2013-09-17 20:04:25
Γράφει ο Ιωάννης Δημητρόπουλος
Αντιστράτηγος ε.α – Μαθηματικός
Χωρίς αμφιβολία, την 21η Αυγούστου 2013 στα περίχωρα της Δαμασκού διεπράχθη ένα έγκλημα κατά αμάχων, καθόσον παραβιάσθηκε η Συνθήκη Χημικών Όπλων / 1993 του ΟΗΕ, η οποία απαγορεύει τα χημικά όπλα (Χ.Ο) διότι τα θεωρεί όπλα μαζικής καταστροφής.To γεγονός αυτό επιβεβαιώθηκε πρόσφατα και από την επιτροπή εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ που διενήργησε σχετική έρευνα. Από τη χρήση των Χ.Ο, σύμφωνα με τα στοιχεία του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο αριθμός των νεκρών ανέρχεται σε1300 άτομα περίπου.
Η αντιμετώπιση αυτού του γεγονότος, από η διεθνή κοινότητα, αποτέλεσε την αφορμή να προκληθεί μια παγκόσμια κρίση διότι υπήρχαν ριζικές διαφορές στο θέμα του χειρισμού. Οι υποστηρικτές των αντικαθεστωτικών(Α/Κ) ήθελα επέμβαση στη Συρία και σκληρή τιμωρία του Άσαντ διότι ήσαν βέβαιοι ότι αυτός έκανε τη χρήση των Χ.Ο, ενώ οι υποστηρικτές του συριακού καθεστώτος είχαν την άποψη ότι δεν πρέπει να γίνει επέμβαση διότι τη χρήση την έκαναν οι (Α/Κ), τέλος ο ΟΗΕ από την πλευρά του έλεγε ότι πρέπει να περιμένουμε το πόρισμα της επιτροπής και αναλόγως θα εισηγηθούμε
. Τελικά επεκράτησε η λύση της σχολής του μεγάλου διπλωμάτη Ιωάννη Καποδίστρια, η λύση των επιχειρημάτων και του διαλόγου, η λύση της διπλωματίας. Όμως προτού αναφερθούμε στην προτεινόμενη λύση θα παραθέσουμε εν συντομία τους χειρισμούς των βασικών «παικτών» της κρίσης αυτής, καθώς και τα εξ αυτής επακόλουθα, « τα κέρδη και τις ζημίες», «τους νικητές και τους χαμένους».
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ κος Μπαράκ Ομπάμα με το ξέσπασμα της κρίσης είχε στη διάθεσή του μία υποκλαπείσα συνομιλία αξιωματούχου της Συρίας με το διοικητή της μονάδας Χ.Ο την οποία και θεωρούσε ως αδιάσειστο στοιχείο ενοχής του Άσατ, επίσης γνώριζε καλά τρία πράγματα πρώτον ότι στη Συρία δεν υπάρχει διάδοχη κατάσταση, δεύτερον ότι σε ένα εμφύλιο είναι πολύ δύσκολο , αν όχι αδύνατον, να διευκρινισθεί ποία πλευρά έκανε τη χρήση των Χ.Ο και τρίτον ότι οι υποστηρικτές του Άσαντ δεν θα άλλαζαν στάση και θα ροκάνιζαν το χρόνο.
Τούτων δεδομένων και λόγω και της αυτοπαγίδευσής του με τη λεγόμενη «κόκκινη γραμμή» έπρεπε να πάρει με το μέρος τη δύση και τον ΓΓτου ΟΗΕ και να δράσει αμέσως με βομβαρδισμούς κατά του καθεστώτος δια συμμόρφωση και όχι δια ανατροπή του, σώζοντας με αυτόν τον τρόπο και το κύρος του. Δεν του βγήκε όμως καθόσον πρώτον ο ΓΓ του ΟΗΕ δεν αρκέσθηκε στα στοιχεία των ΗΠΑ και συγκρότησε δική του επιτροπή προς διαλεύκανση της υπόθεσης και δεύτερον έκανε πίσω και ο βασικός εταίρος ο κος Κάμερον.
Από τη στιγμή αυτή και μετά πήγαν όλα στραβά με αποτέλεσμα να φθάσει στο σημείο της επαιτείας για να πείσει το Κογκρέσο και τη βουλή να ψηφίσουν υπέρ των βομβαρδισμών όχι για αυτόν αλλά για την ασφάλεια των ΗΠΑ. Ο κος Ομπάμα σε αυτή τη φάση ενήργησε σαν το χρεοκοπημένο πλούσιο που πήρε το δίσκο της εκκλησίας και βγήκε για επαιτεία και στην ερώτηση του κόσμου για ποίον είναι ο δίσκος? έλεγε «τοις δεομένοις», διότι ντρεπόταν να πει για τον εαυτό του.
Τελικά διέσωσε το κύρος των οργάνων αυτών αναβάλλοντας την ψηφοφορία, καθόσον εάν γινόταν θα γελούσε κάθε πικραμένος διότι οι Ρεπουμπλικάνοι που «ηδονίζονταν» κατά το παρελθόν στο άκουσμα και μόνο του πολέμου τώρα θα ψήφιζαν ΟΧΙ και τα περιστέρια οι Δημοκρατικοί όχι από πεποίθηση αλλά για να σώσουν το κύρος του ειρηνόφιλου Ομπάμα θα ψήφιζαν υπέρ των βομβαρδισμών στη Συρία.
Στην κρίση αυτή η πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ έδειξε ότι έχει σύγχυση στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και ότι στερείται αποφασιστικότητας και στρατηγικής, χαρακτηριστικά που πλήττουν την αξιοπιστία τους. Οι ΗΠΑ καθώς και η Τουρκία είναι τα δύο κράτη που έχουν περιέλθει σε αδιέξοδο και αμηχανία εξ αιτίας της εμπλοκής τους στη συριακή κρίση, το καθένα βέβαια για τους δικούς του λόγους. Λεπτομέρειες για το θέμα αυτό αναφέρονται στο άρθρο «ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ» anparatiritis.gr.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός κος Κάμερον, έδειξε «ασύγγνωστο σπουδή», καθόσον ανακοίνωσε την πρόθεσή του πρόωρα παρά το ότι είχε υπόψή του τα εξής: Πρώτον να ζητήσει την έγκριση του κοινοβουλίου την οποία και θα σεβαστεί και δεύτερον ότι το κοινοβούλιο, μετά τα όσα είχαν συμβεί με τον Μπλερ για το Ιράκ, δεν υπήρχε περίπτωση να συναινέσει στους βομβαρδισμούς χωρίς στοιχεία και σχετικό ψήφισμα του ΟΗΕ.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας κος Ολάντ εμφάνισε μια αξιολύπητη εικόνα. Ο χειρισμός τού όλου θέματος εκ μέρους του μόνο γέλια μπορεί να προκαλέσει και επομένως, δικαίως, ο κόσμος αναρωτιέται πως αυτός ο άνθρωπος κατάφερε με τέτοια «προσόντα» να καταλάβει τόσο υψηλό αξίωμα. Δίχως να έχει επίγνωση της κατάστασης άρχισε με το όπλο « επί σκοπόν» για να το πετάξει στη συνέχεια και να παραδοθεί αμαχητί. Οι ενέργειες αυτές συνοδεύτηκαν και από μια άνευ προηγουμένου ακατάσχετη και απερίσκεπτη φλυαρία. Τελικά, κάποιος πρέπει να του υπενθυμίσει το « γλώσσαν ίσχε» (να συγκρατείς τη γλώσσα σου) και «γνους πράττε»
Η Μέρκελ εμφανίσθηκε συνετή και ψύχραιμη προτείνοντας σε όλους στο θέμα αυτό να ακολουθήσουν τη θεσμική οδό, δηλαδή, να περιμένουν το πόρισμα της επιτροπής και εν συνεχεία την απόφαση του ΟΗΕ. Πολλοί ισχυρίζονται ότι η στάση της αυτή οφείλεται σε δύο λόγους: Πρώτον, στις επερχόμενες εκλογές στη Γερμανία (22/9) ένεκα τούτου δεν επιθυμούσε να βάλλει τη χώρα της σε περιπέτειες και δεύτερον ήθελε να αποφύγει παντί τρόπω, εξαιτίας γεωπολιτικών συμφερόντων, να διαταράξει τις σχέσεις με τη Μόσχα, δίχως τεκμηριωμένες αποδείξεις για τον υπεύθυνο της χρήσης Χ.Ο στη Συρία..
Το « Κλαμπ των Προθύμων» Τουρκία, Σ. Αραβία και κράτη του Περσικού Κόλπου είχαν ευθυγραμμισθεί πλήρως με την όποια απόφαση των ΗΠΑ.
Το Ισραήλ αν και φίλα προσκείμενο προς τις ΗΠΑ, όπως και καθόλη τη διάρκεια του πολέμου στη Συρία, έτσι και τώρα τηρεί ουδέτερη στάση και επιμένει ότι θα επέμβη μόνο για την ασφάλεια των συνόρων του και για την απαγόρευση μεταφοράς όπλων προς τη Xεζμπολάχ.
Η Ρωσία από την πρώτη στιγμή κράτησε σταθερή και σθεναρή θέση διακηρύττοντας προς πάσαν κατεύθυνση δύο πράγματα: Πρώτον ότι η χρήση Χ.Ο αποτελεί «προβοκάτσια» και ότι τα στοιχεία των αμερικανών περί του αντιθέτου δεν πείθουν κανένα. Και δεύτερον ότι για να γίνει αποκλιμάκωση της έντασης πρέπει να χρησιμοποιηθούν τα «όπλα» με λογική σειρά, διπλωματία, απειλή χρήσης βίας και τέλος στρατιωτική επέμβαση, δίνοντας μεγάλη έμφαση στη διπλωματία των επιχειρημάτων και του διαλόγου, αυτό που κατά τον πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Χένρυ Κίσινγκερ δίδαξε ο αρχιτέκτονας της συνθήκης ειρήνης των 99 ετών διπλωμάτης Ι . Καποδίστριας. Εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι η πολιτική ηγεσία της Ρωσίας μετά από 25 χρόνια βγήκε μπροστά, κέρδισε ζωτικό χώρο και ως καλός «παίχτης» έδωσε και διέξοδο στην άλλη πλευρά με τη «σκηνοθετημένη γκάφα» του Κέρι.
Η Κίνα ως υποστηρικτής του Άσαντ δήλωσε ότι θα λάβει τις αποφάσεις αφού πρώτα δει το πόρισμα της επιτροπής του ΟΗΕ, για το λόγο αυτό και «μπλόκαρε» κάθε διαδικασία για το θέμα αυτό στον ΟΗΕ.
Το Ιράν διακήρυττε συνέχεια ότι σε περίπτωση επέμβασης των ΗΠΑ δεν θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια, καθόσον η χρήση των Χ.Ο ήταν έργο των Α/Κ που καταρρέουν και έχουν στους κόλπους τους σχεδόν 50.000 ακραίους ισλαμιστές και τρομοκράτες της αλ Κάιντα.
Ο ΓΓ του ΟΗΕ αφού απέφυγε επιμελώς να εγκλωβισθεί από τις ΗΠΑ δήλωσε ότι θα ενεργήσει όταν θα έχει στη διάθεσή του τα στοιχεία της επιτροπής εμπειρογνωμόνων και εφόσον καταδεικνύουν το δράστη.
Tέλος στους χαμένους εντάσσονται και όλοι εκείνοι οι αναλυτές, οι οποίοι με την έναρξη της συριακής κρίσης προέβλεπαν ότι σε τρεις μήνες ο Άσαντ θα αποτελεί παρελθόν, πέρσι τον Αύγουστο ότι μετράει ημέρες, το Μάιο ήσαν βέβαιοι για επέμβαση των ΗΠΑ και τώρα είχαν προεξοφλήσει τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς κατά του καθεστώτος της Συρίας. Προς τούτο ήσαν έτοιμοι, πίσω από τις οθόνες των ΤV με τα σχεδιαγράμματα και τους χάρτες τους, για να αναγγείλουν την έναρξη των “κτυπημάτων”, δυστυχώς γιαυτούς, όχι μόνο έχασαν την ευκαιρία αυτή αλλά και διαψεύστηκαν στις προβλέψεις τους για πολλοστή φορά. Αυτό, κατά την άποψή μας, συμβαίνει διότι φαίνεται ότι για τις εκτιμήσεις / προβλέψεις τους δεν ακολουθούν λογικές διαδικασίες αλλά ακολουθούν τακτικές « Χαρτορίχτρας» και μελλοντολόγων.
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι στους «μεγάλους» χαμένους συμπεριλαμβάνονται οι ΗΠΑ, η Τουρκία και οι Α/Κ και στους κερδισμένους η Ρωσία και ο Άσαντ, υπουργός του οποίου δήλωσε ότι « η λύση αυτή είναι διπλωματική νίκη της Συρίας που επετεύχθη με τη βοήθεια της φίλης Ρωσίας» . Η ΕΕ και σε αυτή την κρίση εμφανίσθηκε κατακερματισμένη και επιβεβαίωσε για μία ακόμη φορά ότι στερείται παντελώς στρατηγικής.
Ας έλθουμε τώρα στο δεύτερο σκέλος του άρθρου και να δούμε τι περιλαμβάνει η συμφωνία για την καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας, στην οποία κατέληξαν η Ρωσία και η Αμερική τη 14η Σεπτεμβρίου 2013 δια των επί των εξωτερικών υπουργών τους, Λαβρόφ και Κέρι αντίστοιχα. Η συμφωνία αυτή , σε γενικές γραμμές, προβλέπει τα εξής: Πρώτον, η Δαμασκός πρέπει εντός μιας εβδομάδας να υποβάλει στον ΟΗΕ πλήρη καταγραφή του χημικού οπλοστασίου της ( θέσεις , ποσότητες, είδος, κ.λπ), δεύτερον, να επιτρέψει την πρόσβαση στους επιθεωρητές του ΟΗΕ το αργότερο μέχρι το Νοέμβριο του 2013, τρίτον αν η Συρία δεν τηρήσει τους όρους της συμφωνίας θα δεχθεί συνέπειες σύμφωνα με το Κεφάλαιο 7 της Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών το οποίο, προβλέπει κυρώσεις και προσφυγή στη βία τέταρτον η καταστροφή των Χ.Ο πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τα μέσα του επομένου έτους και πέμπτον η συμφωνία για να οριστικοποιηθεί πρέπει να επικυρωθεί από τον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (ΟΑΧΟ).
Με μια απλή διερευνητική ματιά στους όρους της συμφωνίας σε συνδυασμό με τη έκταση και τη διαμερισμάτωση της χώρας, τη διασπορά και τις ποσότητες των Χ.Ο ( πάνω από 1000 τον. σε 50 τουλάχιστον διαφορετικές τοποθεσίες) καθώς και την συνεχιζόμενη εμφύλια σύρραξη συμπεραίνουμε ότι πέραν του χρόνου των 8 μηνών για την υλοποίησή της θα απαιτηθεί αρκετό προσωπικό και πιστώσεις, μερικοί, με πρόχειρους υπολογισμούς, κάνουν λόγο για πάνω από 10.000 άτομα και 500 εκατ. δολάρια.
Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι η Συρία, ως μέλος του ΟΗΕ, υπέβαλε αίτηση στον ΟΑΧΟ για να γίνει μέλος του την 9η Σεπτεμβρίου 2013. Ύστερα από τη ένταξη της Συρίας στον Οργανισμό αυτόν τα κράτη- μέλη του ΟΗΕ που δεν αναγνωρίζουν τη συνθήκη των Χ.Ο περιορίζονται σε 6 { Ισραήλ, Αίγυπτος, Β. Κορέα, Ν. Σουδάν, Μιανμάρ ( Μπούρμα ή Βιρμανία) και Αγκόλα }
Μέχρι στιγμής αυτοί που επικρίνουν την υπόψη συμφωνία είναι οι εξής: Πρώτον οι Ρεπουμπλικάνοι Γερουσιαστές που την θεωρούν καταστροφική διότι δεν επιλύει τον συριακό εμφύλιο πόλεμο καθώς και ο Μακέιν, ο οποίος δήλωσε ότι « η συμφωνία θα δώσει την εντύπωση της αδυναμίας των ΗΠΑ σε εχθρούς και φίλους του αμερικανικού έθνους»,δεύτερον οι Α/Κ οι οποίοι είχαν επενδύσει πολλά σε ένα ενδεχόμενο βομβαρδισμό μιλούν για φιάσκο και τρίτον το Ισραήλ αμφιβάλλει αν η οδός της διπλωματίας αποδώσει. Παρενθετικά αναφέρεται ότι ο Συριακός Εθνικός Συνασπισμός, το ανώτερο όργανο των Α/Κ, εξέλεξαν προσωρινό πρωθυπουργό το μετριοπαθή ισλαμιστή Αχμάντ Τούμεχ με τη στήριξη 75 εκ των 97 μελών , ο οποίος αντικατέστησε τον Γκασάν Χίτο,που παραιτήθηκε τον Ιούλιο διότι δεν κατάφερε να σχηματίσει κυβέρνηση.
Πέρα όλων αυτών υπάρχουν και οι καχύποπτοι, οι οποίοι ήδη διαδίδουν ότι μέχρις ότου πιάσουν δουλειά οι επιθεωρητές ο Άσαντ θα έχει μεταφέρει αρκετές ποσότητες εκτός Συρίας και έτσι το όλο εγχείρημα δεν θα έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Κλείνοντας, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί τούτο, ότι ανεξαρτήτως της διστακτικότητας και της επιφυλακτικότητας που προβάλλουν ορισμένοι κύκλοι, η αμερικανορωσική συμφωνία επέφερε παγκόσμια ανακούφιση καθόσον, επί του παρόντος, απομάκρυνε το ενδεχόμενο της επέκτασης του πολέμου στη Μ. Ανατολή.
Σχετικό άρθρο « ΠΡΟΣ ΑΝΑΒΟΛΗ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ 30/8/2013» www.saith.gr
Αντιστράτηγος ε.α – Μαθηματικός
Χωρίς αμφιβολία, την 21η Αυγούστου 2013 στα περίχωρα της Δαμασκού διεπράχθη ένα έγκλημα κατά αμάχων, καθόσον παραβιάσθηκε η Συνθήκη Χημικών Όπλων / 1993 του ΟΗΕ, η οποία απαγορεύει τα χημικά όπλα (Χ.Ο) διότι τα θεωρεί όπλα μαζικής καταστροφής.To γεγονός αυτό επιβεβαιώθηκε πρόσφατα και από την επιτροπή εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ που διενήργησε σχετική έρευνα. Από τη χρήση των Χ.Ο, σύμφωνα με τα στοιχεία του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο αριθμός των νεκρών ανέρχεται σε1300 άτομα περίπου.
Η αντιμετώπιση αυτού του γεγονότος, από η διεθνή κοινότητα, αποτέλεσε την αφορμή να προκληθεί μια παγκόσμια κρίση διότι υπήρχαν ριζικές διαφορές στο θέμα του χειρισμού. Οι υποστηρικτές των αντικαθεστωτικών(Α/Κ) ήθελα επέμβαση στη Συρία και σκληρή τιμωρία του Άσαντ διότι ήσαν βέβαιοι ότι αυτός έκανε τη χρήση των Χ.Ο, ενώ οι υποστηρικτές του συριακού καθεστώτος είχαν την άποψη ότι δεν πρέπει να γίνει επέμβαση διότι τη χρήση την έκαναν οι (Α/Κ), τέλος ο ΟΗΕ από την πλευρά του έλεγε ότι πρέπει να περιμένουμε το πόρισμα της επιτροπής και αναλόγως θα εισηγηθούμε
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ κος Μπαράκ Ομπάμα με το ξέσπασμα της κρίσης είχε στη διάθεσή του μία υποκλαπείσα συνομιλία αξιωματούχου της Συρίας με το διοικητή της μονάδας Χ.Ο την οποία και θεωρούσε ως αδιάσειστο στοιχείο ενοχής του Άσατ, επίσης γνώριζε καλά τρία πράγματα πρώτον ότι στη Συρία δεν υπάρχει διάδοχη κατάσταση, δεύτερον ότι σε ένα εμφύλιο είναι πολύ δύσκολο , αν όχι αδύνατον, να διευκρινισθεί ποία πλευρά έκανε τη χρήση των Χ.Ο και τρίτον ότι οι υποστηρικτές του Άσαντ δεν θα άλλαζαν στάση και θα ροκάνιζαν το χρόνο.
Τούτων δεδομένων και λόγω και της αυτοπαγίδευσής του με τη λεγόμενη «κόκκινη γραμμή» έπρεπε να πάρει με το μέρος τη δύση και τον ΓΓτου ΟΗΕ και να δράσει αμέσως με βομβαρδισμούς κατά του καθεστώτος δια συμμόρφωση και όχι δια ανατροπή του, σώζοντας με αυτόν τον τρόπο και το κύρος του. Δεν του βγήκε όμως καθόσον πρώτον ο ΓΓ του ΟΗΕ δεν αρκέσθηκε στα στοιχεία των ΗΠΑ και συγκρότησε δική του επιτροπή προς διαλεύκανση της υπόθεσης και δεύτερον έκανε πίσω και ο βασικός εταίρος ο κος Κάμερον.
Από τη στιγμή αυτή και μετά πήγαν όλα στραβά με αποτέλεσμα να φθάσει στο σημείο της επαιτείας για να πείσει το Κογκρέσο και τη βουλή να ψηφίσουν υπέρ των βομβαρδισμών όχι για αυτόν αλλά για την ασφάλεια των ΗΠΑ. Ο κος Ομπάμα σε αυτή τη φάση ενήργησε σαν το χρεοκοπημένο πλούσιο που πήρε το δίσκο της εκκλησίας και βγήκε για επαιτεία και στην ερώτηση του κόσμου για ποίον είναι ο δίσκος? έλεγε «τοις δεομένοις», διότι ντρεπόταν να πει για τον εαυτό του.
Τελικά διέσωσε το κύρος των οργάνων αυτών αναβάλλοντας την ψηφοφορία, καθόσον εάν γινόταν θα γελούσε κάθε πικραμένος διότι οι Ρεπουμπλικάνοι που «ηδονίζονταν» κατά το παρελθόν στο άκουσμα και μόνο του πολέμου τώρα θα ψήφιζαν ΟΧΙ και τα περιστέρια οι Δημοκρατικοί όχι από πεποίθηση αλλά για να σώσουν το κύρος του ειρηνόφιλου Ομπάμα θα ψήφιζαν υπέρ των βομβαρδισμών στη Συρία.
Στην κρίση αυτή η πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ έδειξε ότι έχει σύγχυση στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και ότι στερείται αποφασιστικότητας και στρατηγικής, χαρακτηριστικά που πλήττουν την αξιοπιστία τους. Οι ΗΠΑ καθώς και η Τουρκία είναι τα δύο κράτη που έχουν περιέλθει σε αδιέξοδο και αμηχανία εξ αιτίας της εμπλοκής τους στη συριακή κρίση, το καθένα βέβαια για τους δικούς του λόγους. Λεπτομέρειες για το θέμα αυτό αναφέρονται στο άρθρο «ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ» anparatiritis.gr.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός κος Κάμερον, έδειξε «ασύγγνωστο σπουδή», καθόσον ανακοίνωσε την πρόθεσή του πρόωρα παρά το ότι είχε υπόψή του τα εξής: Πρώτον να ζητήσει την έγκριση του κοινοβουλίου την οποία και θα σεβαστεί και δεύτερον ότι το κοινοβούλιο, μετά τα όσα είχαν συμβεί με τον Μπλερ για το Ιράκ, δεν υπήρχε περίπτωση να συναινέσει στους βομβαρδισμούς χωρίς στοιχεία και σχετικό ψήφισμα του ΟΗΕ.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας κος Ολάντ εμφάνισε μια αξιολύπητη εικόνα. Ο χειρισμός τού όλου θέματος εκ μέρους του μόνο γέλια μπορεί να προκαλέσει και επομένως, δικαίως, ο κόσμος αναρωτιέται πως αυτός ο άνθρωπος κατάφερε με τέτοια «προσόντα» να καταλάβει τόσο υψηλό αξίωμα. Δίχως να έχει επίγνωση της κατάστασης άρχισε με το όπλο « επί σκοπόν» για να το πετάξει στη συνέχεια και να παραδοθεί αμαχητί. Οι ενέργειες αυτές συνοδεύτηκαν και από μια άνευ προηγουμένου ακατάσχετη και απερίσκεπτη φλυαρία. Τελικά, κάποιος πρέπει να του υπενθυμίσει το « γλώσσαν ίσχε» (να συγκρατείς τη γλώσσα σου) και «γνους πράττε»
Η Μέρκελ εμφανίσθηκε συνετή και ψύχραιμη προτείνοντας σε όλους στο θέμα αυτό να ακολουθήσουν τη θεσμική οδό, δηλαδή, να περιμένουν το πόρισμα της επιτροπής και εν συνεχεία την απόφαση του ΟΗΕ. Πολλοί ισχυρίζονται ότι η στάση της αυτή οφείλεται σε δύο λόγους: Πρώτον, στις επερχόμενες εκλογές στη Γερμανία (22/9) ένεκα τούτου δεν επιθυμούσε να βάλλει τη χώρα της σε περιπέτειες και δεύτερον ήθελε να αποφύγει παντί τρόπω, εξαιτίας γεωπολιτικών συμφερόντων, να διαταράξει τις σχέσεις με τη Μόσχα, δίχως τεκμηριωμένες αποδείξεις για τον υπεύθυνο της χρήσης Χ.Ο στη Συρία..
Το « Κλαμπ των Προθύμων» Τουρκία, Σ. Αραβία και κράτη του Περσικού Κόλπου είχαν ευθυγραμμισθεί πλήρως με την όποια απόφαση των ΗΠΑ.
Το Ισραήλ αν και φίλα προσκείμενο προς τις ΗΠΑ, όπως και καθόλη τη διάρκεια του πολέμου στη Συρία, έτσι και τώρα τηρεί ουδέτερη στάση και επιμένει ότι θα επέμβη μόνο για την ασφάλεια των συνόρων του και για την απαγόρευση μεταφοράς όπλων προς τη Xεζμπολάχ.
Η Ρωσία από την πρώτη στιγμή κράτησε σταθερή και σθεναρή θέση διακηρύττοντας προς πάσαν κατεύθυνση δύο πράγματα: Πρώτον ότι η χρήση Χ.Ο αποτελεί «προβοκάτσια» και ότι τα στοιχεία των αμερικανών περί του αντιθέτου δεν πείθουν κανένα. Και δεύτερον ότι για να γίνει αποκλιμάκωση της έντασης πρέπει να χρησιμοποιηθούν τα «όπλα» με λογική σειρά, διπλωματία, απειλή χρήσης βίας και τέλος στρατιωτική επέμβαση, δίνοντας μεγάλη έμφαση στη διπλωματία των επιχειρημάτων και του διαλόγου, αυτό που κατά τον πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Χένρυ Κίσινγκερ δίδαξε ο αρχιτέκτονας της συνθήκης ειρήνης των 99 ετών διπλωμάτης Ι . Καποδίστριας. Εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι η πολιτική ηγεσία της Ρωσίας μετά από 25 χρόνια βγήκε μπροστά, κέρδισε ζωτικό χώρο και ως καλός «παίχτης» έδωσε και διέξοδο στην άλλη πλευρά με τη «σκηνοθετημένη γκάφα» του Κέρι.
Η Κίνα ως υποστηρικτής του Άσαντ δήλωσε ότι θα λάβει τις αποφάσεις αφού πρώτα δει το πόρισμα της επιτροπής του ΟΗΕ, για το λόγο αυτό και «μπλόκαρε» κάθε διαδικασία για το θέμα αυτό στον ΟΗΕ.
Το Ιράν διακήρυττε συνέχεια ότι σε περίπτωση επέμβασης των ΗΠΑ δεν θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια, καθόσον η χρήση των Χ.Ο ήταν έργο των Α/Κ που καταρρέουν και έχουν στους κόλπους τους σχεδόν 50.000 ακραίους ισλαμιστές και τρομοκράτες της αλ Κάιντα.
Ο ΓΓ του ΟΗΕ αφού απέφυγε επιμελώς να εγκλωβισθεί από τις ΗΠΑ δήλωσε ότι θα ενεργήσει όταν θα έχει στη διάθεσή του τα στοιχεία της επιτροπής εμπειρογνωμόνων και εφόσον καταδεικνύουν το δράστη.
Tέλος στους χαμένους εντάσσονται και όλοι εκείνοι οι αναλυτές, οι οποίοι με την έναρξη της συριακής κρίσης προέβλεπαν ότι σε τρεις μήνες ο Άσαντ θα αποτελεί παρελθόν, πέρσι τον Αύγουστο ότι μετράει ημέρες, το Μάιο ήσαν βέβαιοι για επέμβαση των ΗΠΑ και τώρα είχαν προεξοφλήσει τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς κατά του καθεστώτος της Συρίας. Προς τούτο ήσαν έτοιμοι, πίσω από τις οθόνες των ΤV με τα σχεδιαγράμματα και τους χάρτες τους, για να αναγγείλουν την έναρξη των “κτυπημάτων”, δυστυχώς γιαυτούς, όχι μόνο έχασαν την ευκαιρία αυτή αλλά και διαψεύστηκαν στις προβλέψεις τους για πολλοστή φορά. Αυτό, κατά την άποψή μας, συμβαίνει διότι φαίνεται ότι για τις εκτιμήσεις / προβλέψεις τους δεν ακολουθούν λογικές διαδικασίες αλλά ακολουθούν τακτικές « Χαρτορίχτρας» και μελλοντολόγων.
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι στους «μεγάλους» χαμένους συμπεριλαμβάνονται οι ΗΠΑ, η Τουρκία και οι Α/Κ και στους κερδισμένους η Ρωσία και ο Άσαντ, υπουργός του οποίου δήλωσε ότι « η λύση αυτή είναι διπλωματική νίκη της Συρίας που επετεύχθη με τη βοήθεια της φίλης Ρωσίας» . Η ΕΕ και σε αυτή την κρίση εμφανίσθηκε κατακερματισμένη και επιβεβαίωσε για μία ακόμη φορά ότι στερείται παντελώς στρατηγικής.
Ας έλθουμε τώρα στο δεύτερο σκέλος του άρθρου και να δούμε τι περιλαμβάνει η συμφωνία για την καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας, στην οποία κατέληξαν η Ρωσία και η Αμερική τη 14η Σεπτεμβρίου 2013 δια των επί των εξωτερικών υπουργών τους, Λαβρόφ και Κέρι αντίστοιχα. Η συμφωνία αυτή , σε γενικές γραμμές, προβλέπει τα εξής: Πρώτον, η Δαμασκός πρέπει εντός μιας εβδομάδας να υποβάλει στον ΟΗΕ πλήρη καταγραφή του χημικού οπλοστασίου της ( θέσεις , ποσότητες, είδος, κ.λπ), δεύτερον, να επιτρέψει την πρόσβαση στους επιθεωρητές του ΟΗΕ το αργότερο μέχρι το Νοέμβριο του 2013, τρίτον αν η Συρία δεν τηρήσει τους όρους της συμφωνίας θα δεχθεί συνέπειες σύμφωνα με το Κεφάλαιο 7 της Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών το οποίο, προβλέπει κυρώσεις και προσφυγή στη βία τέταρτον η καταστροφή των Χ.Ο πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τα μέσα του επομένου έτους και πέμπτον η συμφωνία για να οριστικοποιηθεί πρέπει να επικυρωθεί από τον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (ΟΑΧΟ).
Με μια απλή διερευνητική ματιά στους όρους της συμφωνίας σε συνδυασμό με τη έκταση και τη διαμερισμάτωση της χώρας, τη διασπορά και τις ποσότητες των Χ.Ο ( πάνω από 1000 τον. σε 50 τουλάχιστον διαφορετικές τοποθεσίες) καθώς και την συνεχιζόμενη εμφύλια σύρραξη συμπεραίνουμε ότι πέραν του χρόνου των 8 μηνών για την υλοποίησή της θα απαιτηθεί αρκετό προσωπικό και πιστώσεις, μερικοί, με πρόχειρους υπολογισμούς, κάνουν λόγο για πάνω από 10.000 άτομα και 500 εκατ. δολάρια.
Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι η Συρία, ως μέλος του ΟΗΕ, υπέβαλε αίτηση στον ΟΑΧΟ για να γίνει μέλος του την 9η Σεπτεμβρίου 2013. Ύστερα από τη ένταξη της Συρίας στον Οργανισμό αυτόν τα κράτη- μέλη του ΟΗΕ που δεν αναγνωρίζουν τη συνθήκη των Χ.Ο περιορίζονται σε 6 { Ισραήλ, Αίγυπτος, Β. Κορέα, Ν. Σουδάν, Μιανμάρ ( Μπούρμα ή Βιρμανία) και Αγκόλα }
Μέχρι στιγμής αυτοί που επικρίνουν την υπόψη συμφωνία είναι οι εξής: Πρώτον οι Ρεπουμπλικάνοι Γερουσιαστές που την θεωρούν καταστροφική διότι δεν επιλύει τον συριακό εμφύλιο πόλεμο καθώς και ο Μακέιν, ο οποίος δήλωσε ότι « η συμφωνία θα δώσει την εντύπωση της αδυναμίας των ΗΠΑ σε εχθρούς και φίλους του αμερικανικού έθνους»,δεύτερον οι Α/Κ οι οποίοι είχαν επενδύσει πολλά σε ένα ενδεχόμενο βομβαρδισμό μιλούν για φιάσκο και τρίτον το Ισραήλ αμφιβάλλει αν η οδός της διπλωματίας αποδώσει. Παρενθετικά αναφέρεται ότι ο Συριακός Εθνικός Συνασπισμός, το ανώτερο όργανο των Α/Κ, εξέλεξαν προσωρινό πρωθυπουργό το μετριοπαθή ισλαμιστή Αχμάντ Τούμεχ με τη στήριξη 75 εκ των 97 μελών , ο οποίος αντικατέστησε τον Γκασάν Χίτο,που παραιτήθηκε τον Ιούλιο διότι δεν κατάφερε να σχηματίσει κυβέρνηση.
Πέρα όλων αυτών υπάρχουν και οι καχύποπτοι, οι οποίοι ήδη διαδίδουν ότι μέχρις ότου πιάσουν δουλειά οι επιθεωρητές ο Άσαντ θα έχει μεταφέρει αρκετές ποσότητες εκτός Συρίας και έτσι το όλο εγχείρημα δεν θα έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Κλείνοντας, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί τούτο, ότι ανεξαρτήτως της διστακτικότητας και της επιφυλακτικότητας που προβάλλουν ορισμένοι κύκλοι, η αμερικανορωσική συμφωνία επέφερε παγκόσμια ανακούφιση καθόσον, επί του παρόντος, απομάκρυνε το ενδεχόμενο της επέκτασης του πολέμου στη Μ. Ανατολή.
Σχετικό άρθρο « ΠΡΟΣ ΑΝΑΒΟΛΗ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ 30/8/2013» www.saith.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι Ρώσοι στο Αιγαίο, με ΟΛΘ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ «πακέτο»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ