυτόχρονα διαμορφώνουν οι Τούρκοι έναν κλοιό πιέσεων γύρω από τη Λευκωσία, η οποία θα πρέπει να ανατρέψει τις εντυπώσεις, τα τουρκικά τερτίπια. Γιατί θα πρέπει να ανατραπεί η εντύπωση που τεχνηέντως δημιουργεί η τουρκική πλευρά ότι πιέζει για λύση πριν την 1η Ιουλίου. Μια εξαγγελία χωρίς περιεχόμενο καθώς ως γνωστόν τέσσερα χρόνια απευθείας διαπραγματεύσεων, η τουρκική πλευρά δεν αποδέχεται ούτε τη βάση των συνομιλιών.
Διαβάστε περισσότερα Κι αυτό γίνεται από την αρχή, όταν ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, έδινε διαφορετική ερμηνεία στα πρώτα κοινά ανακοινωθέντα, που είχαν συμφωνηθεί το 2008.
Είναι σαφέςότι ο στόχος της τουρκικής πλευράς είναι η πολιτική αναβάθμιση του ψευδοκράτους και η επιβολή των μακροπρόθεσμων επιδιώξεων της Άγκυρας για στρατηγικό έλεγχο της περιοχής διά της Κύπρου. Αυτό είναι το τουρκικό σχέδιο και όχι φυσικά η «προστασία» των Τουρκοκυπρίων.
Όπως ανέφερε ο κυβερνητικός Εκπρόσωπος, «το σχέδιο Β που η Τουρκία προπαγανδίζει και προωθεί, αντίκειται στο διεθνές δίκαιο, στις αποφάσεις του ΟΗΕ για την Κύπρο και το Κυπριακό, αλλά και στις αποφάσεις και θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία η Τουρκία φιλοδοξεί να ενταχθεί». Σωστή διαπίστωση. Οφείλουμε, όμως, από τις διαπιστώσεις να περάσουμε στις πράξεις. Τι μπορεί να κάνει η Λευκωσία αντιδρώντας στις τουρκικές μεθοδεύσεις; Όχι ασφαλώς με την προώθηση, αποδοχή της λεγόμενης «θετικής ατζέντας» στα ευρωτουρκικά, που διευκολύνει χωρίς κόστος, την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.
Είναι σαφές πως για να προσαρμοσθεί η Άγκυρα στους διεθνείς κανόνες, πρέπει να αντιληφθεί το εξής σημαντικό: Να συνειδητοποιήσει πως η συνέχιση αυτής της συμπεριφοράς θα έχει μεγαλύτερο κόστος από ό,τι η εγκατάλειψη αυτής της πολιτικής. Για να το συνειδητοποιήσει αυτό, όμως, πρέπει να έχει πολιτικό κόστος. Να αισθάνεται το κόστος. Και προς αυτή την κατεύθυνση, θα πρέπει κινηθούμε εμείς. Αυτόκλητοι σωτήρες δεν υπάρχουν σήμερα. Συμμαχίες, μπορούν να υπάρξουν για να προωθήσουμε την πολιτική μας αυτή και πρέπει να τις επιδιώξουμε.
http://www.philenews.com/el-gr/Apopsi-ston-F/5510/101531/arthro-tou-f-na-echei-kostos-i-tourkia
Παράλληλα με όλα αυτά, με διαρροές στον τουρκικό Τύπο, προετοιμάζουν το έδαφος για το σχέδιο Β, ενώ ταυτόχρονα διαμορφώνουν οι Τούρκοι έναν κλοιό πιέσεων γύρω από τη Λευκωσία, η οποία θα πρέπει να ανατρέψει τις εντυπώσεις, τα τουρκικά τερτίπια. Γιατί θα πρέπει να ανατραπεί η εντύπωση που τεχνηέντως δημιουργεί η τουρκική πλευρά ότι πιέζει για λύση πριν την 1η Ιουλίου. Μια εξαγγελία χωρίς περιεχόμενο καθώς ως γνωστόν τέσσερα χρόνια απευθείας διαπραγματεύσεων, η τουρκική πλευρά δεν αποδέχεται ούτε τη βάση των συνομιλιών.
Διαβάστε περισσότερα Κι αυτό γίνεται από την αρχή, όταν ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, έδινε διαφορετική ερμηνεία στα πρώτα κοινά ανακοινωθέντα, που είχαν συμφωνηθεί το 2008.
Είναι σαφέςότι ο στόχος της τουρκικής πλευράς είναι η πολιτική αναβάθμιση του ψευδοκράτους και η επιβολή των μακροπρόθεσμων επιδιώξεων της Άγκυρας για στρατηγικό έλεγχο της περιοχής διά της Κύπρου. Αυτό είναι το τουρκικό σχέδιο και όχι φυσικά η «προστασία» των Τουρκοκυπρίων.
Όπως ανέφερε ο κυβερνητικός Εκπρόσωπος, «το σχέδιο Β που η Τουρκία προπαγανδίζει και προωθεί, αντίκειται στο διεθνές δίκαιο, στις αποφάσεις του ΟΗΕ για την Κύπρο και το Κυπριακό, αλλά και στις αποφάσεις και θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία η Τουρκία φιλοδοξεί να ενταχθεί». Σωστή διαπίστωση. Οφείλουμε, όμως, από τις διαπιστώσεις να περάσουμε στις πράξεις. Τι μπορεί να κάνει η Λευκωσία αντιδρώντας στις τουρκικές μεθοδεύσεις; Όχι ασφαλώς με την προώθηση, αποδοχή της λεγόμενης «θετικής ατζέντας» στα ευρωτουρκικά, που διευκολύνει χωρίς κόστος, την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.
Είναι σαφές πως για να προσαρμοσθεί η Άγκυρα στους διεθνείς κανόνες, πρέπει να αντιληφθεί το εξής σημαντικό: Να συνειδητοποιήσει πως η συνέχιση αυτής της συμπεριφοράς θα έχει μεγαλύτερο κόστος από ό,τι η εγκατάλειψη αυτής της πολιτικής. Για να το συνειδητοποιήσει αυτό, όμως, πρέπει να έχει πολιτικό κόστος. Να αισθάνεται το κόστος. Και προς αυτή την κατεύθυνση, θα πρέπει κινηθούμε εμείς. Αυτόκλητοι σωτήρες δεν υπάρχουν σήμερα. Συμμαχίες, μπορούν να υπάρξουν για να προωθήσουμε την πολιτική μας αυτή και πρέπει να τις επιδιώξουμε.
http://www.philenews.com/el-gr/Apopsi-ston-F/5510/101531/arthro-tou-f-na-echei-kostos-i-tourkia
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
6 στα 10 άρθρα περιέχουν λάθη και ανακρίβειες;
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΑΜΑΡΑΣ ΣΤΗΝ ΟΝΝΕΔ: Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
