2012-05-12 11:27:47
O Bασίλης Παπαθεοδώρου γράφει για το προπονητικό ξεβράκωμα, τους πέντε λόγους της ήττας του Παναθηναϊκού και για τον Ολυμπιακού του Ντούσαν Ίβκοβιτς, που είναι ομάδα με όλη τη σημασία της λέξεως.
Το μπάσκετ είναι άθλημα στρατηγικής και πνευματικής ικανότητας. Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός έχουν τους καλύτερους του είδους. Γι' αυτό και στους ημιτελικούς κονιορτοποίησαν τους αντιπάλους τους, γι' αυτό κι είδαμε επί 40 λεπτά σε κάθε παιχνίδι πράσινους και κόκκινους να αποδεικνύουν ότι έχουν καλύτερη ΟΜΑΔΑ από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και τη Μπαρτσελόνα. Καλύτερους παίκτες δεν έχουν, αλλά και τι με αυτό Ο Ολυμπιακός είναι στον τελικό και θα είχε τεράστια τύχη για το τρόπαιο, αν οι διαιτητές δεν είχαν αποφασίσει ότι θέλουν την ΤΣΣΚΑ Μόσχας νικήτρια. Μια ΤΣΣΚΑ Μόσχας που δύσκολα αντιμετωπίζεται, όχι μόνο γιατί έχει το πιο πλήρες ρόστερ, αλλά κι επειδή, όταν δεν παίζουν οι παίκτες της, παίζουν οι υπόλοιποι εξωγενείς παράγοντες. Δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβη. Το ίδιο έγινε και στο Βερολίνο, τα ίδια και χειρότερα στην Πράγα. Όταν το χρήμα ρέει, όλα γίνονται.
Για σκεφθείτε να έχανε ο Ολυμπιακός με όσα απίθανα σφύριζε ο Λα Μόνικα στο τελευταίο λεπτό του δεύτερου ημιτελικού. Κουδούνια θα του είχαν κρεμάσει! Απλώς με τους Ρώσους είναι δύσκολο να φτάσεις το ματς στις λεπτομέρειες. Κι αν ο Ολυμπιακός θέλει να πάρει το τρόπαιο, πρέπει να είναι δυο κλάσεις ανώτερος από την αντίπαλό του.
Για τον Ολυμπιακό, όλοι λένε, πως είναι σαν να πήρε την κούπα φτάνοντας να την διεκδικεί σε 40 λεπτά. Σωστό. Αλλά και λάθος! Στις εντυπώσεις είναι ήδη πρωταθλητής, αλλά στην ιστορία μένουν μονάχα αυτοί που το σηκώνουν. Κι εδώ που έφτασε, με την ενέργεια, την αυτοπεποίθηση, το πάθος, τη θέληση, την αυταπάρνηση να ξεχειλίζουν γιατί να μην κυνηγήσει το... άπιαστο του Οκτώβρη;
Απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, εξάλλου, έχει πολλά αγωνιστικά μειονεκτήματα, αλλά ένα ισχυρό αβαντάζ: Ίβκοβιτς εναντίον Καζλάουσκας! Όταν ο Ντούντα δίδασκε, ο Γιόνας ήταν στο νηπιαγωγείο του μπάσκετ.
Αποδείχθηκε και στον πρώτο ημιτελικό. Μια ομάδα με τον Διαμαντίδη μέτριο, τον Μπατίστ να αδυνατεί να τελειώσει σωστά τις φάσεις, και μοναδικούς διακριθέντες επιθετικά τον ανεπανάληπτο Γιασικεβίτσιους που μοιάζει λες κι έχει καταπιεί τον ζωμό της αντιγήρανσης κ αι τον εκπληκτικό σε όλα Καϊμακόγλου, κατάφερε να έχει την ΤΣΣΚΑ στα σχοινιά και να την χτυπάει. Γιατί έχασε; Ας αποτυπώσουμε κατά σειρά τους σημαντικότερους λόγους:
α) Το ορειβατικό καλάθι του Σβεντ στο 60-64 που μπήκε με τη βοήθεια του Θεού. Αν αστοχούσε, η ΤΣΣΚΑ ήταν ψυχολογικά τελειωμένη.
β) Το... ανύπαρκτο πέναλτι στο οποίο ευστόχησε ο Τεόντοσιτς στα 37 δεύτερα, που προήλθε από άουτ υπέρ του Παναθηναϊκού. Η μπάλα δόθηκε υπέρ της ΤΣΣΚΑ και εκεί πέρασε μπροστά 65-64.
γ) Η εξόντωση του Διαμαντίδη ο οποίος το τελευταίο τρίλεπτο έπαιζε χωρίς να μπορεί να... αναπνεύσει. Εξ ου η αστοχία του και το λάθος στο φινάλε.
δ) Η διαφορετική αντιμετώπιση των διαιτητών στις επαφές. Οι 18-3 βολές του πρώτου ημιχρόνου δεν έχουν καμία λογική εξήγηση και ήταν καθοριστικός παράγοντας στην ανατροπή του σκορ.
ε) Το φάουλ στο λέι απ του Γιασικεβίτσιους 30 δεύτερα πριν τη λήξη είναι από αυτά που αγνοούνται μόνο από καμικάζι τύπου Αρτεάγκα και Μαρτίν.
Τα υπόλοιπα ήταν μέρος του παιχνιδιού. Η αστοχία του Κιριλένκο στις βολές, του Μπατίστ στο χουκ απέναντι στον Σισκάουσκας, κάποια λάθη. Αυτά τα περιμέναμε. Όπως περιμέναμε και το ξεβράκωμα του Ομπράντοβιτς στον Καζλάουσκας και του Ίβκοβιτς στον Πασκουάλ. Αν έχεις κόουτς φτιάχνεις ομάδα που μπορεί να τους νικήσει όλους. Ακόμα και τους καλύτερους. Τους διαιτητές όμως πώς τους νικάς Ζοτς και Ντούντα μου;
ΥΓ. Οκτώ έχει πάρει ο Ομπράντοβιτς. Όποιος δεν είδε την εικόνα του μετά τη συνέντευξη Τύπου, θα καταλάβει γιατί είναι σχεδόν ανίκητος. Διότι δεν ανέχεται να χάνει και κάθε φορά μοιάζει να έχει το ίδιο κίνητρο, όπως το '92 στην Πόλη!
ΥΓ2. Υπόθεση, αλλά για σκεφθείτε το: Ο Ολυμπιακός με το ρόστερ του 2010, και κόουτς τον Ίβκοβιτς, έχανε από τη Μπαρτσελόνα (που έχει ελάχιστες αλλαγές στο δυναμικό της) στο Παρίσι;
πηγή: gazzetta.gr
Το μπάσκετ είναι άθλημα στρατηγικής και πνευματικής ικανότητας. Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός έχουν τους καλύτερους του είδους. Γι' αυτό και στους ημιτελικούς κονιορτοποίησαν τους αντιπάλους τους, γι' αυτό κι είδαμε επί 40 λεπτά σε κάθε παιχνίδι πράσινους και κόκκινους να αποδεικνύουν ότι έχουν καλύτερη ΟΜΑΔΑ από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και τη Μπαρτσελόνα. Καλύτερους παίκτες δεν έχουν, αλλά και τι με αυτό Ο Ολυμπιακός είναι στον τελικό και θα είχε τεράστια τύχη για το τρόπαιο, αν οι διαιτητές δεν είχαν αποφασίσει ότι θέλουν την ΤΣΣΚΑ Μόσχας νικήτρια. Μια ΤΣΣΚΑ Μόσχας που δύσκολα αντιμετωπίζεται, όχι μόνο γιατί έχει το πιο πλήρες ρόστερ, αλλά κι επειδή, όταν δεν παίζουν οι παίκτες της, παίζουν οι υπόλοιποι εξωγενείς παράγοντες. Δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβη. Το ίδιο έγινε και στο Βερολίνο, τα ίδια και χειρότερα στην Πράγα. Όταν το χρήμα ρέει, όλα γίνονται.
Για σκεφθείτε να έχανε ο Ολυμπιακός με όσα απίθανα σφύριζε ο Λα Μόνικα στο τελευταίο λεπτό του δεύτερου ημιτελικού. Κουδούνια θα του είχαν κρεμάσει! Απλώς με τους Ρώσους είναι δύσκολο να φτάσεις το ματς στις λεπτομέρειες. Κι αν ο Ολυμπιακός θέλει να πάρει το τρόπαιο, πρέπει να είναι δυο κλάσεις ανώτερος από την αντίπαλό του.
Για τον Ολυμπιακό, όλοι λένε, πως είναι σαν να πήρε την κούπα φτάνοντας να την διεκδικεί σε 40 λεπτά. Σωστό. Αλλά και λάθος! Στις εντυπώσεις είναι ήδη πρωταθλητής, αλλά στην ιστορία μένουν μονάχα αυτοί που το σηκώνουν. Κι εδώ που έφτασε, με την ενέργεια, την αυτοπεποίθηση, το πάθος, τη θέληση, την αυταπάρνηση να ξεχειλίζουν γιατί να μην κυνηγήσει το... άπιαστο του Οκτώβρη;
Απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, εξάλλου, έχει πολλά αγωνιστικά μειονεκτήματα, αλλά ένα ισχυρό αβαντάζ: Ίβκοβιτς εναντίον Καζλάουσκας! Όταν ο Ντούντα δίδασκε, ο Γιόνας ήταν στο νηπιαγωγείο του μπάσκετ.
Αποδείχθηκε και στον πρώτο ημιτελικό. Μια ομάδα με τον Διαμαντίδη μέτριο, τον Μπατίστ να αδυνατεί να τελειώσει σωστά τις φάσεις, και μοναδικούς διακριθέντες επιθετικά τον ανεπανάληπτο Γιασικεβίτσιους που μοιάζει λες κι έχει καταπιεί τον ζωμό της αντιγήρανσης κ αι τον εκπληκτικό σε όλα Καϊμακόγλου, κατάφερε να έχει την ΤΣΣΚΑ στα σχοινιά και να την χτυπάει. Γιατί έχασε; Ας αποτυπώσουμε κατά σειρά τους σημαντικότερους λόγους:
α) Το ορειβατικό καλάθι του Σβεντ στο 60-64 που μπήκε με τη βοήθεια του Θεού. Αν αστοχούσε, η ΤΣΣΚΑ ήταν ψυχολογικά τελειωμένη.
β) Το... ανύπαρκτο πέναλτι στο οποίο ευστόχησε ο Τεόντοσιτς στα 37 δεύτερα, που προήλθε από άουτ υπέρ του Παναθηναϊκού. Η μπάλα δόθηκε υπέρ της ΤΣΣΚΑ και εκεί πέρασε μπροστά 65-64.
γ) Η εξόντωση του Διαμαντίδη ο οποίος το τελευταίο τρίλεπτο έπαιζε χωρίς να μπορεί να... αναπνεύσει. Εξ ου η αστοχία του και το λάθος στο φινάλε.
δ) Η διαφορετική αντιμετώπιση των διαιτητών στις επαφές. Οι 18-3 βολές του πρώτου ημιχρόνου δεν έχουν καμία λογική εξήγηση και ήταν καθοριστικός παράγοντας στην ανατροπή του σκορ.
ε) Το φάουλ στο λέι απ του Γιασικεβίτσιους 30 δεύτερα πριν τη λήξη είναι από αυτά που αγνοούνται μόνο από καμικάζι τύπου Αρτεάγκα και Μαρτίν.
Τα υπόλοιπα ήταν μέρος του παιχνιδιού. Η αστοχία του Κιριλένκο στις βολές, του Μπατίστ στο χουκ απέναντι στον Σισκάουσκας, κάποια λάθη. Αυτά τα περιμέναμε. Όπως περιμέναμε και το ξεβράκωμα του Ομπράντοβιτς στον Καζλάουσκας και του Ίβκοβιτς στον Πασκουάλ. Αν έχεις κόουτς φτιάχνεις ομάδα που μπορεί να τους νικήσει όλους. Ακόμα και τους καλύτερους. Τους διαιτητές όμως πώς τους νικάς Ζοτς και Ντούντα μου;
ΥΓ. Οκτώ έχει πάρει ο Ομπράντοβιτς. Όποιος δεν είδε την εικόνα του μετά τη συνέντευξη Τύπου, θα καταλάβει γιατί είναι σχεδόν ανίκητος. Διότι δεν ανέχεται να χάνει και κάθε φορά μοιάζει να έχει το ίδιο κίνητρο, όπως το '92 στην Πόλη!
ΥΓ2. Υπόθεση, αλλά για σκεφθείτε το: Ο Ολυμπιακός με το ρόστερ του 2010, και κόουτς τον Ίβκοβιτς, έχανε από τη Μπαρτσελόνα (που έχει ελάχιστες αλλαγές στο δυναμικό της) στο Παρίσι;
πηγή: gazzetta.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Aνατίναξαν ΑΤΜ στον Ωρωπό
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κάλπες (και) στις 17 Ιουνίου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
