2014-11-07 12:40:04
Ντενίς Κουνγκούροφ, ειδικά για τη RBTH
Οι αερομεταφορείς μεγάλων φορτίων στη Ρωσία αλλάζουν σχεδιαστή. Ο Ρώσος «Ιλιούσιν» στη θέση του Ουκρανού «Αντόνοφ». Εξαιτίας της κατάστασης στην Ουκρανία, η Ρωσία προτίθεται να αντικαταστήσει το ουκρανικό αεροσκάφος «βαρέων βαρών» An-124 «Ρουσλάν» με ένα νέο μεταφορικό αεροπλάνο εγχώριας παραγωγής.
Μέχρι την κρίση στην Ουκρανία, το μεγαλύτερο μεταφορικό αεροσκάφος στον κόσμο «Ρουσλάν» («Ruslan»), υπηρετούσε με τον καλύτερο τρόπο τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας. Η ρήξη στις οικονομικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, ανάγκασε τη ρωσική πλευρά να προχωρήσει στο σχεδιασμό και την ανάπτυξη ενός εγχώριου αεροπλάνου μεταφοράς βαρέων φορτίων.
Τον διαγωνισμό για τη δημιουργία του νέου ρωσικού μεταφορικού αεροσκάφους «βαρέων βαρών», κέρδισε το Σχεδιαστικό Γραφείο «Ιλιούσιν», που είναι γνωστό για την παραγωγή των μεταγωγικών αεροσκαφών Il-76 (με δυνατότητα μεταφοράς φορτίων 40 - 50 τόνων). Πρόσφατα, ο γενικός Διευθυντής της «Ιλιούσιν» («IL») Σεργκέι Σεργκέγιεφ ανακοίνωσε, ότι το 2016 η εταιρεία θα ξεκινήσει την ανάπτυξη του νέου έργου με την ονομασία «Γιερμάκ» («Yermak») που θα μπορεί να μεταφέρει φορτία βάρους 80 τόνων.
Το εντυπωσιακό ουκρανικό αεροσκάφος An-124 «Ρουσλάν» («Ruslan»), εξυπηρετούσε τις ανάγκες αερομεταφορών της Ρωσίας, έχοντας την ικανότητα να μεταφέρει βαρέα και υπερμεγέθη φορτία, μέχρι 150 τόνους. «Η δυνατότητα μεταφοράς φορτίων μεγάλου μεγέθους, είναι κρίσιμος αναπτυξιακός παράγοντας σε μια απλωμένη γεωγραφικά χώρα όπως είναι η Ρωσία», σημειώνει ο επικεφαλής του διαδικτυακού project «Avia.ru», Ρομάν Γκουσάροφ. Επίσης, ο λειτουργικός σχεδιασμός της ατράκτου του «Ρουσλάν», καθιστά δυνατή τη μεταφορά ειδικών και ακριβών φορτίων, όπως είναι οι δορυφόροι και οι κινητήρες διαστημικών πυραύλων. Το αεροσκάφος εκτός από τις εμπορικές χρήσεις, είχε σχεδιαστεί πρωτίστως για τη μεταφορά μηχανοκίνητων ταξιαρχιών, με τα τεθωρακισμένα οχήματα, τον πλήρη τεχνικό εξοπλισμό μάχης των μονάδων και το προσωπικό τους, σε μεγάλες αποστάσεις.
Κινδυνεύει το ουκρανικό εργιστάσιο
Μεταγωγικό αεροσκάφος «Ρουσλάν»: Πολύ καλό για να πεθάνει!Ένα από τα θύματα της κατάρρευσης της αμυντικής-τεχνικής συνεργασίας μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας, μπορεί να γίνει το θρυλικό βαρύ μεταγωγικό αεροσκάφος An-124-100 «Ρουσλάν», ικανό να μεταφέρει βαρέα και υπερμεγέθη φορτία.
Ως αποτέλεσμα της ρήξης των οικονομικών σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας το τελευταίο διάστημα, και οι δύο χώρες έχασαν τα πλεονεκτήματα από τη πιθανολογούμενη «επανεκκίνηση» του έργου An-124 (σ.σ. η μαζική παραγωγή του «Ρουσλάν» σταμάτησε το 2004 και τα εναπομείναντα αεροσκάφη με επιχειρησιακή δυνατότητα είναι ελάχιστα). Απορρίπτοντας τη συνεργασία για τον εκσυγχρονισμό και την προμήθεια στη Ρωσία του στρατηγικού μεταφορέα, το Κίεβο, στην πραγματικότητα, πριονίζει το κλαδί πάνω στο οποίο «κάθεται» η εταιρεία «Αντόνοφ». Η Ρωσία είναι ο μοναδικός πελάτης μεγάλων αεροσκαφών, καθώς η Ευρώπη δεν χρειάζεται αεροσκάφη αυτής της κλάσης σε αποστάσεις πάνω από 1.000 km. Επίσης, το ζωτικό χώρο του An-22 «Antei», μεταφορικής ικανότητας 80 τόνων καταλαμβάνει το αμερικανικό C-17 «Globemaster», που κυριαρχεί τώρα στην παγκόσμια αγορά. Ως εκ τούτου, τα προϊόντα του εργοστασίου κατασκευής αεροσκαφών «Αντόνοφ» κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς πελάτες.
Η εταιρεία «Αντόνοφ» (σ.σ. Σχεδιαστικό Γραφείο - εργοστάσιο κατασκευής αεροσκαφών - «Αντόνοφ»), δημιουργήθηκε σαν συστατικό στοιχείο της γιγαντιαίας δομής του σοβιετικού στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος. Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, πολλές μεγάλες επιχειρήσεις που ήταν προσανατολισμένες στη Μόσχα (στη βάση του κεντρικά σχεδιασμένου μοντέλου παραγωγής), βρέθηκαν ξαφνικά στο εξωτερικό, με την έδρα τους να βρίσκεται σε ανεξάρτητες πλέον χώρες, που στο παρελθόν αποτελούσαν με τη μορφή των σοβιετικών δημοκρατιών τμήμα της ΕΣΣΔ. Πριν από την πρόσφατη πολιτική κρίση με την Ουκρανία, οι προοπτικές για την ανάπτυξη και την υλοποίηση κοινών αεροπορικών έργων, όπως αυτό μεταξύ της Ρωσίας και της ουκρανικής εταιρείας κατασκευής κινητήρων αεροσκαφών «Motor Sich», ήταν μεγάλες. Σήμερα αυτές οι προοπτικές έχουν διαγραφεί από την ατζέντα των διμερών οικονομικών σχέσεων.
Έργο από το μηδέν
Η δήλωση του γενικού διευθυντή της «IL» Σεργκέγιεφ, σχετικά με τη δημιουργία του ρωσικού αεροσκάφους «Γιερμάκ», αναφέρει μόνο, ότι η εταιρεία «Ιλιούσιν» κέρδισε το διαγωνισμό για την ανάπτυξη του αεροσκάφους, έχοντας ως κύριο ανταγωνιστή το Σχεδιαστικό Γραφείο «Τουπόλιεφ». Η αναφορά του χρονοδιαγράμματος για τη δημιουργία του αεροσκάφους το 2014 και τη μαζική παραγωγή του το 2024, σύμφωνα με ορισμένους εμπειρογνώμονες, δεν αρκεί από μόνη της για να εγγυηθεί ότι θα τηρηθούν με ακρίβεια οι προθεσμίες. «Μέχρι τώρα, ακούμε μόνο δηλώσεις εκδήλωσης προθέσεων για τη σχεδίαση μέσα στο 2014 ενός αεροπλάνου με μεγάλη μεταφορική ικανότητα, για φορτία πάνω από 80 τόνους. Αλλά οι μηχανισμοί για την υλοποίηση αυτού του έργου δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως. Στην πραγματικότητα, η εταιρεία «Ιλιούσιν» δεν έδωσε ρεαλιστικές υποσχέσεις, αλλά μόνο εξέφρασε τις επιθυμίες και τις προθέσεις της», σημείωσε ο Ρομάν Γκουσάροφ.
Το αεροσκάφος An-70 πέφτει θύμα της ουκρανικής κρίσης
Την υπόθεση αυτή επιβεβαιώνει και άλλος εμπειρογνώμονας. «Οι ημερομηνίες κλειδιά στο έργο ορίζονται, αλλά οι δυνατότητες της εταιρείας «Ιλιούσιν» είναι στην παρούσα φάση ανεπαρκείς για ένα τόσο φιλόδοξο σχέδιο. Αυτό αποδεικνύεται από τις υποτονικές και πολυετείς εργασίες που γίνονται πάνω στο πιο εύκολο στρατιωτικό μεταγωγικό αεροσκάφος Il-212 και επιπλέον, στις πολύ χειρότερες αποδόσεις της εταιρείας στους ρυθμούς σχεδιασμού του μεταγωγικού αεροσκάφους μέσων αποστάσεων Il-214. Το έργο αυτό μάλιστα, υστερούσε τόσο πολύ στην ανάπτυξή του, που το μόνο που μπορεί να το σώσει είναι η ένταξή του στο ρωσο-ινδικό πρόγραμμα MTA (σ.σ. πρόκειται για ένα joint venture για τη δημιουργία ενός προηγμένου μεταφορικού αεροσκάφους πολλαπλού σκοπού)», τονίζει με βεβαιότητα ο ανεξάρτητος στρατιωτικός εμπειρογνώμονας, Ολέγκ Ζελτονόζκο.
Το αεροσκάφος «Γιερμάκ» δεν είναι μια λύση που επείγει για την αντικατάσταση του «Ρουσλάν». Ο υφιστάμενος εκσυγχρονισμένος στόλος του ουκρανικού γίγαντα στη Ρωσία είναι επαρκής. Αρκούν επίσης και οι πόροι που είναι διαθέσιμοι για τη συντήρηση και για την τεχνική υποστήριξη του αεροσκάφους.
Οι ανάγκες της αγοράς καθορίζουν το μέλλον του έργου
Οι ανάγκες για τη δημιουργία μιας ενδιάμεσης κλάσης μεταφορικών αεροσκαφών, μεταξύ του Il-76 (μέχρι 40 τόνους) και του Αn-124 (μέχρι 150 τόνους φορτίο), υπάρχουν και είναι σημαντικές. Η αγορά ζητάει μεταγωγικά αεροσκάφη που μπορούν να ανυψώσουν στον αέρα φορτία βάρους 70-80 τόνων, όπως το αμερικανικό C-17. «Το Il-76 δεν μπορεί να φορτώσει ορισμένα στρατιωτικά φορτία λόγω της ανεπαρκούς διαμέτρου της ατράκτου. Για παράδειγμα, σε αρκετά άρματα μάχης πρέπει να αφαιρεθούν οι θωρακίσεις διακένου κατά τη μεταφορά, ενώ το πρόβλημα των διαστάσεων στις πλατφόρμες των κυριών αρμάτων μάχης της οικογένειας «Armata» είναι πιο σημαντικό. Στα «Ρουσλάν» είναι χαρακτηριστικό ένα άλλο πρόβλημα: Όταν μεταφέρονται βαριά υπερμεγέθη φορτία, π.χ. ερπυστριοφόρα οχήματα, δεν χρησιμοποιείται ο συνολικός όγκος της ατράκτου. Οι αεροπορικές μεταφορές θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές και οικονομικές. Χρειάζεται ένα αεροπλάνο που να διαθέτει διάμετρο ατράκτου κοντά στο μέγεθος της ευρείας ατράκτου του «Ρουσλάν» και με χωρητικότητα φορτίου κοντά στις προδιαγραφές του Il-76», λέει ο Ολέγκ Ζελτονόζκο.
ΡΩΣΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ
Το πρόγραμμα «Γιερμάκ» μπορεί να χρησιμοποιήσει σαν βάση τις προκαταρκτικές εργασίες του έργου που είναι γνωστό ως Il-106, προτείνει ο Ζελτονόζκο. Η ιδιαιτερότητα του σχεδίου του αεροσκάφους Il-106 είναι ότι για να διευκολύνονται και να επιταχύνονται οι εργασίες φορτοεκφόρτωσης, το αεροσκάφος θα πρέπει να διαθέτει δύο ράμπες φορτίου, μια στην ουρά και μια δεύτερη στη μύτη του αεροσκάφους.
Ωστόσο, με τα νέα δεδομένα, οι σχεδιαστές στην «IL» θα πρέπει να ξεκινήσουν από την αρχή. Για παράδειγμα, θα πρέπει να αναζητήσουν ένα νέο κινητήρα για τον μεταφορέα «βαρέων βαρών». Στην μετασοβιετική εποχή, το κράτος, πρακτικά σταμάτησε να χρηματοδοτεί τις δραστηριότητες του Σχεδιαστικού Γραφείου «Κουζνετσόφ» για την ανάπτυξη του κινητήρα ΝΚ-92 (93). Έτσι, αυτή η μοναδική τεχνολογική εξέλιξη παρέμεινε στον 20ο αιώνα. Τώρα σε σχέση με το έργο «Γιερμάκ», έχει αναφερθεί ότι θα χρησιμοποιηθεί ο κινητήρας PS-30, με ώθηση της τάξης των 30 τόνων, ο οποίος, σύμφωνα με το γενικό σχεδιαστή του «Κουζνετσόφ» Ντμίτρι Φεντόρτσενκο, μπορεί να δημιουργηθεί μέσα σε 4-5 χρόνια.
Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΡΩΣΙΑ
InfoGnomon
Οι αερομεταφορείς μεγάλων φορτίων στη Ρωσία αλλάζουν σχεδιαστή. Ο Ρώσος «Ιλιούσιν» στη θέση του Ουκρανού «Αντόνοφ». Εξαιτίας της κατάστασης στην Ουκρανία, η Ρωσία προτίθεται να αντικαταστήσει το ουκρανικό αεροσκάφος «βαρέων βαρών» An-124 «Ρουσλάν» με ένα νέο μεταφορικό αεροπλάνο εγχώριας παραγωγής.
Μέχρι την κρίση στην Ουκρανία, το μεγαλύτερο μεταφορικό αεροσκάφος στον κόσμο «Ρουσλάν» («Ruslan»), υπηρετούσε με τον καλύτερο τρόπο τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας. Η ρήξη στις οικονομικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, ανάγκασε τη ρωσική πλευρά να προχωρήσει στο σχεδιασμό και την ανάπτυξη ενός εγχώριου αεροπλάνου μεταφοράς βαρέων φορτίων.
Τον διαγωνισμό για τη δημιουργία του νέου ρωσικού μεταφορικού αεροσκάφους «βαρέων βαρών», κέρδισε το Σχεδιαστικό Γραφείο «Ιλιούσιν», που είναι γνωστό για την παραγωγή των μεταγωγικών αεροσκαφών Il-76 (με δυνατότητα μεταφοράς φορτίων 40 - 50 τόνων). Πρόσφατα, ο γενικός Διευθυντής της «Ιλιούσιν» («IL») Σεργκέι Σεργκέγιεφ ανακοίνωσε, ότι το 2016 η εταιρεία θα ξεκινήσει την ανάπτυξη του νέου έργου με την ονομασία «Γιερμάκ» («Yermak») που θα μπορεί να μεταφέρει φορτία βάρους 80 τόνων.
Το εντυπωσιακό ουκρανικό αεροσκάφος An-124 «Ρουσλάν» («Ruslan»), εξυπηρετούσε τις ανάγκες αερομεταφορών της Ρωσίας, έχοντας την ικανότητα να μεταφέρει βαρέα και υπερμεγέθη φορτία, μέχρι 150 τόνους. «Η δυνατότητα μεταφοράς φορτίων μεγάλου μεγέθους, είναι κρίσιμος αναπτυξιακός παράγοντας σε μια απλωμένη γεωγραφικά χώρα όπως είναι η Ρωσία», σημειώνει ο επικεφαλής του διαδικτυακού project «Avia.ru», Ρομάν Γκουσάροφ. Επίσης, ο λειτουργικός σχεδιασμός της ατράκτου του «Ρουσλάν», καθιστά δυνατή τη μεταφορά ειδικών και ακριβών φορτίων, όπως είναι οι δορυφόροι και οι κινητήρες διαστημικών πυραύλων. Το αεροσκάφος εκτός από τις εμπορικές χρήσεις, είχε σχεδιαστεί πρωτίστως για τη μεταφορά μηχανοκίνητων ταξιαρχιών, με τα τεθωρακισμένα οχήματα, τον πλήρη τεχνικό εξοπλισμό μάχης των μονάδων και το προσωπικό τους, σε μεγάλες αποστάσεις.
Κινδυνεύει το ουκρανικό εργιστάσιο
Μεταγωγικό αεροσκάφος «Ρουσλάν»: Πολύ καλό για να πεθάνει!Ένα από τα θύματα της κατάρρευσης της αμυντικής-τεχνικής συνεργασίας μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας, μπορεί να γίνει το θρυλικό βαρύ μεταγωγικό αεροσκάφος An-124-100 «Ρουσλάν», ικανό να μεταφέρει βαρέα και υπερμεγέθη φορτία.
Ως αποτέλεσμα της ρήξης των οικονομικών σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας το τελευταίο διάστημα, και οι δύο χώρες έχασαν τα πλεονεκτήματα από τη πιθανολογούμενη «επανεκκίνηση» του έργου An-124 (σ.σ. η μαζική παραγωγή του «Ρουσλάν» σταμάτησε το 2004 και τα εναπομείναντα αεροσκάφη με επιχειρησιακή δυνατότητα είναι ελάχιστα). Απορρίπτοντας τη συνεργασία για τον εκσυγχρονισμό και την προμήθεια στη Ρωσία του στρατηγικού μεταφορέα, το Κίεβο, στην πραγματικότητα, πριονίζει το κλαδί πάνω στο οποίο «κάθεται» η εταιρεία «Αντόνοφ». Η Ρωσία είναι ο μοναδικός πελάτης μεγάλων αεροσκαφών, καθώς η Ευρώπη δεν χρειάζεται αεροσκάφη αυτής της κλάσης σε αποστάσεις πάνω από 1.000 km. Επίσης, το ζωτικό χώρο του An-22 «Antei», μεταφορικής ικανότητας 80 τόνων καταλαμβάνει το αμερικανικό C-17 «Globemaster», που κυριαρχεί τώρα στην παγκόσμια αγορά. Ως εκ τούτου, τα προϊόντα του εργοστασίου κατασκευής αεροσκαφών «Αντόνοφ» κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς πελάτες.
Η εταιρεία «Αντόνοφ» (σ.σ. Σχεδιαστικό Γραφείο - εργοστάσιο κατασκευής αεροσκαφών - «Αντόνοφ»), δημιουργήθηκε σαν συστατικό στοιχείο της γιγαντιαίας δομής του σοβιετικού στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος. Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, πολλές μεγάλες επιχειρήσεις που ήταν προσανατολισμένες στη Μόσχα (στη βάση του κεντρικά σχεδιασμένου μοντέλου παραγωγής), βρέθηκαν ξαφνικά στο εξωτερικό, με την έδρα τους να βρίσκεται σε ανεξάρτητες πλέον χώρες, που στο παρελθόν αποτελούσαν με τη μορφή των σοβιετικών δημοκρατιών τμήμα της ΕΣΣΔ. Πριν από την πρόσφατη πολιτική κρίση με την Ουκρανία, οι προοπτικές για την ανάπτυξη και την υλοποίηση κοινών αεροπορικών έργων, όπως αυτό μεταξύ της Ρωσίας και της ουκρανικής εταιρείας κατασκευής κινητήρων αεροσκαφών «Motor Sich», ήταν μεγάλες. Σήμερα αυτές οι προοπτικές έχουν διαγραφεί από την ατζέντα των διμερών οικονομικών σχέσεων.
Έργο από το μηδέν
Η δήλωση του γενικού διευθυντή της «IL» Σεργκέγιεφ, σχετικά με τη δημιουργία του ρωσικού αεροσκάφους «Γιερμάκ», αναφέρει μόνο, ότι η εταιρεία «Ιλιούσιν» κέρδισε το διαγωνισμό για την ανάπτυξη του αεροσκάφους, έχοντας ως κύριο ανταγωνιστή το Σχεδιαστικό Γραφείο «Τουπόλιεφ». Η αναφορά του χρονοδιαγράμματος για τη δημιουργία του αεροσκάφους το 2014 και τη μαζική παραγωγή του το 2024, σύμφωνα με ορισμένους εμπειρογνώμονες, δεν αρκεί από μόνη της για να εγγυηθεί ότι θα τηρηθούν με ακρίβεια οι προθεσμίες. «Μέχρι τώρα, ακούμε μόνο δηλώσεις εκδήλωσης προθέσεων για τη σχεδίαση μέσα στο 2014 ενός αεροπλάνου με μεγάλη μεταφορική ικανότητα, για φορτία πάνω από 80 τόνους. Αλλά οι μηχανισμοί για την υλοποίηση αυτού του έργου δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως. Στην πραγματικότητα, η εταιρεία «Ιλιούσιν» δεν έδωσε ρεαλιστικές υποσχέσεις, αλλά μόνο εξέφρασε τις επιθυμίες και τις προθέσεις της», σημείωσε ο Ρομάν Γκουσάροφ.
Το αεροσκάφος An-70 πέφτει θύμα της ουκρανικής κρίσης
Την υπόθεση αυτή επιβεβαιώνει και άλλος εμπειρογνώμονας. «Οι ημερομηνίες κλειδιά στο έργο ορίζονται, αλλά οι δυνατότητες της εταιρείας «Ιλιούσιν» είναι στην παρούσα φάση ανεπαρκείς για ένα τόσο φιλόδοξο σχέδιο. Αυτό αποδεικνύεται από τις υποτονικές και πολυετείς εργασίες που γίνονται πάνω στο πιο εύκολο στρατιωτικό μεταγωγικό αεροσκάφος Il-212 και επιπλέον, στις πολύ χειρότερες αποδόσεις της εταιρείας στους ρυθμούς σχεδιασμού του μεταγωγικού αεροσκάφους μέσων αποστάσεων Il-214. Το έργο αυτό μάλιστα, υστερούσε τόσο πολύ στην ανάπτυξή του, που το μόνο που μπορεί να το σώσει είναι η ένταξή του στο ρωσο-ινδικό πρόγραμμα MTA (σ.σ. πρόκειται για ένα joint venture για τη δημιουργία ενός προηγμένου μεταφορικού αεροσκάφους πολλαπλού σκοπού)», τονίζει με βεβαιότητα ο ανεξάρτητος στρατιωτικός εμπειρογνώμονας, Ολέγκ Ζελτονόζκο.
Το αεροσκάφος «Γιερμάκ» δεν είναι μια λύση που επείγει για την αντικατάσταση του «Ρουσλάν». Ο υφιστάμενος εκσυγχρονισμένος στόλος του ουκρανικού γίγαντα στη Ρωσία είναι επαρκής. Αρκούν επίσης και οι πόροι που είναι διαθέσιμοι για τη συντήρηση και για την τεχνική υποστήριξη του αεροσκάφους.
Οι ανάγκες της αγοράς καθορίζουν το μέλλον του έργου
Οι ανάγκες για τη δημιουργία μιας ενδιάμεσης κλάσης μεταφορικών αεροσκαφών, μεταξύ του Il-76 (μέχρι 40 τόνους) και του Αn-124 (μέχρι 150 τόνους φορτίο), υπάρχουν και είναι σημαντικές. Η αγορά ζητάει μεταγωγικά αεροσκάφη που μπορούν να ανυψώσουν στον αέρα φορτία βάρους 70-80 τόνων, όπως το αμερικανικό C-17. «Το Il-76 δεν μπορεί να φορτώσει ορισμένα στρατιωτικά φορτία λόγω της ανεπαρκούς διαμέτρου της ατράκτου. Για παράδειγμα, σε αρκετά άρματα μάχης πρέπει να αφαιρεθούν οι θωρακίσεις διακένου κατά τη μεταφορά, ενώ το πρόβλημα των διαστάσεων στις πλατφόρμες των κυριών αρμάτων μάχης της οικογένειας «Armata» είναι πιο σημαντικό. Στα «Ρουσλάν» είναι χαρακτηριστικό ένα άλλο πρόβλημα: Όταν μεταφέρονται βαριά υπερμεγέθη φορτία, π.χ. ερπυστριοφόρα οχήματα, δεν χρησιμοποιείται ο συνολικός όγκος της ατράκτου. Οι αεροπορικές μεταφορές θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές και οικονομικές. Χρειάζεται ένα αεροπλάνο που να διαθέτει διάμετρο ατράκτου κοντά στο μέγεθος της ευρείας ατράκτου του «Ρουσλάν» και με χωρητικότητα φορτίου κοντά στις προδιαγραφές του Il-76», λέει ο Ολέγκ Ζελτονόζκο.
ΡΩΣΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ
Το πρόγραμμα «Γιερμάκ» μπορεί να χρησιμοποιήσει σαν βάση τις προκαταρκτικές εργασίες του έργου που είναι γνωστό ως Il-106, προτείνει ο Ζελτονόζκο. Η ιδιαιτερότητα του σχεδίου του αεροσκάφους Il-106 είναι ότι για να διευκολύνονται και να επιταχύνονται οι εργασίες φορτοεκφόρτωσης, το αεροσκάφος θα πρέπει να διαθέτει δύο ράμπες φορτίου, μια στην ουρά και μια δεύτερη στη μύτη του αεροσκάφους.
Ωστόσο, με τα νέα δεδομένα, οι σχεδιαστές στην «IL» θα πρέπει να ξεκινήσουν από την αρχή. Για παράδειγμα, θα πρέπει να αναζητήσουν ένα νέο κινητήρα για τον μεταφορέα «βαρέων βαρών». Στην μετασοβιετική εποχή, το κράτος, πρακτικά σταμάτησε να χρηματοδοτεί τις δραστηριότητες του Σχεδιαστικού Γραφείου «Κουζνετσόφ» για την ανάπτυξη του κινητήρα ΝΚ-92 (93). Έτσι, αυτή η μοναδική τεχνολογική εξέλιξη παρέμεινε στον 20ο αιώνα. Τώρα σε σχέση με το έργο «Γιερμάκ», έχει αναφερθεί ότι θα χρησιμοποιηθεί ο κινητήρας PS-30, με ώθηση της τάξης των 30 τόνων, ο οποίος, σύμφωνα με το γενικό σχεδιαστή του «Κουζνετσόφ» Ντμίτρι Φεντόρτσενκο, μπορεί να δημιουργηθεί μέσα σε 4-5 χρόνια.
Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΡΩΣΙΑ
InfoGnomon
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
52η ημέρα αντίστασης των Κούρδων στην Kobanê
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
