2014-11-26 05:50:05
“Οι άνδρες φοβούνται ότι οι γυναίκες θα γελάσουν μαζί τους. Οι γυναίκες φοβούνται ότι οι άνδρες θα τις σκοτώσουν”, είχε πει κάποτε η Margaret Atwood. Μια ημέρα, όπως η σημερινή, που τάσσεται υπέρ της εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών, επαναφέρει μια βασική ερώτηση. Τι είναι αυτό πάνω στις γυναίκες που θυμώνει τόσο πολύ τους άνδρες;
Ο κοινός παρονομαστής πολλών βίαιων υποθέσεων εναντίον γυναικών είναι η ανδρική οργή. Από το 1999 και με απόφαση του ΟΗΕ, η 25η Νοέμβρη έχει οριστεί ως η Διεθνής ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών προκειμένου να αναδειχθεί ένα θέμα που έχει λάβει παγκόσμιες διαστάσεις. Ήδη από το 1981, η ημέρα αφιερώνεται κάθε χρόνο, στην ανάμνηση της στυγερής δολοφονίας των τριών αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών αγωνιστριών από την Δομινικανή Δημοκρατία, με διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο. Βία προερχόμενη και πάλι, από το ανδρικό φύλο. Τι είναι λοιπόν αυτό που θυμώνει τόσο πολύ τους άνδρες ώστε να προχωρούν σε βίαιες επιθέσεις;
Η βία κατά των γυναικών είναι υπόθεση κυρίως, ενδοοικογενειακή, καθώς το 68% των γυναικών που έχουν υποστεί κακοποίηση, είναι έγγαμες. Σύμφωνα με τον ερευνητή του Χάρβαρντ, Ronald Kessler, οι εκρήξεις θυμού από τους άνδρες είναι η απάντηση σε μια μη ανεκτή κατάσταση που κρίνεται ωστόσο, φοβερά δυσανάλογη σε σχέση με αυτό που συνέβη και προκάλεσε την οργή. Η εκρηκτική συμπεριφορά είναι δύο ως τρεις φορές πιθανότερο να προέλθει από έφηβους νέους, ενώ οι πιθανότητες διπλασιάζονται όταν οι έφηβοι γίνονται ενήλικοι.
Ο συγγραφέας του βιβλίου “The Macho Paradox”, Jackson Katz, αναφέρει πως για τους άνδρες “ο θυμός είναι ένα λιγότερο συναισθηματικά ύπουλο έδαφος σε σύγκριση με άλλα συναισθήματα και πολύ περισσότερο αποδεκτό, από κοινωνικής άποψης ”. Πολλοί άνδρες καλούνται να αποκρύψουν το γεγονός ότι υπάρχουν φορές που γίνονται πολύ ευάλωτοι με αποτέλεσμα να καλύπτουν την “αδυναμία” τους με την οργή. Ο προβαλλόμενος θυμός έχει στόχο να αποδείξει πως ένας άνδρας είναι αρκετά σκληρός ώστε να μπορεί να απωθήσει συμπεριφορές που εξηγούνται και είναι περισσότερο αποδεκτές από το αντίθετο φύλο.
Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι ασφαλώς, και οι γυναίκες θυμώνουν, αλλά διαχειρίζονται εντελώς διαφορετικά το συναίσθημα. Μια μακρινή μελέτη του 1993 από την ψυχολόγο Sandra Thomas, που είχε θέσει στο επίκεντρο την εξέταση της γυναικείας εκρηκτικής συμπεριφοράς, μετά από δέκα χρόνια κατέληξε στην παραδοχή πως “Οι άνδρες ενθαρρύνονται να εξωτερικεύουν περισσότερο τον θυμό τους, ενώ οι γυναίκες μαθαίνουν να τον κρατούν μέσα τους”. Από τότε μέχρι σήμερα, όπως αναφέρει και η εφημερίδα Guardian, το γυναικείο φύλο καλείται να είναι “ευγενικό”, καθώς ο θυμός δεν είναι ούτε θηλυκός ούτε ελκυστικός.
Εξετάζοντας τις βίαιες υποθέσεις που προέρχονται από μαρτυρίες γυναικών, το ερώτημα παραμένει το ίδιο. “Τι είναι αυτό πάνω στις γυναίκες που θυμώνει τόσο πολύ τους άνδρες;”. Μήπως είναι ο φόβος πως η σημερινή πρόοδος των γυναικών θα εκτοπίσει την ανδρική κυριαρχία και εξουσία; Πολλοί ειδικοί θεωρούν πως ο ανδρικός θυμός πηγάζει από την απαρχαιωμένη αντίληψη του μισογυνισμού, που ενισχύεται ενίοτε κάτω από συγκεκριμένες πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές συνθήκες, απολύτως προσαρμοσμένες στην άποψη πως δεν υπάρχει τίποτα κατώτερο σε αυτόν τον κόσμο από μία γυναίκα.
Μην ξεχνάμε άλλωστε, την χθεσινή δήλωση του Τούρκου προέδρου, Ερντογάν, ο οποίος μέσα από τις δηλώσεις του περί ανισότητας των δύο φύλων από τη φύση, ενισχύει τις πεποιθήσεις πως μια γυναίκα δεν δικαιούται να διεκδικεί ίση αντιμετώπιση και καταξίωση με τους άνδρες. Με γνώμονα τέτοιες απόψεις, πολλοί άνδρες εναντιώνονται με βίαιες λεκτικές ή σωματικές επιθέσεις εναντίον των γυναικών που πρωτοστατούν και υπερασπίζονται ίσα δικαιώματα σε χώρες κυρίως, εκτός του δυτικού κόσμου.
Μέσα από αυτές τις απόψεις, αναδύονται μαζί και κάποιες παγιωμένες αντιλήψεις όπως ότι “η γυναίκα έχει γεννηθεί για να στρώνει κρεβάτια και να καθαρίζει το σπίτι”. Οποιαδήποτε άλλη γυναικεία διεκδίκηση ακόμη και σήμερα, είναι ικανή να προκαλέσει ανησυχητικές εκρήξεις θυμού από τους άνδρες... Εκρήξεις, προερχόμενες από την μερίδα του ανδρικού πληθυσμού, που μεγαλώνει με αντιλήψεις, όπως αυτές του Τούρκου προέδρου, “Η θρησκεία μας έχει ορίσει μια θέση για τις γυναίκες στην κοινωνία, τους έχει αναθέσει τον ρόλο της μητρότητας”.
Πολλοί τείνουν να δικαιολογούν μια κακή συμπεριφορά από πλευράς τους, καθώς θεωρούν ότι είναι αποδεκτή και εξηγήσιμη. Εάν θέλουμε να δώσουμε ένα τέλος στην οργή που κυριεύει τους άνδρες και στο χάος που προκαλεί, πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε με μεμονωμένους όρους, όπως είναι η σεξουαλική ή η γυναικεία βία. Πρέπει να εστιάσουμε όχι στα ξεσπάσματα του θυμού και της οργής αλλά στις αιτίες που τα προκαλούν. Μέχρι τότε, το μόνο που θα εξακολουθεί να αναδύεται, θα είναι ο φόβος, από όλους μας... Ο φόβος από την πλευρά των ανδρών, πως οι γυναίκες θα γελάσουν μαζί τους, και ο φόβος από την πλευρά των γυναικών, πως οι άνδρες θα τις σκοτώσουν...
Πηγή Tromaktiko
Ο κοινός παρονομαστής πολλών βίαιων υποθέσεων εναντίον γυναικών είναι η ανδρική οργή. Από το 1999 και με απόφαση του ΟΗΕ, η 25η Νοέμβρη έχει οριστεί ως η Διεθνής ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών προκειμένου να αναδειχθεί ένα θέμα που έχει λάβει παγκόσμιες διαστάσεις. Ήδη από το 1981, η ημέρα αφιερώνεται κάθε χρόνο, στην ανάμνηση της στυγερής δολοφονίας των τριών αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών αγωνιστριών από την Δομινικανή Δημοκρατία, με διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο. Βία προερχόμενη και πάλι, από το ανδρικό φύλο. Τι είναι λοιπόν αυτό που θυμώνει τόσο πολύ τους άνδρες ώστε να προχωρούν σε βίαιες επιθέσεις;
Η βία κατά των γυναικών είναι υπόθεση κυρίως, ενδοοικογενειακή, καθώς το 68% των γυναικών που έχουν υποστεί κακοποίηση, είναι έγγαμες. Σύμφωνα με τον ερευνητή του Χάρβαρντ, Ronald Kessler, οι εκρήξεις θυμού από τους άνδρες είναι η απάντηση σε μια μη ανεκτή κατάσταση που κρίνεται ωστόσο, φοβερά δυσανάλογη σε σχέση με αυτό που συνέβη και προκάλεσε την οργή. Η εκρηκτική συμπεριφορά είναι δύο ως τρεις φορές πιθανότερο να προέλθει από έφηβους νέους, ενώ οι πιθανότητες διπλασιάζονται όταν οι έφηβοι γίνονται ενήλικοι.
Ο συγγραφέας του βιβλίου “The Macho Paradox”, Jackson Katz, αναφέρει πως για τους άνδρες “ο θυμός είναι ένα λιγότερο συναισθηματικά ύπουλο έδαφος σε σύγκριση με άλλα συναισθήματα και πολύ περισσότερο αποδεκτό, από κοινωνικής άποψης ”. Πολλοί άνδρες καλούνται να αποκρύψουν το γεγονός ότι υπάρχουν φορές που γίνονται πολύ ευάλωτοι με αποτέλεσμα να καλύπτουν την “αδυναμία” τους με την οργή. Ο προβαλλόμενος θυμός έχει στόχο να αποδείξει πως ένας άνδρας είναι αρκετά σκληρός ώστε να μπορεί να απωθήσει συμπεριφορές που εξηγούνται και είναι περισσότερο αποδεκτές από το αντίθετο φύλο.
Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι ασφαλώς, και οι γυναίκες θυμώνουν, αλλά διαχειρίζονται εντελώς διαφορετικά το συναίσθημα. Μια μακρινή μελέτη του 1993 από την ψυχολόγο Sandra Thomas, που είχε θέσει στο επίκεντρο την εξέταση της γυναικείας εκρηκτικής συμπεριφοράς, μετά από δέκα χρόνια κατέληξε στην παραδοχή πως “Οι άνδρες ενθαρρύνονται να εξωτερικεύουν περισσότερο τον θυμό τους, ενώ οι γυναίκες μαθαίνουν να τον κρατούν μέσα τους”. Από τότε μέχρι σήμερα, όπως αναφέρει και η εφημερίδα Guardian, το γυναικείο φύλο καλείται να είναι “ευγενικό”, καθώς ο θυμός δεν είναι ούτε θηλυκός ούτε ελκυστικός.
Εξετάζοντας τις βίαιες υποθέσεις που προέρχονται από μαρτυρίες γυναικών, το ερώτημα παραμένει το ίδιο. “Τι είναι αυτό πάνω στις γυναίκες που θυμώνει τόσο πολύ τους άνδρες;”. Μήπως είναι ο φόβος πως η σημερινή πρόοδος των γυναικών θα εκτοπίσει την ανδρική κυριαρχία και εξουσία; Πολλοί ειδικοί θεωρούν πως ο ανδρικός θυμός πηγάζει από την απαρχαιωμένη αντίληψη του μισογυνισμού, που ενισχύεται ενίοτε κάτω από συγκεκριμένες πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές συνθήκες, απολύτως προσαρμοσμένες στην άποψη πως δεν υπάρχει τίποτα κατώτερο σε αυτόν τον κόσμο από μία γυναίκα.
Μην ξεχνάμε άλλωστε, την χθεσινή δήλωση του Τούρκου προέδρου, Ερντογάν, ο οποίος μέσα από τις δηλώσεις του περί ανισότητας των δύο φύλων από τη φύση, ενισχύει τις πεποιθήσεις πως μια γυναίκα δεν δικαιούται να διεκδικεί ίση αντιμετώπιση και καταξίωση με τους άνδρες. Με γνώμονα τέτοιες απόψεις, πολλοί άνδρες εναντιώνονται με βίαιες λεκτικές ή σωματικές επιθέσεις εναντίον των γυναικών που πρωτοστατούν και υπερασπίζονται ίσα δικαιώματα σε χώρες κυρίως, εκτός του δυτικού κόσμου.
Μέσα από αυτές τις απόψεις, αναδύονται μαζί και κάποιες παγιωμένες αντιλήψεις όπως ότι “η γυναίκα έχει γεννηθεί για να στρώνει κρεβάτια και να καθαρίζει το σπίτι”. Οποιαδήποτε άλλη γυναικεία διεκδίκηση ακόμη και σήμερα, είναι ικανή να προκαλέσει ανησυχητικές εκρήξεις θυμού από τους άνδρες... Εκρήξεις, προερχόμενες από την μερίδα του ανδρικού πληθυσμού, που μεγαλώνει με αντιλήψεις, όπως αυτές του Τούρκου προέδρου, “Η θρησκεία μας έχει ορίσει μια θέση για τις γυναίκες στην κοινωνία, τους έχει αναθέσει τον ρόλο της μητρότητας”.
Πολλοί τείνουν να δικαιολογούν μια κακή συμπεριφορά από πλευράς τους, καθώς θεωρούν ότι είναι αποδεκτή και εξηγήσιμη. Εάν θέλουμε να δώσουμε ένα τέλος στην οργή που κυριεύει τους άνδρες και στο χάος που προκαλεί, πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε με μεμονωμένους όρους, όπως είναι η σεξουαλική ή η γυναικεία βία. Πρέπει να εστιάσουμε όχι στα ξεσπάσματα του θυμού και της οργής αλλά στις αιτίες που τα προκαλούν. Μέχρι τότε, το μόνο που θα εξακολουθεί να αναδύεται, θα είναι ο φόβος, από όλους μας... Ο φόβος από την πλευρά των ανδρών, πως οι γυναίκες θα γελάσουν μαζί τους, και ο φόβος από την πλευρά των γυναικών, πως οι άνδρες θα τις σκοτώσουν...
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δελτίο Τύπου της Ε.Α.Α.Σ. για συνάντηση με Τ.ΕΘ.Α.
![Κ. Μπακογιάννης: ¨Πρόκληση για την περιφέρεια η διαχείριση του οργανισμού Κωπαΐδας [video]](https://images.newsnowgreece.com/75/756686/k-mpakogiannis-proklisi-gia-tin-perifereia-i-diaxeirisi-tou-organismou-kopadas-video-1-124x78.jpg)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
