2015-04-03 14:20:11
Ο κορυφαίος Ρώσος μπασκετμπολίστας, Αντρέι Κιριλένκο, μιλάει στο "onsports.gr" για τις... δυσάρεστες μνήμες που έχει από τον Ολυμπιακό, την τρίτη του επιστροφή στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, τους Έλληνες που έχουν βρεθεί στο δρόμο του και την απόσυρσή του από την ενεργό δράση.
Αναλυτικά Ο 34χρονος άλλοτε NBAer δεν κρύβει ότι δεν του είναι ευχάριστο να θυμάται τον τελικό του 2012, όταν η ΤΣΣΚΑ «αυτοκτόνησε» εναντίον των ερυθρόλευκων και έχασε τον τίτλο της Ευρωλίγκας μέσα από τα χέρια της. Από τότε ο «ΑΚ-47» έχει να αντιμετωπίσει τους ερυθρόλευκους και τώρα κοιτάει μπροστά.
Πλέον, έχει μεγάλο κίνητρο να βοηθήσει την «ομάδα του στρατού» να γεμίσει με περισσότερα κύπελλα την ήδη «πλούσια» τροπαιοθήκη της, ενώ κάνει και ένα μίνι απολογισμό από τα όσα πέρασε στο ΝΒΑ, όπου η πορεία του έχει προφανώς ολοκληρωθεί.
Είναι η τρίτη επιστροφή σου στην ΤΣΣΚΑ. Βρίσκεις διαφορές με τα προηγούμενα χρόνια που ήσουν στην ομάδα;
«Φυσικά, νιώθω τις διαφορές. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν κάποιοι παλιοί συμπαίκτες μου εδώ, όλη η ομάδα και ο προπονητής είναι διαφορετικοί. Η ατμόσφαιρα παραμένει η ίδια. Νιώθω άνετα εδώ, σε αυτό το γήπεδο, τα αποδυτήρια και κυρίως με τους ανθρώπους της διοίκησης».
Επέστρεψες στην ΤΣΣΚΑ με μια και μόνο αποστολή; Να βοηθήσεις την ομάδα να κατακτήσει την Ευρωλίγκα για πρώτη φορά εδώ και 7 χρόνια και ίσως να πάρεις «εκδίκηση» για αυτό που έγινε το 2012 (η ΤΣΣΚΑ έχασε στον τελικό της Ευρωλίγκας από τον Ολυμπιακό αν και ήταν μπροστά στο σκορ με 20 πόντους);
«Δε σκέφτομαι ιδιαίτερα την εκδίκηση. Δεν ήταν πόλεμος, κανείς δε μας έκλεψε. Οπότε, η μόνη μου αποστολή είναι να κάνω το καλύτερο που μπορώ και να προσπαθήσω να βοηθήσω την ομάδα να κερδίσει ό, τι μπορεί. Δεν είναι μυστικό ότι η αποστολή της ΤΣΣΚΑ είναι να κατακτά τα πάντα».
Τώρα, αντιμετωπίζετε μια ελληνική ομάδα, με Έλληνες παίκτες και έχετε έναν Έλληνα προπονητή. Η προσωπική σου σχέση με τους Έλληνες του μπάσκετ ποια είναι;
«Δεν είχα πολλούς Έλληνες γύρω μου. Παίξαμε με τον Κώστα Κουφό στους Τζαζ και στην τελευταία μου θητεία στην ΤΣΣΚΑ, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος ήταν βοηθός προπονητή. Δεν μπορώ να πω ότι παραμένουμε κολλητοί φίλοι, αλλά μπορώ να πω μόνο καλά λόγια και για τους δύο».
Έχετε το κρίσιμο ματς εναντίον του Ολυμπιακού. Σου «ξυπνάει» αυτό το παιχνίδι κακές αναμνήσεις από το Φάιναλ Φορ του 2012, όταν ήσουν για τελευταία φορά στην ομάδα και αγωνιστήκατε κόντρα στον Ολυμπιακό;
«Σίγουρα, δεν είναι ευχάριστες αναμνήσεις, αλλά δε σκέφτομαι το παρελθόν. Πρέπει να επικεντρωθούμε στο ματς το οποίο είναι μπροστά μας, χωρίς κανένα φλας μπακ».
Είπες ότι στο τέλος της σεζόν, θα αποσυρθείς από το μπάσκετ. Υπάρχει κάτι, το οποίο μπορεί να σε κάνει να αλλάξεις απόφαση; Ίσως μια μεγάλη πρόταση, ένας τίτλος, ή ένας άνθρωπος που θα μπορούσε να σε πείσει να συνεχίσεις;
«Αυτό που είπα ήταν ότι θα εξετάσω την απόσυρση. Ο βασικός παράγοντας για την απόφασή μου θα είναι η φυσική και η πνευματική μου κατάσταση. Αν θεωρήσω ότι είμαι έτοιμος να συνεχίσω, θα μείνω για ακόμα ένα έτος».
Ήσουν σπουδαίος παίκτης του ΝΒΑ, αλλά δεν κατάφερες να κερδίσεις κάποιον τίτλο με τις ομάδες σου. Είναι αυτό κάτι που σου προκαλεί άσχημα συναισθήματα ή το γεγονός ότι θα είσαι για πάντα ένας μύθος του μπάσκετ είναι αρκετό για εσένα;
«Τα 13 χρόνια που πέρασα στο ΝΒΑ ήταν γεμάτα σπουδαίες στιγμές. Είχα την ευκαιρία να παίξω με θρύλους όπως ο Τζον Στόκτον και ο Καρλ Μαλόουν, εναντίον των καλύτερων παικτών στον κόσμο, όπως ο Μάικλ Τζόρνταν, ο Τιμ Ντάνκαν, ο Κόμπι Μπράιαντ και άλλοι. Είχα προπονητή μου τον περίφημο Τζέρι Σλόαν. Ήμουν ο πρώτος Ρώσος που αγωνίστηκε ποτέ στο Ολ Σταρ Γκέιμ του ΝΒΑ. Είχα επίσης επιτυχία με την εθνική ομάδα. Δε βλέπω το λόγο να μην είμαι ικανοποιημένος με κάτι».
Είχες ποτέ πρόταση από ελληνική ομάδα ή υπήρξαν διαπραγματεύσεις και το σκέφτηκες;
«Πρέπει να ρωτήσεις τους μάνατζέρ μου, αλλά δεν το νομίζω. Όταν ήμουν νέος, η προτεραιότητά μου ήταν να παίξω στο ΝΒΑ. Μετά από 10 χρόνια εκεί, εξέταζα μόνο προτάσεις από την ΤΣΣΚΑ».
olympiacos-blog
Αναλυτικά Ο 34χρονος άλλοτε NBAer δεν κρύβει ότι δεν του είναι ευχάριστο να θυμάται τον τελικό του 2012, όταν η ΤΣΣΚΑ «αυτοκτόνησε» εναντίον των ερυθρόλευκων και έχασε τον τίτλο της Ευρωλίγκας μέσα από τα χέρια της. Από τότε ο «ΑΚ-47» έχει να αντιμετωπίσει τους ερυθρόλευκους και τώρα κοιτάει μπροστά.
Πλέον, έχει μεγάλο κίνητρο να βοηθήσει την «ομάδα του στρατού» να γεμίσει με περισσότερα κύπελλα την ήδη «πλούσια» τροπαιοθήκη της, ενώ κάνει και ένα μίνι απολογισμό από τα όσα πέρασε στο ΝΒΑ, όπου η πορεία του έχει προφανώς ολοκληρωθεί.
Είναι η τρίτη επιστροφή σου στην ΤΣΣΚΑ. Βρίσκεις διαφορές με τα προηγούμενα χρόνια που ήσουν στην ομάδα;
«Φυσικά, νιώθω τις διαφορές. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν κάποιοι παλιοί συμπαίκτες μου εδώ, όλη η ομάδα και ο προπονητής είναι διαφορετικοί. Η ατμόσφαιρα παραμένει η ίδια. Νιώθω άνετα εδώ, σε αυτό το γήπεδο, τα αποδυτήρια και κυρίως με τους ανθρώπους της διοίκησης».
Επέστρεψες στην ΤΣΣΚΑ με μια και μόνο αποστολή; Να βοηθήσεις την ομάδα να κατακτήσει την Ευρωλίγκα για πρώτη φορά εδώ και 7 χρόνια και ίσως να πάρεις «εκδίκηση» για αυτό που έγινε το 2012 (η ΤΣΣΚΑ έχασε στον τελικό της Ευρωλίγκας από τον Ολυμπιακό αν και ήταν μπροστά στο σκορ με 20 πόντους);
«Δε σκέφτομαι ιδιαίτερα την εκδίκηση. Δεν ήταν πόλεμος, κανείς δε μας έκλεψε. Οπότε, η μόνη μου αποστολή είναι να κάνω το καλύτερο που μπορώ και να προσπαθήσω να βοηθήσω την ομάδα να κερδίσει ό, τι μπορεί. Δεν είναι μυστικό ότι η αποστολή της ΤΣΣΚΑ είναι να κατακτά τα πάντα».
Τώρα, αντιμετωπίζετε μια ελληνική ομάδα, με Έλληνες παίκτες και έχετε έναν Έλληνα προπονητή. Η προσωπική σου σχέση με τους Έλληνες του μπάσκετ ποια είναι;
«Δεν είχα πολλούς Έλληνες γύρω μου. Παίξαμε με τον Κώστα Κουφό στους Τζαζ και στην τελευταία μου θητεία στην ΤΣΣΚΑ, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος ήταν βοηθός προπονητή. Δεν μπορώ να πω ότι παραμένουμε κολλητοί φίλοι, αλλά μπορώ να πω μόνο καλά λόγια και για τους δύο».
Έχετε το κρίσιμο ματς εναντίον του Ολυμπιακού. Σου «ξυπνάει» αυτό το παιχνίδι κακές αναμνήσεις από το Φάιναλ Φορ του 2012, όταν ήσουν για τελευταία φορά στην ομάδα και αγωνιστήκατε κόντρα στον Ολυμπιακό;
«Σίγουρα, δεν είναι ευχάριστες αναμνήσεις, αλλά δε σκέφτομαι το παρελθόν. Πρέπει να επικεντρωθούμε στο ματς το οποίο είναι μπροστά μας, χωρίς κανένα φλας μπακ».
Είπες ότι στο τέλος της σεζόν, θα αποσυρθείς από το μπάσκετ. Υπάρχει κάτι, το οποίο μπορεί να σε κάνει να αλλάξεις απόφαση; Ίσως μια μεγάλη πρόταση, ένας τίτλος, ή ένας άνθρωπος που θα μπορούσε να σε πείσει να συνεχίσεις;
«Αυτό που είπα ήταν ότι θα εξετάσω την απόσυρση. Ο βασικός παράγοντας για την απόφασή μου θα είναι η φυσική και η πνευματική μου κατάσταση. Αν θεωρήσω ότι είμαι έτοιμος να συνεχίσω, θα μείνω για ακόμα ένα έτος».
Ήσουν σπουδαίος παίκτης του ΝΒΑ, αλλά δεν κατάφερες να κερδίσεις κάποιον τίτλο με τις ομάδες σου. Είναι αυτό κάτι που σου προκαλεί άσχημα συναισθήματα ή το γεγονός ότι θα είσαι για πάντα ένας μύθος του μπάσκετ είναι αρκετό για εσένα;
«Τα 13 χρόνια που πέρασα στο ΝΒΑ ήταν γεμάτα σπουδαίες στιγμές. Είχα την ευκαιρία να παίξω με θρύλους όπως ο Τζον Στόκτον και ο Καρλ Μαλόουν, εναντίον των καλύτερων παικτών στον κόσμο, όπως ο Μάικλ Τζόρνταν, ο Τιμ Ντάνκαν, ο Κόμπι Μπράιαντ και άλλοι. Είχα προπονητή μου τον περίφημο Τζέρι Σλόαν. Ήμουν ο πρώτος Ρώσος που αγωνίστηκε ποτέ στο Ολ Σταρ Γκέιμ του ΝΒΑ. Είχα επίσης επιτυχία με την εθνική ομάδα. Δε βλέπω το λόγο να μην είμαι ικανοποιημένος με κάτι».
Είχες ποτέ πρόταση από ελληνική ομάδα ή υπήρξαν διαπραγματεύσεις και το σκέφτηκες;
«Πρέπει να ρωτήσεις τους μάνατζέρ μου, αλλά δεν το νομίζω. Όταν ήμουν νέος, η προτεραιότητά μου ήταν να παίξω στο ΝΒΑ. Μετά από 10 χρόνια εκεί, εξέταζα μόνο προτάσεις από την ΤΣΣΚΑ».
olympiacos-blog
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ