2015-11-04 19:17:48
Ο Ηλίας Βασιλάκης στον Άη Γιάννη στην Αμπαδιά Αμαρίου, στα 87 του χρόνια, είναι σήμερα ο αρχηγός ενός σογιού πενήντα ανθρώπων, δηλαδή, ενός «χωριού της Κρήτης». Ωστόσο, το ξεχωριστό σ’ αυτή τη φαμίλια είναι ότι ο «πατριάρχης» της γνωρίζει με...βεβαιότητα τα πέντε παιδιά του, την Ιωάννα, τον Νίκο, την Ελένη, την Αργυρή και την Αριστέα, αλλά έχει χάσει το... λογαριασμό στα εγγόνια, τα δισέγγονα και τα τρισέγγονα που μετρώνται 44 σε σύνολο και «έχουν πιάσει τον κόσμο».
Όμως, εάν στους πενήντα σχεδόν απογόνους προστεθούν και οι σύζυγοι των οικογενειών που έχουν δημιουργήσει, τότε στην πληθυσμιακή συρρίκνωση των οικισμών στην ύπαιθρο, ιδιαίτερα του Αμαρίου, ο αριθμός των κατοίκων του χωριού του… Ηλία
Φωτογραφία του 1963 με τη γυναίκα του Μαρία στο Μόναχο, όπου είχε μεταναστεύσει ως εργάτης
Βασιλάκη αυξάνεται!
«Ένα χωριό κάνω! δεν το περίμενα αλλά νιώθω λεβεντιά», θα πει ευτυχισμένος ο ήπιος και περήφανος Κρητικός που περιτριγυρίζεται από πολλούς απογόνους στο μικρό χωριουδάκι που ζει.
Όμως, αισιοδοξεί πριν την «αναχώρησή» του, ότι θα δει και τον πρώτο της επόμενης γενιάς, αφού η καθαρή ζωή του κάτω από τον Ψηλορείτη του αυξάνει τη μακροβιότητα… Είναι βέβαιος για τις αντοχές του: «Ναι καπνίζω από μικρός, αλλά όποιος θέλει να βάλουμε στοίχημα στο δρόμο, θα τον ξεπεράσω».
ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΑ... ΤΡΙΣΕΓΓΟΝΑ
Ο ίδιος, παιδί πολυμελούς οικογένειας που ξεριζώθηκε για λόγους επιβίωσης με την οικογένειά του ίσως και πριν ένα αιώνα από την Αγία Γαλήνη, ζητούσε πολλά παιδιά! Και όσα παιδιά είχε το σπίτι του πατέρα του έφερε και ο ίδιος στη ζωή. «Τα παιδιά σήμερα», συγκρίνει, «περνούνε καλύτερα από εμάς. Στα χρόνια μας ότι θα βγάζαμε από την περιουσία είχαμε στα σπίτια μας, γιατί λεφτά δεν έβρισκες! Και τώρα, αν δεν καλλιεργείς, σου τα φέρνουν όλα μέσα στην πόρτα σου οι μανάβηδες, οι φουρνάρηδες κι άλλοι πλανόδιοι που γυρίζουν τα χωριά…»
Παρέα στο σπίτι του στον Άη Γιάννη το 1966, έχοντας δίπλα και πίσω συγχωριανούς του. Από αριστερά τον αγροφύλακα Στέλιο Καπαρό, Σπύρο Ζαχαριουδάκη, Ανάστο Μπαγουράκη, Στέλιο Παραδεισανό ή Μαρκεζίνη, Θεοχάρη Ζωιδάκη και τον μικρό Μανώλη Μπαγουράκη. Πίσω τις Ελένη Βασιλάκη, Γαρυφαλλίτσα Μαριδάκη, και Αγγελική, Αργυρή και Χριστίνα Ζαχαριουδάκη
Αλλά και τα πέντε παιδιά του καλοσυνάτου γέροντα με τις αμέτρητες ώρες στην τυραννία και στη βιοπάλη, ακόμη και στις φάμπρικες της Γερμανίας, προσθέτουν χρόνια στην Αθήνα, τη Νίθαυρη και τον Άη Γιάννη που είναι εγκατεστημένα.
Ο παππούς, λοιπόν, στα 87 του σήμερα και το μεγαλύτερο παιδί του στα 65, ακολουθούσε τη ρήση των παλαιότερων «ή μικρός-μικρός παντρέψου ή μικρός καλογερέψου» και γι αυτό μπήκε «από μικρός στα βάσανα».
«ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΠΕΡΑΣΩ ΘΑ ΔΩ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ…»
Από τα 14 εγγόνια που «πέταξαν» σε άλλους τόπους, με το μεγαλύτερο σε ηλικία 45 χρόνων, τα 5 είναι εγκατεστημένα στην Αθήνα και τα 9 στη Νίθαυρη, στον Πλάτανο Αμαρίου και στην Αγία Γαλήνη.
Τα 22 δισέγγονα με πρώτο, ηλικιακά, αυτό των 25 χρόνων περίπου, ζουν και δραστηριοποιούνται επίσης στις ίδιες περιοχές και τα 8 τρισέγγονα, το πιο μεγάλο ηλικίας 5 χρόνων, μεγαλώνουν στο Άνω Μέρος Αμαρίου, στην Αγία Γαλήνη και στις Μοίρες στη Μεσαρά Το βέβαιο, πάντως, είναι ότι μια μάζωξη του σογιού για να… χωρέσει θα χρειάζονταν μια μεγάλη αίθουσα «σαν να γίνονταν… βάφτιση» και ο γεννήτορας θα πλαισιώνονταν από δεκάδες βλαστούς κάθε ηλικίας.
Είναι εντυπωσιακό αυτό που λέει: «Ξέρω τα παιδιά μου αλλά έχω χάσει το λογαριασμό στα εγγόνια! Αλλά, και αυτό είναι που με ευχαριστεί, από όπου και να περάσω θα δω παιδί μου, θα δω το αίμα μου, εγγόνι μου, δισέγγονο ή τρισέγγονο. Λέω πως θα φτάσω να δω και παιδί από το τρισέγγονο!»
Πηγή
Tromaktiko
Όμως, εάν στους πενήντα σχεδόν απογόνους προστεθούν και οι σύζυγοι των οικογενειών που έχουν δημιουργήσει, τότε στην πληθυσμιακή συρρίκνωση των οικισμών στην ύπαιθρο, ιδιαίτερα του Αμαρίου, ο αριθμός των κατοίκων του χωριού του… Ηλία
Φωτογραφία του 1963 με τη γυναίκα του Μαρία στο Μόναχο, όπου είχε μεταναστεύσει ως εργάτης
Βασιλάκη αυξάνεται!
«Ένα χωριό κάνω! δεν το περίμενα αλλά νιώθω λεβεντιά», θα πει ευτυχισμένος ο ήπιος και περήφανος Κρητικός που περιτριγυρίζεται από πολλούς απογόνους στο μικρό χωριουδάκι που ζει.
Όμως, αισιοδοξεί πριν την «αναχώρησή» του, ότι θα δει και τον πρώτο της επόμενης γενιάς, αφού η καθαρή ζωή του κάτω από τον Ψηλορείτη του αυξάνει τη μακροβιότητα… Είναι βέβαιος για τις αντοχές του: «Ναι καπνίζω από μικρός, αλλά όποιος θέλει να βάλουμε στοίχημα στο δρόμο, θα τον ξεπεράσω».
ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΑ... ΤΡΙΣΕΓΓΟΝΑ
Ο ίδιος, παιδί πολυμελούς οικογένειας που ξεριζώθηκε για λόγους επιβίωσης με την οικογένειά του ίσως και πριν ένα αιώνα από την Αγία Γαλήνη, ζητούσε πολλά παιδιά! Και όσα παιδιά είχε το σπίτι του πατέρα του έφερε και ο ίδιος στη ζωή. «Τα παιδιά σήμερα», συγκρίνει, «περνούνε καλύτερα από εμάς. Στα χρόνια μας ότι θα βγάζαμε από την περιουσία είχαμε στα σπίτια μας, γιατί λεφτά δεν έβρισκες! Και τώρα, αν δεν καλλιεργείς, σου τα φέρνουν όλα μέσα στην πόρτα σου οι μανάβηδες, οι φουρνάρηδες κι άλλοι πλανόδιοι που γυρίζουν τα χωριά…»
Παρέα στο σπίτι του στον Άη Γιάννη το 1966, έχοντας δίπλα και πίσω συγχωριανούς του. Από αριστερά τον αγροφύλακα Στέλιο Καπαρό, Σπύρο Ζαχαριουδάκη, Ανάστο Μπαγουράκη, Στέλιο Παραδεισανό ή Μαρκεζίνη, Θεοχάρη Ζωιδάκη και τον μικρό Μανώλη Μπαγουράκη. Πίσω τις Ελένη Βασιλάκη, Γαρυφαλλίτσα Μαριδάκη, και Αγγελική, Αργυρή και Χριστίνα Ζαχαριουδάκη
Αλλά και τα πέντε παιδιά του καλοσυνάτου γέροντα με τις αμέτρητες ώρες στην τυραννία και στη βιοπάλη, ακόμη και στις φάμπρικες της Γερμανίας, προσθέτουν χρόνια στην Αθήνα, τη Νίθαυρη και τον Άη Γιάννη που είναι εγκατεστημένα.
Ο παππούς, λοιπόν, στα 87 του σήμερα και το μεγαλύτερο παιδί του στα 65, ακολουθούσε τη ρήση των παλαιότερων «ή μικρός-μικρός παντρέψου ή μικρός καλογερέψου» και γι αυτό μπήκε «από μικρός στα βάσανα».
«ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΠΕΡΑΣΩ ΘΑ ΔΩ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ…»
Από τα 14 εγγόνια που «πέταξαν» σε άλλους τόπους, με το μεγαλύτερο σε ηλικία 45 χρόνων, τα 5 είναι εγκατεστημένα στην Αθήνα και τα 9 στη Νίθαυρη, στον Πλάτανο Αμαρίου και στην Αγία Γαλήνη.
Τα 22 δισέγγονα με πρώτο, ηλικιακά, αυτό των 25 χρόνων περίπου, ζουν και δραστηριοποιούνται επίσης στις ίδιες περιοχές και τα 8 τρισέγγονα, το πιο μεγάλο ηλικίας 5 χρόνων, μεγαλώνουν στο Άνω Μέρος Αμαρίου, στην Αγία Γαλήνη και στις Μοίρες στη Μεσαρά Το βέβαιο, πάντως, είναι ότι μια μάζωξη του σογιού για να… χωρέσει θα χρειάζονταν μια μεγάλη αίθουσα «σαν να γίνονταν… βάφτιση» και ο γεννήτορας θα πλαισιώνονταν από δεκάδες βλαστούς κάθε ηλικίας.
Είναι εντυπωσιακό αυτό που λέει: «Ξέρω τα παιδιά μου αλλά έχω χάσει το λογαριασμό στα εγγόνια! Αλλά, και αυτό είναι που με ευχαριστεί, από όπου και να περάσω θα δω παιδί μου, θα δω το αίμα μου, εγγόνι μου, δισέγγονο ή τρισέγγονο. Λέω πως θα φτάσω να δω και παιδί από το τρισέγγονο!»
Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το εκπληκτικό Rotterdam στο Ναύπλιο [photos]
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ»... ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΟΙ ΑΓΓΛΟΙ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ