2015-02-04 21:34:42
http://www.gnomip.gr/
Η άσκηση υγειονομικής πολιτικής σε μιά μεταμνημονιακή περίοδο, δεν μπορεί να αποτελεί περίπατο αλλά ούτε και γολγοθά. Άλλωστε και ο νέος υπουργός υγείας κ. Π. Κουρουπλής αλλά και οι δύο αναπληρωτές υπουργοί Α. Ξάνθος και Δ. Στρατούλης, είναι δοκιμασμένοι στον τομέα που επιλέχθηκαν να στελεχώσουν και να διοικήσουν.
Σε σχέση όμως με τις πρόσφατες δηλώσεις του κ. Λιαρόπουλου, για τον υπουργό οικονομικών και την λατρεία του προς τον Νταϊσεμπλούμ, το μόνο που θα πώ είναι πως, στον Λυκούργο Λιαρόπουλο αρμόζει μόνο η χλεύη μας, όλων όσων εργάζονται στο χώρο της υγείας και ιδιαίτερα όσων γνωρίζουν την διαδρομή και τις απόψεις του κ. Λιαρόπουλου που το ΠΟΤΑΜΙ του εμπιστεύθηκε να εκπροσωπεί τον τομέα υγείας.
Να έλθουμε τώρα στα καθ'ημάς και να πούμε ότι η νέα ηγεσία του υπουργείου υγείας έχει να αντιμετωπίσει πολλά στρεβλά ζητήματα που ξεκινάνε από τον νόμο 1397/83 του Γεννηματά, συνεχίζονται με τον ν. 2889/01 του Παπαδόπουλου, τον ν. 3754/09 του Αβραμόπουλου, τον ν. 3868/10 της Ξενογιαννακοπούλου και φθάνουν στην πολυνομία του Λοβέρδου και του Γεωργιάδη και του Βορίδη.
Αρχίζοντας από τον Μ. Βορίδη, θα πούμε ότι άμεσα πρέπει να ανασταλεί η εγκύκλιος που έστειλε στις 15 Ιανουαρίου 2015 (!) και διακόπτει την παράταση των ειδικευομένων προτού καλυφθεί η θέση τους από άλλον γιατρό, με συνέπεια να ξεγυμνώνονται τα νοσοκομεία από ειδικευόμενους.
Ο Α. Γεωργιάδης κατάφερε να διαλύσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς των ταμείων και να αναθέσει τους ελέγχους νοσηλείων των ιδιωτικών κλινικών, σε ιδιωτικές εταιρείες τις οποίες συνέστησαν ακόμη και σύμβουλοί του!
Ο Α. Λοβέρδος, υλοποιώντας τις προτάσεις Λιαρόπουλου, θεσμοθέτησε τις συγχωνεύσεις διοικήσεων των νοσοκομείων, διατηρώντας τους ξεχωριστούς οργανισμούς άρα και την διοικητική βαβυλωνία, με όλα τα επακόλουθά της. Βέβαια ο Λοβέρδος παρενέβη και στα φάρμακα, πιέζοντας άκομψα υπερ των γενοσήμων συγκεκριμένης ισραηλινής εταιρείας στην οποία -απ'ότι λέγεται- μετέχουν φίλια πρόσωπα.
Υπάρχουν όμως και σκληρότερα αγκάθια που πρέπει να αντιμετωπίσει η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου υγείας όπως η δημιουργία του ΠΕΔΥ που ενσωμάτωσε μαζί με τις δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας των ασφαλιστικών ταμείων και τις δομές των Κέντρων Υγείας που στην ουσία αποτελούν μικρογραφία των Νοσοκομειακών δομών και δικαίως μέχρι σήμερα ανήκαν στην δικαιοδοσία των νοσοκομείων, στην οποία και πρέπει να επιστρέψουν.
Παράλληλα πρέπει να αναδομηθεί το σύστημα παροχών του ΕΟΠΥΥ με αναθεώρηση του σχετικού κανονισμού του αλλά και έλεγχο κάθε παροχής.
Οι υπηρεσίες ελέγχου ΥΠΕΔΥΦΚΑ και ΣΕΥΥΠ πρέπει να ενοποιηθούν και να αποκτήσουν σωστή κεντρική και περιφερειακή στελέχωση από προσωπικό που υπάρχει, με γνώση και εμπειρία αλλά διαχρονικά απαξιώθηκε και περιορίσθηκαν οι αρμοδιότητές του.
Η πρόσβαση στα νοσοκομεία πρέπει να απλουστευθεί και να διευκολυνθεί, σε όλα τα επίπεδα και για όλους τους ασθενείς, ασφαλισμένους και ανασφάλιστους. Ειδικά για τους ανασφαλιστους πρέπει να θεσμοθετηθεί άμεσα η δυνατότητα συνέχισης της ασφαλιστικής τους κάλυψης και η μηδενική τους συμμετοχή στα φάρμακα.
Η λειτουργία των Νοσοκομείων πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα με ''θεσμικό επαναπροσδιορισμό'' που είπε και ο νέος υπουργός, αρκεί αυτός ο θεσμικός επαναπροσδιορισμός να μην ευννοεί τις αργομισθίες ή την παραοικονομία, αλλά να αμοίβει αξιοπρεπώς την πραγματική εργασία και προσφορά υπηρεσιών υγείας στους πολίτες, καταργώντας παράλληλα και τα λεγόμενα απογευματινά ή ολοήμερα ιατρεία.
Ο ιδιωτικός τομέας υγείας, κλινικής και εργαστηριακής ιατρικής πρέπει να ενσωματωθεί σε ένα ενιαίο σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας (ΠΦΥ) με καθορισμένο πλαίσιο αρμοδιοτήτων και λειτουργιών και με θεσμοθετημένη την ενιαία τιμολόγηση των ιατρικών και εργαστηριακών πράξεων.
Στον τομέα της θεραπείας, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το φάρμακο αποτελεί εργαλείο του γιατρού και ως τέτοιο πρέπει να διατίθεται στους ασθενείς, με βάση την ιατρική συνταγή. Ο έλεγχος των φαρμάκων ως προς την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά τους αποτελεί ευθύνη του κράτους και των αντίστοιχων δομών ελέγχου που πρέπει να εποπτεύονται από τον ΕΟΦ. Ο έλεγχος των συνταγών θα γίνεται στη βάση των ιατρικών ενδείξεων από το σώμα ελεγκτών του ΕΟΠΥΥ και κάθε άλλου ανεξάρτητου ταμείου.
Η λειτουργία των ιδιωτικών εργαστηρίων αλλά και νοσηλευτηρίων πρέπει να καθορίζεται από κανόνες που πρέπει να θεσμοθετηθούν και να ελέγχεται η εφαρμογή τους. Δεν μπορεί πχ να αναβάλλεται επί 10 χρόνια η υπογραφή του σχετικού Π.Δ. για τις ιδιωτικές μονάδες και εργαστήρια και να μην ασχολείται κανείς. Ούτε βέβαια δεν μπορεί να λειτουργούν ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα χωρίς την απαραίτητη αδειοδότηση λειτουργίας τους, όπως γίνεται σήμερα στην Πάτρα και να μην ασχολούνται οι αρμόδιες κρατικές αρχές.
Άλλο σοβαρό θέμα είναι αυτό με την στελέχωση και λειτουργία των ΚΕΠΑ. Ασθενείς με χρόνιες κινητικές αναπηρίες έχουν λιμνάσει με συνέπεια να χάνουν τις παροχές που προβλέπει η νομοθεσία. προς τούτο είναι άμεσα αναγκαίο τα ΚΕΠΑ να στελεχωθούν με ειδικούς γιατρούς που θα εξετάζουν και θα διεκπεραιώνουν έγκαιρα κάθε ασθενή αλλά και θα αμοίβονται ανάλογα γιατί, αποτελεί σήμερα πρόκληση για το ιατρικό σώμα και κυρίως τους άνεργους νέους γιατρούς, να στελεχώνουν τα ΚΕΠΑ γιατροί ασφαλιστικών ταμείων εντός ωραρίου και να διπλοαμοίβονται! Είναι στην ευθύνη της νέα κυβέρνησης να το σταματήσει αμέσως.
Συνολικά θεωρώντας τις ανάγκες του συστήματος υγείας θα'λεγα ότι αυτές θα ικανοποιούνται με ασφάλεια όχι μόνο αν οι δομές υγείας λειτουργούν σωστά και με επάρκεια προσωπικού αλλά θα πρέπει να υπάρξει και η σωστή εκπαίδευση των νέων γιατρών που αφορά και στην προπτυχιακή εκπαίδευση -με ευθύνη των ιατρικών σχολών- αλλά και στην εκπαίδευση των νέων γιατρών στη διάρκεια της ειδικότητας -με ευθύνη κάθε Νοσοκομείου και γενικότερα του υπουργείου υγείας.
Μόνο έτσι θα τεθούν οι βάσεις σωστής και ασφαλούς διαμόρφωσης των γιατρών που θα μπορούν να περιθάλπουν κάθε πολίτη.
ΤΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατρός, Πνευμονολόγος
Εκπρόσωπος Τριμελούς Επιτροπής Ιατρών
Γενικού Νοσοκομείου Πάτρας
medispin
Η άσκηση υγειονομικής πολιτικής σε μιά μεταμνημονιακή περίοδο, δεν μπορεί να αποτελεί περίπατο αλλά ούτε και γολγοθά. Άλλωστε και ο νέος υπουργός υγείας κ. Π. Κουρουπλής αλλά και οι δύο αναπληρωτές υπουργοί Α. Ξάνθος και Δ. Στρατούλης, είναι δοκιμασμένοι στον τομέα που επιλέχθηκαν να στελεχώσουν και να διοικήσουν.
Σε σχέση όμως με τις πρόσφατες δηλώσεις του κ. Λιαρόπουλου, για τον υπουργό οικονομικών και την λατρεία του προς τον Νταϊσεμπλούμ, το μόνο που θα πώ είναι πως, στον Λυκούργο Λιαρόπουλο αρμόζει μόνο η χλεύη μας, όλων όσων εργάζονται στο χώρο της υγείας και ιδιαίτερα όσων γνωρίζουν την διαδρομή και τις απόψεις του κ. Λιαρόπουλου που το ΠΟΤΑΜΙ του εμπιστεύθηκε να εκπροσωπεί τον τομέα υγείας.
Να έλθουμε τώρα στα καθ'ημάς και να πούμε ότι η νέα ηγεσία του υπουργείου υγείας έχει να αντιμετωπίσει πολλά στρεβλά ζητήματα που ξεκινάνε από τον νόμο 1397/83 του Γεννηματά, συνεχίζονται με τον ν. 2889/01 του Παπαδόπουλου, τον ν. 3754/09 του Αβραμόπουλου, τον ν. 3868/10 της Ξενογιαννακοπούλου και φθάνουν στην πολυνομία του Λοβέρδου και του Γεωργιάδη και του Βορίδη.
Αρχίζοντας από τον Μ. Βορίδη, θα πούμε ότι άμεσα πρέπει να ανασταλεί η εγκύκλιος που έστειλε στις 15 Ιανουαρίου 2015 (!) και διακόπτει την παράταση των ειδικευομένων προτού καλυφθεί η θέση τους από άλλον γιατρό, με συνέπεια να ξεγυμνώνονται τα νοσοκομεία από ειδικευόμενους.
Ο Α. Γεωργιάδης κατάφερε να διαλύσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς των ταμείων και να αναθέσει τους ελέγχους νοσηλείων των ιδιωτικών κλινικών, σε ιδιωτικές εταιρείες τις οποίες συνέστησαν ακόμη και σύμβουλοί του!
Ο Α. Λοβέρδος, υλοποιώντας τις προτάσεις Λιαρόπουλου, θεσμοθέτησε τις συγχωνεύσεις διοικήσεων των νοσοκομείων, διατηρώντας τους ξεχωριστούς οργανισμούς άρα και την διοικητική βαβυλωνία, με όλα τα επακόλουθά της. Βέβαια ο Λοβέρδος παρενέβη και στα φάρμακα, πιέζοντας άκομψα υπερ των γενοσήμων συγκεκριμένης ισραηλινής εταιρείας στην οποία -απ'ότι λέγεται- μετέχουν φίλια πρόσωπα.
Υπάρχουν όμως και σκληρότερα αγκάθια που πρέπει να αντιμετωπίσει η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου υγείας όπως η δημιουργία του ΠΕΔΥ που ενσωμάτωσε μαζί με τις δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας των ασφαλιστικών ταμείων και τις δομές των Κέντρων Υγείας που στην ουσία αποτελούν μικρογραφία των Νοσοκομειακών δομών και δικαίως μέχρι σήμερα ανήκαν στην δικαιοδοσία των νοσοκομείων, στην οποία και πρέπει να επιστρέψουν.
Παράλληλα πρέπει να αναδομηθεί το σύστημα παροχών του ΕΟΠΥΥ με αναθεώρηση του σχετικού κανονισμού του αλλά και έλεγχο κάθε παροχής.
Οι υπηρεσίες ελέγχου ΥΠΕΔΥΦΚΑ και ΣΕΥΥΠ πρέπει να ενοποιηθούν και να αποκτήσουν σωστή κεντρική και περιφερειακή στελέχωση από προσωπικό που υπάρχει, με γνώση και εμπειρία αλλά διαχρονικά απαξιώθηκε και περιορίσθηκαν οι αρμοδιότητές του.
Η πρόσβαση στα νοσοκομεία πρέπει να απλουστευθεί και να διευκολυνθεί, σε όλα τα επίπεδα και για όλους τους ασθενείς, ασφαλισμένους και ανασφάλιστους. Ειδικά για τους ανασφαλιστους πρέπει να θεσμοθετηθεί άμεσα η δυνατότητα συνέχισης της ασφαλιστικής τους κάλυψης και η μηδενική τους συμμετοχή στα φάρμακα.
Η λειτουργία των Νοσοκομείων πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα με ''θεσμικό επαναπροσδιορισμό'' που είπε και ο νέος υπουργός, αρκεί αυτός ο θεσμικός επαναπροσδιορισμός να μην ευννοεί τις αργομισθίες ή την παραοικονομία, αλλά να αμοίβει αξιοπρεπώς την πραγματική εργασία και προσφορά υπηρεσιών υγείας στους πολίτες, καταργώντας παράλληλα και τα λεγόμενα απογευματινά ή ολοήμερα ιατρεία.
Ο ιδιωτικός τομέας υγείας, κλινικής και εργαστηριακής ιατρικής πρέπει να ενσωματωθεί σε ένα ενιαίο σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας (ΠΦΥ) με καθορισμένο πλαίσιο αρμοδιοτήτων και λειτουργιών και με θεσμοθετημένη την ενιαία τιμολόγηση των ιατρικών και εργαστηριακών πράξεων.
Στον τομέα της θεραπείας, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το φάρμακο αποτελεί εργαλείο του γιατρού και ως τέτοιο πρέπει να διατίθεται στους ασθενείς, με βάση την ιατρική συνταγή. Ο έλεγχος των φαρμάκων ως προς την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά τους αποτελεί ευθύνη του κράτους και των αντίστοιχων δομών ελέγχου που πρέπει να εποπτεύονται από τον ΕΟΦ. Ο έλεγχος των συνταγών θα γίνεται στη βάση των ιατρικών ενδείξεων από το σώμα ελεγκτών του ΕΟΠΥΥ και κάθε άλλου ανεξάρτητου ταμείου.
Η λειτουργία των ιδιωτικών εργαστηρίων αλλά και νοσηλευτηρίων πρέπει να καθορίζεται από κανόνες που πρέπει να θεσμοθετηθούν και να ελέγχεται η εφαρμογή τους. Δεν μπορεί πχ να αναβάλλεται επί 10 χρόνια η υπογραφή του σχετικού Π.Δ. για τις ιδιωτικές μονάδες και εργαστήρια και να μην ασχολείται κανείς. Ούτε βέβαια δεν μπορεί να λειτουργούν ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα χωρίς την απαραίτητη αδειοδότηση λειτουργίας τους, όπως γίνεται σήμερα στην Πάτρα και να μην ασχολούνται οι αρμόδιες κρατικές αρχές.
Άλλο σοβαρό θέμα είναι αυτό με την στελέχωση και λειτουργία των ΚΕΠΑ. Ασθενείς με χρόνιες κινητικές αναπηρίες έχουν λιμνάσει με συνέπεια να χάνουν τις παροχές που προβλέπει η νομοθεσία. προς τούτο είναι άμεσα αναγκαίο τα ΚΕΠΑ να στελεχωθούν με ειδικούς γιατρούς που θα εξετάζουν και θα διεκπεραιώνουν έγκαιρα κάθε ασθενή αλλά και θα αμοίβονται ανάλογα γιατί, αποτελεί σήμερα πρόκληση για το ιατρικό σώμα και κυρίως τους άνεργους νέους γιατρούς, να στελεχώνουν τα ΚΕΠΑ γιατροί ασφαλιστικών ταμείων εντός ωραρίου και να διπλοαμοίβονται! Είναι στην ευθύνη της νέα κυβέρνησης να το σταματήσει αμέσως.
Συνολικά θεωρώντας τις ανάγκες του συστήματος υγείας θα'λεγα ότι αυτές θα ικανοποιούνται με ασφάλεια όχι μόνο αν οι δομές υγείας λειτουργούν σωστά και με επάρκεια προσωπικού αλλά θα πρέπει να υπάρξει και η σωστή εκπαίδευση των νέων γιατρών που αφορά και στην προπτυχιακή εκπαίδευση -με ευθύνη των ιατρικών σχολών- αλλά και στην εκπαίδευση των νέων γιατρών στη διάρκεια της ειδικότητας -με ευθύνη κάθε Νοσοκομείου και γενικότερα του υπουργείου υγείας.
Μόνο έτσι θα τεθούν οι βάσεις σωστής και ασφαλούς διαμόρφωσης των γιατρών που θα μπορούν να περιθάλπουν κάθε πολίτη.
ΤΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατρός, Πνευμονολόγος
Εκπρόσωπος Τριμελούς Επιτροπής Ιατρών
Γενικού Νοσοκομείου Πάτρας
medispin
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΓΡΙΑ... ΓΙΟΥΧΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΟΚ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
